Kłosowce (Agastache) do niedawna mało znane, stały się w ostatnich latach modnymi roślinami ozdobnymi. Te okazałe, długo i obficie kwitnące byliny (kwitną od lipca do września/października), doskonale sprawdzają się na rabatach i mogą tworzyć piękne kompozycje z innymi bylinami.
Wspaniale wyglądają w towarzystwie floksów wiechowatych, rudbekii, liatr kłosowych, dzielżanów, jeżówek, krwawników czy pysznogłówek, ale pięknie komponują się też z trawami ozdobnymi takimi jak rozplenice lub trzcinniki. Ich wysokie, kłosowate kwiatostany doskonale nadają się też do cięcia i na suche bukiety (wymagają sztucznego barwienia).
Kłosowce szczególnie dobrze prezentują się w ogrodach naturalistycznych, wiejskich i angielskich, ale nadają się też do uprawy w doniczkach na balkonach i tarasach. Mają aromatyczne, pachnące anyżem liście oraz kwiaty, które roztaczają wokół siebie odświeżający aromat, szczególnie silny przy potrącaniu roślin lub rozcieraniu ich liści. Z tego względu kłosowce warto sadzić w pobliżu kącika wypoczynkowego lub okien domu, a także wzdłuż ścieżek, gdzie będą trącane przy przechodzeniu (wtedy uwalniają więcej aromatu).
Kłosowiec fenkułowy – miododajny i pachnący
W ogrodach najczęściej spotykanym gatunkiem jest kłosowiec fenkułowy, który tworzy duże, jajowate, mocno unerwione i ząbkowane na brzegach liście oraz wzniesione, sztywne pędy. Dorasta do wysokości ok. 0,5-1 m.
Jego największą ozdobą są pojawiające się przez całe lato strzeliste, liczne, kłosowate, fioletowo-niebieskie kwiatostany, które przypominają najeżone, podłużne szczoteczki. Każdy kłos złożony jest z mnóstwa drobnych, miododajnych kwiatów i nie tylko ładnie wygląda, ale też wabi liczne owady zapylające (trzmiele, motyle, pszczoły).
Dzięki olejkom eterycznym, cała roślina przyjemnie pachnie anyżem, a jej liście nadają się na herbatki i jako dodatek do sałatek.
Atrakcyjne odmiany kłosowca fenkułowego
Kłosowiec fenkułowy ma też kilka interesujących odmian jak np.:
- „Alabaster” o białych kwiatach,
- „Blue fountain” o niebieskich kwiatach,
- „Golden Jubilee” o fioletowych kwiatach i żółtych liściach.
Kłosowiec ogrodowy czyli hybrydowy
W ostatnim czasie coraz bardziej popularne stają się jednak mieszańcowe odmiany kłosowców nazywane ogrodowymi lub hybrydowymi. Ich walory ozdobne są dużo większe niż u poprzedniego gatunku, a kwiaty bardziej okazałe i kolorowe.
Wśród najciekawszych odmian na uwagę zasługuje m.in.
- „Morello” o wzniesionym, gęstym pokroju i bardzo dekoracyjnych, dużych, niemal pierzastych, czerwonych kwiatostanach, wys. ok. 60 cm (nowość wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE 2019),
- „Kudos Mandarin” o dużych, pomarańczowych kwiatostanach, wys. ok. 50 cm,
- „Kudos Yellow” o dużych, żółtych kwiatostanach, wys. ok. 60-70 cm,
- „Summer Glow” o długich, jasnożółtych kwiatach i bordowych kielichach, dzięki czemu kwiatostan wydaje się być dwubarwny, wys. ok. 50-60 cm,
- „Kudos Ambrosia” o dużych, dwukolorowych, różowopomarańczowych kwiatostanach, wys. ok. 50 cm,
- „Kudos Coral” o dużych, pierzastych, koralowych kwiatostanach.
Jak uprawiać kłosowce
Kłosowce zasługują jednak na uwagę nie tylko ze względu na piękne kwiaty i ładny pokrój, ale też niewielkie wymagania uprawowe. Aby pięknie kwitły i bujnie się rozwijały, potrzebują jedynie słonecznego, ciepłego stanowiska oraz przeciętnego, niezbyt żyznego i umiarkowanie wilgotnego podłoża. Absolutnie nie nadają się do uprawy w cieniu, gdyż wtedy słabo kwitną, a ich pędy się wyciągają. Wymagają też przycinania pędów późną jesienią lub wczesną wiosną.
Mrozoodporność i odmładzanie – na to zwróć uwagę, uprawiając kłosowce
Mimo całego swojego uroku, kłosowce nie są jednak roślinami idealnymi. Ich mrozoodporność jest niewielka i w surowe zimy mogą przemarzać (najbardziej wytrzymałe są odmiany z grupy Kudos), dlatego wymagają solidnego okrycia.
Kłosowce należą też do grupy bylin krótkowiecznych, dlatego co 2-3 lata potrzebują odmłodzenia, aby zachować ładny, gęsty pokrój.
Rozmnażanie kłosowców
W ogrodach najbardziej pożądane są piękne odmiany kłosowców, dlatego rośliny najlepiej rozmnażać przez podział dorosłych egzemplarzy lub sadzonki pędowe, dzięki czemu potomstwo zachowa cechy odmianowe rośliny matecznej. Można też kupić gotowe sadzonki u hodowcy lub w centrum ogrodniczym. Jeśli nie zależy nam na konkretnych cechach, rośliny możemy też pozyskać przez wysiew nasion (wymagają stratyfikacji).
