Ostróżki w ogrodzie. Jak je uprawiać i jakie ostróżki wybrać? Ostróżki ogrodowe, wielkokwiatowe i ostróżeczki

Barwne i okazałe kwiatostany ostróżek ogrodowych doskonale komponują się z wieloma innymi roślinami i wspaniale zdobią letnie rabaty w stylu romantycznym, wiejskim, angielskim czy rustykalnym. Ostróżka ogrodowa to piękna bylina, której ozdobą od wiosny do późnej jesieni są duże, dłoniaste i mocno powcinane na brzegach zielone liście, tworzące gęstą rozetę.

Wczesnym latem na pierwszy plan wysuwa się jednak niezwykle efektowny, strzelisty kwiatostan, złożony z barwnych kwiatów, zebranych w gęste, groniaste kwiatostany. Pojawiają się one w czerwcu-lipcu, po przycięciu przekwitłych kwiatów, może ostróżka powtarzać kwitnienie pod koniec lata.

W zależności od odmiany, kwiaty mogą mieć różna barwę (fioletowe, niebieskie, białe, różowe, a nawet czerwone np. „Red Caroline” i dwukolorowe np. „Misty Mauves”) i budowę (pojedyncze lub pełne), ale każdy z nich posiada charakterystyczną ostrogę, utworzoną z górnej działki kielicha.

Ze względu na niezwykłą urodę i dużą popularność, ostróżki doczekały się obecnie mnóstwa atrakcyjnych odmian, różniących się pokrojem, wysokością oraz budową i barwą kwiatów. Najbardziej okazałe, wysokie odmiany mogą osiągać 1,6-2 m wys. (np. „Galahad”, „Summer Skies”, „Blue Bird”, „Purple Passion), dlatego należy przeznaczyć dla nich odpowiednio dużo miejsca i sadzić je w górnych partiach rabaty.

Sprawdzają się też na tle ogrodzenia lub białej ściany budynku. Nieco bardziej uniwersalne są odmiany niższe, osiągające od 0,6 do 1,2 m wysokości („Pure White”, „Dark Blue Black Bee”, „Lilac Rose White Bee”). Można sadzić je w grupach lub wykorzystywać do tworzenia kompozycji rabatowych z innymi roślinami. Pięknie komponują się z krwawnikami, floksami, bodziszkami, naparstnicami, liliowcami, floksami, różami i chabrami. Nadają się też do uprawy w pojemnikach, a także na kwiat cięty.

Bazą dla wielu odmian ostróżki ogrodowej stała się między innymi znacznie mniejsza od niej ostróżka wielkokwiatowa (wys. ok. 30-60 cm), będąca krótkowieczną byliną, uprawianą jako roślina jednoroczna. W przeciwieństwie do okazałego mieszańca jej kwiatostan jest luźny i rozpierzchły, a kwiaty nieduże, pojedyncze i zwykle niebieskie (rzadziej białe). Także liście rośliny są drobniejsze i mocniej powcinane niż u ogrodowego mieszańca.

Choć obie ostróżki różnią się między sobą wyglądem, ich wymagania uprawowe są podobne. Rośliny preferują zaciszne, słoneczne, ciepłe stanowiska oraz żyzne, próchnicze, stale lekko wilgotne gleby. W dobrych warunkach ładnie się rozrastają i mogą pozostać na jednym stanowisku przez kilka lat.

Później jednak powinny zostać odmłodzone, choć zabieg może okazać się dość kłopotliwy. Młode egzemplarze można wprawdzie uzyskać przez podział dorodnej kępy (wiosna), jednak w praktyce nie zawsze się to udaje, gdyż ostróżki mają długi, wrażliwy na uszkodzenia system korzeniowy.

Z tego względu niektórzy wolą rozmnażać je za pomocą nasion, wysiewanych w lutym-marcu do skrzynek lub wprost do gruntu zaraz po zbiorze. Decydując się na taki rodzaj rozmnażania należy jednak pamiętać, że potomstwo uzyskane z samodzielnie zebranych nasion, może nie powtórzyć cech odmianowych rośliny matecznej, dlatego najlepiej zaopatrzyć się w odpowiednie nasiona u sprawdzonego sprzedawcy.

Piękne i okazałe ostróżki, mają też swoją dużo skromniejszą kuzynkę czyli ostróżeczkę ogrodową. Roślina jest delikatna i niezbyt wysoka (ok. 30-100 cm), ale wytwarza barwne kwiaty (białe, niebieskie, fioletowe lub różowe) rozwijające się na pędach przez całe lato (czerwiec-sierpień).

Dzikiej ostróżeczki nie musimy rozmnażać, gdyż sama doskonale sobie z tym radzi, dając obfity samosiew. Jeśli jednak chcemy uprawiać jej odmiany ozdobne, powinniśmy zaopatrzyć się w nasiona u sprawdzonego sprzedawcy, bo tylko wtedy możemy liczyć na atrakcyjne kwiaty (siew wprost do gruntu w marcu-kwietniu).

Zbliżone nazewnictwo i przynależność do jednej rodziny botanicznej mogą sugerować, że obie rośliny należą do tego samego rodzaju. W rzeczywistości są to jednak dwa różne gatunki należące do różnych rodzajów, dlatego zanim zacznijmy poszukiwać informacji na ich temat, upewnijmy się, o jaka roślina faktycznie nas interesuje.