Piwonie kwitną od maja do lipca. W zależności od odmiany mogą mieć kwiaty białe, różowe, purpurowe lub bordowe. Wszystkie piwonie pięknie pachną.
Uprawa piwonii jest prosta, więc można je polecić nawet początkującym ogrodnikom. Rośliny te należą do bardzo silnych i odpornych, co gwarantuje im długowieczność. Mogą rosnąć w tym samym miejscu nawet przez 10–15 lat. Nie są bardzo wymagające. Piwonie potrzebują jedynie żyznej próchnicznej ziemi o pH 6,5–7,5. Zasilając krzewy piwonii, należy unikać świeżego obornika i ostrożnie stosować nawozy azotowe. W przeciwnym wypadku rośliny stają się podatne na choroby i grzyby, a w kolejnym roku słabo kwitną. Bywa nawet, że zamierają! Piwonie nie przepadają za wilgotnym podłożem. W normalnych warunkach nawadnianie nie jest im potrzebne, ponieważ ich korzenie sięgają nawet 2 metry w głąb ziemi. Tylko w czasie długotrwałych susz trzeba je podlewać. Najlepiej robić to od spodu, tak aby nie zamoczyć przy tym kwiatów ani liści. Może to bowiem narazić rośliny na rozwój chorobotwórczych grzybów i pleśni.
Piwonie są odporne na mrozy. Zimą śnieg chroni dolne części pędów. Nawet jeśli wierzchołki przemarzną, krzewy odbiją po wiosennym przycięciu. Nie należy ich okrywać na zimę. Może to przyspieszyć rozwój pąków. W efekcie dojdzie do przemarznięcia kwiatów podczas późnowiosennych przymrozków. Piwonie można sadzić w pełnym słońcu, ale dobrze rosną też w półcieniu. Do ładnego kwitnienia potrzebują ok. 5 godzin słońca dziennie. Sadząc je, przygotowujemy dość głęboki dołek, tak aby pędy mogły być luźno rozłożone. Zasypujemy korzenie najpierw do połowy, ugniatając lekko ziemię, podlewamy. Gdy całość osiądzie, dosypujemy resztę ziemi i znów podlewamy. Część nadziemną przycinamy na wysokości 5–10 cm. Piwonie najlepiej wysadzać wiosną. Jednak latem po przekwitnięciu możemy spróbować podzielić krzew i go przesadzić. Aby piwonie się przyjęły, potrzebna jest jednak chłodna i deszczowa pogoda.
