Pieris w ogrodzie to ozdobny krzew kwitnący. Jak go uprawiać i co robić, żeby pięknie rósł? Ważna jest ziemia!

Najpiękniejszymi roślinami ogrodowymi są oczywiście różaneczniki i azalie, ale ich wspaniałymi kwiatami możemy cieszyć się jedynie wiosną, gdyż przez resztę roku krzewy nie są zbyt atrakcyjne. Z tego względu rabatę, na której rosną, warto uzupełnić kilkoma innymi gatunkami roślin. Dzięki czemu uzyskamy lepszy i bardziej długotrwały efekt dekoracyjny w naszym ogrodzie.

Zobacz zdjęcia

Jednymi z ciekawszych są między innymi pierisy, a szczególnie najpopularniejszy z nich, pieris japoński. Ten atrakcyjny, okazały (wys. ok. 2-3 m) i bardzo interesujący krzew, z powodzeniem może wypełnić lukę po przekwitłych rododendronach. Może ozdobić też wrzosowisko, zanim zakwitną same wrzosy.

Pieris  kwitnie wiosną (kwiecień-maj), ale jest dekoracyjny przez cały rok. Ma kępiasty, gęsty pokrój i piękne, zimozielone, skórzaste, lancetowate liście (u niektórych odmian także kolorowe). Oprócz liści ozdobą rośliny są również jej oryginalne kwiaty - białe, zielonkawe lub różowe, o dzwonkowatym kształcie i zebrane w zwisające, gęste grona. Bardzo charakterystyczne są także jaskrawe, czerwonobrązowe, wiosenne przyrosty.

Ze względu na duże zainteresowanie rośliną, hodowcy wyprowadzili od gatunku wiele atrakcyjnych odmian, do których należą m.in.:

• „Little Heath” - odmiana karłowa, liście zielone, z białym obrzeżem, kwiaty białe, wys. ok. 60-100 cm,
• „Astrid” - liście zielone z szeroką, kremową obwódką, kwiaty białe, wys. 1,5-2 m,
• „Katsura” - liście ciemnozielone, młode przyrosty wybarwione na intensywny, czerwono-bordowy kolor, długo utrzymują barwę, kwiaty jasnoróżowe, wys. ok. 1 m,
• „Mountain Fire” - liście ciemnozielone, kwiaty białe, młode przyrosty intensywnie czerwone, wys. ok. 1-1,5 m,
• „Prelude” - liście zielone, kwiaty białe, bardzo liczne, wys. ok. 1 m,
• „Valley Rose” - liście zielone, kwiaty bardzo liczne, jasnoróżowe, u podstawy białe, zebrane w długie, zwisające grona, wys. 1,5-2 m,
• „Valley Valentine” - liście zielone, kwiaty ciemnoczerwone z białą podstawą, liczne, wys. 1-1,5 m,
• „White Rim” - liście jasnozielone z białą obwódka, młode przyrosty jasnozielone z kremową obwódką i różowym odcieniem, kwiaty białe, wys. ok. 1 m.

Wszystkie pierisy to rośliny bardzo dekoracyjne i piękne, ale też dość wymagające, o czym warto pamiętać, podejmując się ich uprawy. Podobnie jak wiele innych roślin kwasolubnych należą do rodziny wrzosowatych i w związku z tym oczekują dobrej jakości, próchniczej, przepuszczalnej i stale lekko wilgotnej gleby o kwaśnym odczynie pH.

Najbardziej odpowiada im podłoże na bazie kwaśnego torfu, z dodatkiem próchnicy i przekompostowanej kory sosnowej, dlatego stanowisko pod ich uprawę należy wcześniej odpowiednio przygotować, wybierając na rabacie część ziemi i wypełniając otwór specjalnym podłożem dla roślin kwasolubnych.

Trzeba przy tym pamiętać, że rośliny nie znoszą suszy ani mokrej ziemi, dlatego nie powinny być sadzone na wzniesieniach, z których woda szybko spływa ani na terenach podmokłych, gdzie wilgoć długo zalega w pobliżu korzeni.

Pierisy należy też uprawiać na stanowiskach półcienistych, ciepłych i osłoniętych od wiatru, gdyż nie lubią chłodu i przeciągów. Dużym problemem w ich uprawie może być natomiast słaba mrozoodporność roślin (ok. -18ºC do -20ºC). Krzewy pochodzą z cieplejszego klimatu, dlatego niezbyt dobrze radzą sobie z mrozem. Z tego względu najlepiej uprawiać je w ciepłych rejonach kraju, sadząc w miejscach osłoniętych i zacisznych. Na zimę warto też okrywać krzewy włókniną, a glebę wokół nich ściółkować grubą warstwą kory.

Ponieważ pierisy nie zrzucają liści na zimę, to jeśli jesień jest sucha, warto je podlewać zanim nadejdą mrozy.

Jeśli jednak poradzimy sobie ze wszystkimi wymaganiami pierisów, rośliny mogą stać się jednymi z naszych ulubionych krzewów ogrodowych. Doskonale prezentują się na rabatach z rododendronami, kalmiami, wrzosami lub iglakami, ale dobrze wyglądają też w jednogatunkowych grupach. Niższe odmiany z powodzeniem mogą być uprawiane w pojemnikach i wykorzystywane do dekoracji tarasów i balkonów, natomiast wyższe sprawdzają się jako solitery przy schodach lub na tle ogrodzenia.