Hibiskus (ketmia) - ale jaki? Sprawdź, jakiego masz hibiskusa i jak go uprawiać

Hibiskusy, czyli ketmie, mają sporo gatunków. W przyrodzie występuje ich ponad 200, w Polsce w uprawie najczęściej spotyka się trzy. A jednak bywają problemy ze stwierdzeniem, jakiego hibiskusa mamy. A to ważne, bo różnią się one bardzo pod względem i biologii i wymagań uprawowych.

Część hibiskusów jest drzewkami lub krzewami. Inne są roślinami zielnymi (ich pędy zanikają na zimę). Niektóre z powodzeniem możemy uprawiać w ogrodzie, a inne – tylko w doniczce. Jeszcze inne możemy wypić w herbacie. Wszystkie „nasze” hibiskusy (ketmie) łączy jedno – oszałamiająco piękne kwiaty.

Na początek jeszcze słowo o nazwie tych roślin. Występują one pod dwiema nazwami, które najczęściej są używane wymiennie – są to: ketmia oraz hibiskus. Jednak bywa, że w odniesieniu do niektórych gatunków dana nazwa jest bardziej popularna. Dlatego mamy np. ketmię syryjską, ale hibiskusa bagiennego.

Ketmia syryjska (Hibiscus syriacus) jest krzewem, który możemy uprawiać w ogrodzie. Naturalnie występuje m.in. w Chinach, ale do Europy przybyła za pośrednictwem Persji i Syrii i stąd jej nazwa.

Ketmia syryjska, pomimo że pochodzi z nieco cieplejszego klimatu, dobrze radzi sobie w naszych ogrodach. Trzeba jednak sadzić ją w ciepłych miejscach, a na zimę zabezpieczyć przed mrozem. Ketmia syryjska kwitnie przez całe lato. Wytwarza kwiaty średniej wielkości, pojedyncze lub pełne. Najczęściej są one białe, albo w odcieniach różu i fioletu. To właśnie jej kwiaty najbardziej przypominają swojskie malwy.

Ketmia syryjska jest krzewem, co oznacza, że ma zdrewniałe pędy, które nie zanikają na zimę (zrzuca tylko liście).

• miejsce dla ketmii syryjskiej – słoneczne i osłonięte od wiatru,
• ziemia dla ketmii syryjskiej – żyzna, przepuszczalna o lekko kwaśnym odczynie,
• podlewanie ketmii syryjskiej – umiarkowane (nie lubi ani zalania, ani przesuszenia),
• nawożenie ketmii syryjskiej – regularne przez cały sezon, np. nawozami do roślin kwitnących,
• przycinanie ketmii syryjskiej – wiosną każdego roku.

Kolejnym hibiskusem, który możemy uprawiać w ogrodzie jest hibiskus bagienny (Hibiscus moscheutos). Jego inne nazwy to: ketmia bagienna oraz hibiskus bagienny. W odróżnieniu od ketmii syryjskiej nie pochodzi z Azji, ale Ameryki Północnej.

A jeszcze większą różnicą między tymi roślinami, jest to, że hibiskus bagienny jest byliną. Oznacza to, że jego pędy zanikają na zimę i wyrastają ponownie dość późną wiosną.

Hibiskus bagienny dorasta do ok. 1,5 metra i wytwarza jedne z największych kwiatów, jakie mogą pojawić się w naszym ogrodzie. Ich średnica może sięgać nawet ponad 20 cm!

Podobnie jak ketmia syryjska, hibiskus bylinowy nieźle radzi sobie z mrozem, ale ma zimę również wymaga okrycia (szczególnie w pierwszym sezonie po posadzeniu). Miejsca dla hibiskusa bagiennego również musi być słoneczne i zaciszne.

