Floks wiechowaty zachwyca kwiatami i zapachem. Sprawdź, jak zadbać o płomyki, co lubią te kwiaty i jakie odmiany wybrać

Największą ozdobą floksów wiechowatych są pojawiające się latem na szczytach pędów duże, wiechowate kwiatostany, złożone z mnóstwa kolorowych, zwykle pojedynczych i często ładnie pachnących kwiatów. Floksy przeważnie są dość wysokie (ale mają i odmiany niskie). Ich wzniesione łodygi są pokryte wydłużonymi liśćmi.

Piękne floksy wiechowate są od dawna uprawiane w Polsce i kojarzą się tradycyjnymi ogrodami. Warto jednak wiedzieć, że pochodzą z Ameryki Północnej. Inna ich nazwa to płomyki. Właściwie jest to ich polska nazwa, bo „floks” to tylko przysposobiona nazwa botaniczna Phlox. Z kolei to słowo pochodzi od greckiego „phloga”, czy płomień. I w ten sposób dochodzimy do płomyków.

Tak, to wieloletnie kwiaty – byliny (ich części naziemne zanikają na zimę i odrastają wiosną).

Floksy wiechowate kwitną przez całe lato, od lipca do września.

W zależności od odmiany floksy mogą być:

• wyższe lub niższe. Do odmian niskich należą m.in.: „Junior Dream”, „Goldmine”, a do wysokich: „Picasso”, „Blue Paradise”),
• o kwiatach białych, różowych, amarantowych, fioletowych, czerwonych i dwubarwnych (np. „Blue Paradise”, „Europa”, „Eva Foerster”, „Fujiyama”, „Kirmesländler”, „Laura”, „Le Mahdi”, „White Admiral”, „Windsor”, „Starfire”, „Sherbet Blend”, „Natascha”, „Swizzle”)
• o zielonych lub pstrych liściach (np. „Becky Towe”, „Elizabeth”, „Goldmine”, „Harlequin”, „Norah Leigh”, „Peppermint Twist”, „Picasso”, „Red Riding Hood”, „Tiara”).

Do tradycyjnych kolorów płomyków należą przeróżne odcienie różu, fioletu oraz biel. Jednak pojawiają się również niebieskie floksy. Są to takie odmiany jak: Blue Boy oraz Blue Paradise. Warto jednak wiedzieć, że kolor ich kwiatów może być zmienny, bo bywają rozczarowania po zakupie. Najbardziej intensywnie niebieskie są ich kwiaty na żyznych i zasobnych w minerały ziemiach. Poza tym kolor może ulegać pewnym wahaniam w ciągu dnia. Kiedy jest chłodniej, bardziej pochmurno, niebieskie zabarwienie jest wyraźne, natomiast w pełnym słońcu i podczas upałów, ich kolor może być zbliżony do fioletu.

Jeśli jednak chcemy podziwiać niezwykłą urodę floksów we własnym ogrodzie, musimy zapewnić roślinom odpowiednie warunki uprawowe, gdyż wbrew pozorom są dość wymagające. Jeśli mają obficie kwitnąć, muszą być posadzone na słonecznym lub tylko lekko ocienionym stanowisku oraz w bardzo żyznej, próchniczej, przepuszczalnej i stale lekko wilgotnej glebie.

Floksy źle znoszą suszę, dlatego latem wymagają podlewania. Przyda się też ściółkowanie gleby, które pozwoli ograniczyć wysychanie podłoża i rozwój chwastów.
Floksy oczekują też systematycznego dokarmiania nawozami wieloskładnikowymi dla roślin kwitnących, gdyż ze względu na długie i obfite kwitnienie, pobierają z podłoża sporo składników odżywczych. Nie wymagają natomiast okrywania na zimę, gdyż dość dobrze znoszą niskie temperatury.

