Obrazki plamiste i włoskie. Jak uprawiać te rośliny w ogrodzie

Obrazki w ogrodzie? Czemu nie. Wprawdzie większość roślin należących do rodziny obrazkowatych to gatunki wrażliwe na niskie temperatury, ale istnieją też takie, które w naszym klimacie poradzą sobie całkiem dobrze. Nieliczne mogą pozostać w gruncie przez cały rok, inne ozdobią rabaty sezonowo, zimę spędzając w pomieszczeniu. Nie powinno nas to jednak zrażać, gdyż podobnie traktujemy także inne lubiane gatunki (np. dalie, mieczyki), a rośliny obrazkowate w ogrodzie to wyjątkowy rarytas.

licencja CC BY-SA 3.0

Największą ozdobą roślin obrazkowatych są zwykle kwiaty, które mają postać kolby z kwiatami właściwymi (męskimi i żeńskimi) i otaczającej ją pochwy, służącej za wabik dla zapylaczy. Pochwa ma kształt owalnego żagielka lub szerokiego u góry lejka schodzącego w dół łodygi i posiada bogatą, zależną od gatunku i odmiany kolorystykę. Czasami budowa kwiatu ma charakter pułapkowy, mający na celu czasowe zniewolenie owadów.

Choć kwiaty roślin obrazkowatych bywają bardzo piękne, u niektórych gatunków są dość skromne, oddając palmę pierwszeństwa liściom i owocom.

Poznaj też: Smoczą lilię i tajniki jej uprawy

Wybierając rośliny do uprawy w ogrodzie, poszukajmy przede wszystkim takich, które mogą przetrwać zimę w gruncie, gdyż wtedy nie będzie trzeba wykopywać ich przed zimą. Należą do nich głównie pochodzące z umiarkowanego klimatu obrazki włoskie (Arum italicum), które dość dobrze radzą sobie z chłodem i mogą spędzać zimę w gruncie. Mimo to warto okryć je późną jesienią włókniną, aby mróz nie uszkodził ich zimozielonych liści.

Bulwy sadzimy do gruntu wiosną, wybierając miejsca półcieniste oraz żyzne, próchnicze, przepuszczalne i wilgotne gleby.

Rośliny źle znoszą suszę, ale nie lubią też zalania i stagnującej wody, która zimą może zaszkodzić im bardziej niż niskie temperatury. Obrazki włoskie kwitną wiosną (kwiecień-maj), osiągając wysokość ok. 30-50 cm. Uwaga: jeśli w czasie kwitnienia zapowiadane są przymrozki, kwiaty należy zabezpieczyć przed chłodem np. przeciętą na pół plastikową butelką.

W przypadku obrazków włoskich sam kwiat nie jest szczególnie ozdobny, gdyż otaczająca żółto-zieloną kolbę pochwa jest jasnożółta i niezbyt efektowna. Kolba w czasie kwitnienia wydziela też nieprzyjemny zapach, wabiący zapylające ją muchówki. Obupłciowy kwiat ma charakter pułapkowy, dlatego wabi i więzi swoich zapylaczy aż do czasu, gdy nie zapylą wszystkich kwiatów. Wtedy pochwa powoli więdnie, uwalniając owady.

I to właśnie po kwietniu roślina prezentuje swoje największe walory ozdobne. Wprawdzie traci wtedy liście, które przechodzą w stan spoczynku, ale za to rozwija bardzo atrakcyjne, duże, kuliste, początkowo zielone, później pomarańczowo-czerwone owoce (jagody), zebrane na szczycie pędu w gęsty kłos. W ogrodzie owoce prezentują się zjawiskowo, szczególnie na cienistej rabacie, gdzie nie ma zbyt wielu kolorowych roślin. Wyglądają też całkiem apetycznie, ale ponieważ są trujące, należy trzymać się od nich z daleka (toksyczne są również inne części rośliny).

Oblepiona owocami kolba pozostaje ozdobna przez całe lato, a kiedy przejrzewa, jej miejsce zajmują pojawiające się jesienią bardzo atrakcyjne, duże, strzałkowe, zielone liście, ozdobione z wierzchu jasnym rysunkiem nerwów i pozostające na rabacie aż do wiosny.

licencja CC BY-SA 3.0

Podobnym gatunkiem, który także może pozostać na zimę w gruncie są obrazki plamiste (Arum maculatum), występujące w Polsce też na stanowiskach naturalnych. Nie należy ich jednak pozyskiwać z tego źródła, gdyż są objęte ścisłą ochroną gatunkową (rośliny trzeba nabyć u sprawdzonego hodowcy).

Od poprzedniego gatunku obrazki plamiste różnią się głównie liśćmi, które nie mają na blaszce jasnego rysunku nerwów, tylko drobne, ciemne plamki lub są całkiem zielone.

Niezwykle atrakcyjnym gatunkiem z rodziny obrazkowatych, który może zdobić rabaty sezonowo, jest też cantedeskia. W jej przypadku największą ozdobą są wspaniałe, duże pochwy kwiatowe, które występują w szerokiej palecie barw.

Roślinom trzeba jednak zapewnić żyzną, ciepłą i stale wilgotną glebę oraz słoneczne stanowisko. Cantedeskie kwitną zwykle latem, po czym zasuszają liście i przechodzą w stan spoczynku (trwa on ok. dwóch miesięcy). Pod koniec lata ich kłącza należy wykopać, podsuszyć, umieścić w skrzynce i przechować przez zimę w chłodnym pomieszczeniu (temp. ok. 8-10 °C).