Tę książkę polecamy wszystkim miłośnikom ogrodów. Maja Popielarska – popularna dziennikarka, znawczyni roślin i ogrodów – radzi jak urządzić ogród oraz taras i dbać o nie przez cały rok.
Mottem książki stało się chińskie przysłowie „Chcesz być szczęśliwy jeden dzień - upij się, chcesz być szczęśliwy tydzień - ożeń się, chcesz być szczęśliwy całe życie - zostań ogrodnikiem”. Dla wszystkich tych, którzy chcieliby dołączyć do „szczęśliwych przez całe życie” wielką pomocą będzie najnowsza książka Mai Popielarskiej, przygotowana przez Wydawnictwo Zwierciadło. Książka **12 miesięcy z Mają Popielarską[/i] [/b]to praktyczny przewodnik, zawierający rady dotyczące zakładania i pielęgnacji ogrodu oraz urządzenia tarasu. Kalendarium prac, opracowane przez eksperta, ułatwi planowanie zajęć w ogrodzie, zgodnie z rytmem natury. Konkretne porady pomogą rozstrzygnąć dylematy związane z pielęgnacją ogrodu na przestrzeni całego roku. Odpowiedzą na pytania kiedy wykonywać poszczególne prace, z jakich narzędzi korzystać i jak sprawić, by przydomowa zieleń stała się naszą radością. Pamiętajmy, że ogród to przyjemność, ale wymagająca pewnych nakładów pracy, zaangażowania, a jednocześnie otwarcia na przyrodę – z jej stałym rytmem, lecz i pojawiającymi się niespodziankami.
Książka, poza fachowymi poradami, zostawia też miejsce na własną kreatywność i zachęca do stworzenia własnego kalendarza prac.
Oddajmy głos Mai Popielarskiej, która we wstępie do swojej książki pisze:
_Ogród to 12 miesięcy cudownego uzależnienia. Ten niesamowity związek polega na nieustannej obserwacji zmian, jakim podlega ogród i dostosowaniu się do nich. Ogród to nie matematyka. Z jednej strony powtarzalny rytm, z drugiej – zupełny brak przewidywalności. Bo scenariusz pisze nam pogoda i to do niej ogrodnik musi się przystosować. Nasze ogrodnictwo pełne jest więc niespodzianek i zaskoczeń. Dochodzą też osobiste doświadczenia, nierzadko mijające się z powszechnie uznanymi prawdami. Ogród też wiele wybacza. Przyglądajmy się więc ogrodowi, notujmy myśli, pomysły, działania i spostrzeżenia. Takie notatki to skarb, piękna i mądra pamiątka. Pod koniec sezonu mogą się stać solidnym „dziełem naukowym”.
Kiedy oglądam swoje stare kalendarze, pojawiają się w nich co jakiś czas ogrodowe notatki. Trudno się w takich strzępkach rozeznać. Zebrane wszakże w jednym tomiku stają się wspaniałą pamiątką i wartościowym źródłem wiedzy. Stanowią dla nas świetny materiał porównawczy w kolejnych sezonach.
Książka zawiera opis najważniejszych prac w ogrodzie przypisanych porom roku, choć granice między nimi, jak w pogodzie, są często płynne. Chciałabym, by miejsca na notatki zapełniły się Twoimi, Drogi Czytelniku, zapiskami, do których będzie można w przyszłości wracać.
Jedna z porad Mai na najbliższe dni. Tym, którzy na nadmiar śniegu nie mają prawa narzekać – życzymy, żeby zima choćby nawet łagodna przez ich ogród przeszła. Tym, którzy mają „śnieżne czapy” na roślinach przypominamy – ku przestrodze…
[b]Strząsanie śniegu_**
[i]Śnieg na ziemi to pożądana dla roślin kołdra, strefa ciepła, natomiast wyżej – duży ciężar.
Widać to dobrze na uginających się pod jego ciężarem gałęziach, nie tylko drzew iglastych, lecz także roślin zimozielonych liściastych, takich jak bukszpany, mahonie, ostrokrzewy, kaliny itp. Spacer po ogrodzie z miotłą może okazać się dla roślin zbawieniem. Śnieg należy strząsać delikatnie i pamiętać, że w czasie mroźnej pogody gałęzie są bardziej podatne na złamania, są bowiem bardzo kruche. Dobrym pomysłem jest wiązanie, okręcanie iglastych roślin sznurami bądź łączenie gałęzi, co zabezpieczy je przed wyłamaniem. Krzewy czy drzewa mogą się też poważnie odkształcić, zwłaszcza kiedy warstwa śniegu będzie na przemian topnieć i zamarzać.
Każdy rodzaj śniegu ma inną wagę. Puch jest dość lekki (1 m³ waży od 100 do 200 kg), a śnieg mokry, zleżały – znacznie cięższy (1 m³ waży do 900 kg). Jeżeli więc na krzewie leży dziesięciocentymetrowa warstwa śniegu na powierzchni 1 m³, może ona ważyć ponad 12 kg.
Patronat medialny