• miejsce dla hibiskusa bylinowego  – nasłonecznione i koniecznie osłonięte od wiatru,
• ziemia dla hibiskusa bylinowego – przepuszczalna, żyzna, o lekko kwaśnym odczynie,
• podlewanie hibiskusa bylinowego – regularne: czysty gatunek wprawdzie rośnie na terenach podmokłych, ale w uprawie w naszych warunkach nie lubi stojącej wody; jednak nie znosi też przesuszenia,
• nawożenie hibiskusa bylinowego – regularne od maja; można stosować nawozy do roślin kwitnących; uwaga – w sierpniu trzeba zaprzestać jego nawożenia,
• przycinanie hibiskusa bylinowego – nie wymaga (jedynie przed przykryciem na zimę można ściąć jego pędy).

Hibiskus zwany chińską różą (Hibiscus rosa-sinensis) to niemal symbol egzotycznego, tropikalnego kwiatu. Jego kwiaty rzeczywiście często występują w reklamach czy filmach, w których pojawia się motyw „tropikalnego raju”. I taka tropikalna piękność może się znaleźć w naszym mieszkaniu, bo w przeciwieństwie do dwóch poprzednich ten hibiskus nie jest mrozoodporny. Chińską różę można uprawiać tylko w doniczkach.

Hibiskus róża chińska ma duże kwiaty – najbardziej klasycznym kolorem jest czerwony, ale mogą być też pomarańczowe, żółte, białe, łososiowe, a nawet dwubarwne.

• miejsce dla hibiskusa róży chińskiej – jasne i ciepłe, ale nie może być wystawiony na bezpośrednie słońce (na parapecie może stać np. za firanką); lato może spędzić na zewnątrz (w miejscu, gdzie promienie słoneczne są rozproszone i jest ono osłonięte przed wiatrem oraz deszczem); zimą korzystna dla niego jest nieco niższa temperatura (ok. 16°C), ale koniecznie z dobrym dostępem światła,
• ziemia dla hibiskusa róży chińskiej – przepuszczalna, żyzna, o lekko kwaśnym odczynie,
• podlewanie hibiskusa róży chińskiej – ziemia powinna być stale wilgotna (ale nie może być mokra); do podlewania najlepiej używać przegotowanej i odstanej wody (lub deszczówki); lubi zraszanie, ale nie wolno moczyć pąków i kwiatów,
• nawożenie hibiskusa róży chińskiej – od wiosny do jesieni stosujemy nawóz do roślin kwitnących,
• przycinanie hibiskusa róży chińskiej – młodym różom chińskim wczesną wiosną skraca się pędy, żeby roślina ładnie się rozkrzewiła; starszym – można skracać pędy wg potrzeb (również wczesną wiosną).

1. Kwiaty ketmii są rozwinięte przez 1-2 dni. Jednak rośliny wytwarzają ich na tyle dużo, kwitną przez cały czas.
2. Hibiskusy nie lubią dotyku – mogą stracić pąki kwiatowe. Dlatego hibiskusów ogrodowych lepiej nie sadzić przy ścieżkach itp., a domowych – dotykać bez potrzeby.
3. Jeśli liście hibiskusa lekko zaczynają zwisać i tracić połysk, to znak, że trzeba je koniecznie podlać!
4. Ketmie nie przepadają za nadmiarem azotu w nawozach – lepiej zasilać je takimi, które mają zrównoważony udział azotu, fosforu i potasu. A najkorzystniejsze są nawozy z przewagą fosforu i potasu. Taki skład mają nawozy do roślin kwitnących.
5. Hibiskusy lubią lekko kwaśne podłoże, dlatego absolutnie nie stosujmy do nich domowych nawozów na bazie skorupek z jajek!

Dowiedz się: Które hibiskusy są jadalne, jak je wykorzystać i jakie mają właściwości

Hibiskusy spotykamy nie tylko w ogrodach i doniczkach, ale także bardzo wielu herbatach smakowych. Występują one tam pod nazwą „malwa sudańska”. Są to suszone kielichy kwiatów ketmii szczawiowej (Hibiscus sabdariffa). Mają orzeźwiający smak i wysoką zawartość m.in. witaminy C.