Lilie drzewiaste – jak je uprawiać i z jakimi roślinami sadzić

Upojny zapach lilii kojarzy się z latem i słońcem, dlatego w żadnym ogrodzie nie powinno zabraknąć tych pięknych kwiatów, tym bardziej, że ogromne bogactwo odmianowe, pozwala wybrać rośliny najbardziej odpowiadające naszym oczekiwaniom. Jedna z grup lilii przewyższa jednak wszystkie pozostałe nie tylko urodą, ale też wielkością, gdyż jej pędy kwiatowe mogą dorastać nawet do ponad 2,5 m wysokości.

Kwiaty wielu odmian są też dwubarwne i silnie pachnące, a także mają jaskrawo wybarwione pylniki, które jeszcze bardziej podkreślają ich urodę. Lilie te należą do mieszańców międzygatunkowych nazywanych orienpetami (OT) lub liliami drzewiastymi.

Orienpety powstały z połączenia lilii trąbkowych i orientalnych. Lilie drzewiaste są nie tylko wyjątkowo wysokie (do 2,5 m wysokości), ale też mają bardzo duże i niezwykle liczne kwiaty (nawet do 50 w kwiatostanie).

Lilie drzewiaste są dość odporne na choroby i szkodniki, dobrze znoszą niskie temperatury i mają niewielkie wymagania uprawowe. Mimo to powinniśmy zapewnić roślinom jak najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju, jeśli chcemy doczekać się ich wspaniałych kwiatów

Lilie drzewiaste preferują stanowiska słoneczne i osłonięte od wiatru (zabezpieczy to pędy przed złamaniem) oraz żyzne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, próchnicze podłoża, bogate w składniki odżywcze.

Orienpety urosną wprawdzie także w miejscach półcienistych i na glebach słabszych, ale ich rozmiary i kwiaty nie będą już tak okazałe jak na dobrym stanowisku, tym bardziej, że rośliny w jednym miejscu mogą pozostawać nawet przez ponad 5-7 lat.

Ze względu na swoje niespotykane rozmiary, lilie z grupy orienpetów wymagają w ogrodzie więcej miejsca od innych odmian, o czym należy pamiętać już podczas sadzenia roślin.

Ze względu na szybki wzrost, intensywny rozwój i obfite kwitnienie, lilie drzewiaste potrzebują dużej ilości składników odżywczych, dlatego każdego roku należy zasilać je wieloskładnikowymi mieszankami nawozowymi, najlepiej przeznaczonymi dla roślin kwitnących. Pędy kwitnących lilii są dość sztywne, ale ze względu na rozmiar, warto dodatkowo podwiązywać je do podpór, dzięki czemu nie będą narażone na połamanie.

Cebulki lilii drzewiastych sadzi się na ogół wczesną wiosną (kwiecień-maj) lub jesienią (wrzesień-październik), umieszczając w podłożu na głębokości równej trzykrotnej grubości cebuli. Rozstaw między roślinami zależy od wielkości danej odmiany, ale nie powinien być mniejszy niż 50-70 cm. Lilie rozpoczynają kwitnienie już w drugim roku po posadzeniu, ale ich kwiaty osiągają pełnię urody dopiero po 2-3 latach uprawy.

Lilie drzewiaste należą do lilii mieszańcowych, dlatego podobnie jak inne mieszańce mogą być rozmnażane wyłącznie wegetatywnie - przez cebulki, gdyż tylko wtedy ich potomstwo zachowa typowe cechy odmianowe. Młode rośliny uzyskuje się z cebulek przybyszowych, wyrastających z cebuli matecznej. Małe cebulki po posadzeniu do gruntu pierwszy raz wydają kwiaty po ok. 3 latach uprawy.

Wspaniałe i wyjątkowo atrakcyjne lilie drzewiaste doczekały się niezwykle dużej liczby odmian. Wśród nich znajdziemy rośliny o kwiatach wielobarwnych (np. „Miss Lily”, „Lavon”, „Red Dutch”, „Scheherazade”) lub jednokolorowych (np. „Orania”, „Ormea”, „Purple Prince”, „Yelloween”), o imponujących rozmiarach (wys. ok. 2,5-2,8 m. osiągają min.: „Wadekamper Memorial”, „„Arabesque”, „Lavon” ) oraz o silnym i pięknym zapachu (np. „Garden Affaire”,” „Miss Lily”, „Nymph”).

Ze względu na duże rozmiary i pozostające na rabatach po przekwitłych roślinach wolne miejsce, lilie drzewiaste warto sadzić jako drugi plan, umieszczając ich cebulki za bylinami, których liście osłonią dolną część pędu lilii (np. liliowce, duże odmiany funkii, floksy wiechowate, odętki, astry krzaczaste i nowoangielskie, trawy ozdobne) lub za dużymi roślinami sezonowymi (np. kosmosem podwójnie pierzastym, szałwią omączoną, dalią, heliotropem).

Rośliny pierwszego planu przydadzą się szczególnie wtedy, gdy kwiaty lilii drzewiastych planujemy pozyskać do wazonu, pozostawiając na rabacie nieatrakcyjny pęd kwiatostanowy.