Dębik ośmiopłatkowy – jak uprawiać tę roślinę na skalniaki, murki i skarpy

Dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala)  jest rośliną, która wygląda atrakcyjnie przez cały rok. Do tego ma minimalne, ale dość specyficzne wymagania. Oto, jakie warunki trzeba mu zapewnić i jak go wykorzystać w ogrodzie.

O wyglądzie dębika sporo mówi już jego nazwa. Jego liście przypominają miniaturowe liście dębu, a kwiaty mają po osiem płatków. Poza tym kwiaty są białe z żółtymi pręcikami i słupkami, osadzone na wzniesionych łodyżkach o wysokości do ok. 10 cm. Dębiki kwitną w maju i czerwcu, ale potem nadal wyglądają bardzo efektownie, bo ich nasiona są zaopatrzone w długie, srebrzyste aparaty lotne – tworzą one puszysty „pompon” (podobnie jak sasanka czy powojniki).

Liście dębika są nieduże, karbowane, ciemnozielone, błyszczące z wierzchu, a od spodu gęsto pokryte drobnymi włoskami. Wyrastają z częściowo drewniejących pędów, które płożą się na boki i chętnie ukorzeniają. Są częściowo zimozielone.

Dębik ma dość specyficzne wymagania. Przede wszystkim potrzebuje bardzo przepuszczalnej, nawet żwirowej ziemi. Do tego powinna być ona wapienna. Ziemię ogrodową warto przemieszać z wapiennym grysem. Podłoże nie musi być żyzne, roślina nie wymaga też nawożenia. Natomiast jeśli nie pada, warto podlewać dębiki. Tym roślinom trzeba też zapewnić słoneczne stanowisko.

Trzeba wiedzieć, że dębiki są bardzo długowieczne – mogą rosnąć nawet przez 100 lat!

Dębiki to idealne rośliny na skalniak, szczególnie, jeśli mamy na nim wapienne kamienie. Jego pędy płożą się po ziemi i łatwo ukorzeniają, dlatego można go wykorzystać jako roślinę zadarniającą. Nie obawiajmy się jednak, że będziemy mieli problem z jego nadmiernym rozrostem. Żeby ładnie pokrył teren sadzi się po 10 roślin na 1 m².

Dębiki świetnie nadają się także do obsadzania skarp, a także murków. Można je też sadzić na rabatach, ale pamiętajmy o tym, że nie są okazałe, więc trzeba je sadzić z przodu. Dobrym towarzystwem dla nich są m.in. goździki, dzwonki, ubiorki, wyżliny (tzw. lwie paszcze), czy zawilce koronowe.

Dębik ośmiopłatkowy należy do roślin ekstremalnie odpornych na zimno. Są przypisywane do strefy mrozoodporności 2, czyli potrafią znieść mrozy do -45ºC. Jednak jest pewien warunek – dębiki są naturalnie przystosowane do zimowania pod grubą warstwą śniegu. Jeśli jednak go brakuje, a jest mróz, a do tego wiatr, mogą ucierpieć. W takich warunkach ich zielone liście zaschną i zbrązowieją. Jeśli miałby nadejść mróz bez śniegu, rośliny można okryć np. gałązkami iglastymi.

Poznaj: Rośliny ogrodowe, które są najbardziej odporne na mróz

Dębiki rosną dziko w Polsce – przede wszystkim w Tatrach, występują też w górach w innych regionach Europy, aż po Kaukaz. Poza tym są jedną z niewielu roślin, która rośnie w strefie arktycznej, w tundrze. Występują m.in. na Grenlandii, Spitsbergenie, północnej Kanadzie i Alasce, Syberii, są też narodowym kwiatem Islandii.

Ale był czas, że połacie dębika porastały całą Europę. Bo dębik to roślina epoki lodowcowej. Od jego botanicznej nazwy (Dryas) pochodzi nawet nazwa jednej z jej końcowych faz – jest to młodszy dryas (w niektórych regionach – również starszy dryas). W osadach z tego okresu znajduje się duże ilości pyłku dębika. „Epoka dębika” (młodszy dryas) jest datowana na okres od 12,900 do 11,700 lat temu. Po niej nastąpiło ocieplenie klimatu i rozpoczęła się epoka, która trwa do dziś, czyli holocen.