Na obfite kwitnienie mają jednak wpływ nie tylko warunki uprawowe, ale też niektóre zabiegi pielęgnacyjne. Pierwszym z nich jest skrócenie pędów floksów o ok. 1/3 lub ½ w czerwcu. Rośliny zakwitną wtedy nieco później, ale lepiej się rozkrzewią i wydadzą więcej kwiatów. Drugim zabiegiem jest systematyczne usuwanie przekwitłych kwiatostanów, dzięki czemu floksy powtórzą kwitnienie.

Rośliny warto też co kilka lat odmłodzić, bo chociaż na jednym stanowisku mogą pozostać wiele lat, szybko wyczerpują z gleby składniki odżywcze. Dlatego co kilka lat wiosną (kwiecień-maj) lub ewentualnie późnym latem (przełom sierpnia i września) należy je wykopać, podzielić i posadzić na nowym miejscu.
Dzielenie floksów to również najlepszy sposób ich rozmnażania, gdyż wtedy mamy pewność, że uzyskane potomstwo zachowa cechy odmianowe rośliny matecznej. Podobny efekt możemy uzyskać, pobierając wiosną (kwiecień-maj) z roślin sadzonki pędowe i ukorzeniając je w wodzie.

Floksy najlepiej sadzić wiosną lub jesienią. Jednak sadzonki w doniczkach, które dostaniemy w każdym sklepie ogrodniczym, można sadzić przez cały sezon. Latem często można kupić je już kwitnące, wtedy najłatwiej wybrać odpowiadające nam kolory (uwaga: dotyczy to sadzonek w pojemnikach).

Rośliny z pewnością warto rozmnażać, gdyż w ogrodzie najefektowniej prezentują się w wieloodmianowych, dużych grupach. Wspaniałym towarzystwem mogą być dla nich też inne kwitnące rośliny jak np. rudbekie, jeżówki, krwawniki, astry bylinowe, złocienie właściwe (tzw. margerytki), liliowce, dzielżany, pysznogłówki, a także rośliny jednoroczne np. heliotropy i aksamitki.

Floksy także do wazonów
Floksy wiechowate znakomicie nadają się też na kwiat cięty. W wazonie zachowują trwałość przez kilka dni i bardzo ładnie pachną. Ich zapach jest słodki, ale nie nie jest mdły. Wielu kojarzy się z wakacjami i latem.

Niestety, wadą floksów jest ich duża wrażliwość na choroby grzybowe. Największa bolączka roślin to przede wszystkim mączniak prawdziwy, który często atakuje je podczas ciepłej i wilgotnej pogody. Aby się przed nim ustrzec, musimy podjąć szereg działań, inaczej choroba może całkowicie zniszczyć nasze rośliny, zanim jeszcze rozkwitną.

Do uprawy wybierajmy więc odmiany mniej podatne na mączniaka (np. „David”, „Blue Paradise”), kupujmy jedynie zdrowe, dorodne sadzonki, bez śladów choroby, nie sadźmy roślin zbyt gęsto, podczas podlewania unikajmy moczenia liści, jesienią po kwitnieniu ścinajmy i usuwajmy z rabat pędy oraz wszystkie opadłe liście.

Jeśli zauważymy objawy choroby, wykonajmy oprysk jednym z preparatów grzybobójczych, przeznaczonych do zwalczania mączniaka (listę środków aktualnie dopuszczonych do użytku znajdziemy na stronie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi).

Sprawdź też: Jak uprawiać floksy szydlaste, które są idealne na skalniak

Warto wiedzieć, że floksy mają nie tylko mnóstwo odmian, ale tez kilka gatunków. Należą do nich m.in. niziutkie floksy szydlaste, które często sadzi się na skalniakach, za to nie zawsze kojarzy te poduszkowe kwiaty z ich okazałymi kuzynami, czyli floksami wiechowatymi.
Są też ciekawe floksy Drummonda o oryginalnych, gwiaździstych kwiatach. Zobacz, jak wyglądają floksy Drummonda i jak je uprawiać.