Obrazki w ogrodzie? Czemu nie. Wprawdzie większość roślin należących do rodziny obrazkowatych to gatunki wrażliwe na niskie temperatury, ale istnieją też takie, które w naszym klimacie poradzą sobie całkiem dobrze. Nieliczne mogą pozostać w gruncie przez cały rok, inne ozdobią rabaty sezonowo, zimę spędzając w pomieszczeniu. Nie powinno nas to jednak zrażać, gdyż podobnie traktujemy także inne lubiane gatunki (np. dalie, mieczyki), a rośliny obrazkowate w ogrodzie to wyjątkowy rarytas.
Największą ozdobą roślin obrazkowatych są zwykle kwiaty, które mają postać kolby z kwiatami właściwymi (męskimi i żeńskimi) i otaczającej ją pochwy, służącej za wabik dla zapylaczy. Pochwa ma kształt owalnego żagielka lub szerokiego u góry lejka schodzącego w dół łodygi i posiada bogatą, zależną od gatunku i odmiany kolorystykę. Czasami budowa kwiatu ma charakter pułapkowy, mający na celu czasowe zniewolenie owadów.
Choć kwiaty roślin obrazkowatych bywają bardzo piękne, u niektórych gatunków są dość skromne, oddając palmę pierwszeństwa liściom i owocom.
Poznaj też: Smoczą lilię i tajniki jej uprawy
Jak uprawiać obrazki włoskie
Wybierając rośliny do uprawy w ogrodzie, poszukajmy przede wszystkim takich, które mogą przetrwać zimę w gruncie, gdyż wtedy nie będzie trzeba wykopywać ich przed zimą. Należą do nich głównie pochodzące z umiarkowanego klimatu obrazki włoskie (Arum italicum), które dość dobrze radzą sobie z chłodem i mogą spędzać zimę w gruncie. Mimo to warto okryć je późną jesienią włókniną, aby mróz nie uszkodził ich zimozielonych liści.
Bulwy sadzimy do gruntu wiosną, wybierając miejsca półcieniste oraz żyzne, próchnicze, przepuszczalne i wilgotne gleby.
Rośliny źle znoszą suszę, ale nie lubią też zalania i stagnującej wody, która zimą może zaszkodzić im bardziej niż niskie temperatury. Obrazki włoskie kwitną wiosną (kwiecień-maj), osiągając wysokość ok. 30-50 cm. Uwaga: jeśli w czasie kwitnienia zapowiadane są przymrozki, kwiaty należy zabezpieczyć przed chłodem np. przeciętą na pół plastikową butelką.
Kwiaty, owoce i liście obrazków włoskich
W przypadku obrazków włoskich sam kwiat nie jest szczególnie ozdobny, gdyż otaczająca żółto-zieloną kolbę pochwa jest jasnożółta i niezbyt efektowna. Kolba w czasie kwitnienia wydziela też nieprzyjemny zapach, wabiący zapylające ją muchówki. Obupłciowy kwiat ma charakter pułapkowy, dlatego wabi i więzi swoich zapylaczy aż do czasu, gdy nie zapylą wszystkich kwiatów. Wtedy pochwa powoli więdnie, uwalniając owady.
I to właśnie po kwietniu roślina prezentuje swoje największe walory ozdobne. Wprawdzie traci wtedy liście, które przechodzą w stan spoczynku, ale za to rozwija bardzo atrakcyjne, duże, kuliste, początkowo zielone, później pomarańczowo-czerwone owoce (jagody), zebrane na szczycie pędu w gęsty kłos. W ogrodzie owoce prezentują się zjawiskowo, szczególnie na cienistej rabacie, gdzie nie ma zbyt wielu kolorowych roślin. Wyglądają też całkiem apetycznie, ale ponieważ są trujące, należy trzymać się od nich z daleka (toksyczne są również inne części rośliny).
Oblepiona owocami kolba pozostaje ozdobna przez całe lato, a kiedy przejrzewa, jej miejsce zajmują pojawiające się jesienią bardzo atrakcyjne, duże, strzałkowe, zielone liście, ozdobione z wierzchu jasnym rysunkiem nerwów i pozostające na rabacie aż do wiosny.
Obrazki plamiste
Podobnym gatunkiem, który także może pozostać na zimę w gruncie są obrazki plamiste (Arum maculatum), występujące w Polsce też na stanowiskach naturalnych. Nie należy ich jednak pozyskiwać z tego źródła, gdyż są objęte ścisłą ochroną gatunkową (rośliny trzeba nabyć u sprawdzonego hodowcy).
Od poprzedniego gatunku obrazki plamiste różnią się głównie liśćmi, które nie mają na blaszce jasnego rysunku nerwów, tylko drobne, ciemne plamki lub są całkiem zielone.
Cantedeskie to też ta rodzina roślin
Niezwykle atrakcyjnym gatunkiem z rodziny obrazkowatych, który może zdobić rabaty sezonowo, jest też cantedeskia. W jej przypadku największą ozdobą są wspaniałe, duże pochwy kwiatowe, które występują w szerokiej palecie barw.
Roślinom trzeba jednak zapewnić żyzną, ciepłą i stale wilgotną glebę oraz słoneczne stanowisko. Cantedeskie kwitną zwykle latem, po czym zasuszają liście i przechodzą w stan spoczynku (trwa on ok. dwóch miesięcy). Pod koniec lata ich kłącza należy wykopać, podsuszyć, umieścić w skrzynce i przechować przez zimę w chłodnym pomieszczeniu (temp. ok. 8-10 °C).
