Jak uprawiać skimmię japońską. Kwitnący krzew, który jest zielony przez cały rok

Pochodząca z Chin i Japonii skimmia japońska do niedawna rzadko gościła w naszych ogrodach, jednak od kilku lat zaczęła cieszyć się coraz większą popularnością. Roślina jest niedużym, zwartym, zimozielonym krzewem. W naszym klimacie do ok. 1-1,5 m wysokości, ale w swojej ojczyźnie może osiągać nawet 7 metrów.

Przez cały rok największą ozdobą skimmii jest ładny, zwarty, gęsty pokrój oraz szeroko lancetowate, skórzaste, zimozielone, błyszczące liście.

Zimą krzew zdobią dodatkowo ciemnoróżowe pąki kwiatowe, pojawiające się na długo przed rozwojem kwiatów. Same kwiaty otwierają się wczesną wiosną (kwiecień-maj) i choć są niewielkie, tworzą na szczytach pędów duże, gęste kwiatostany. Ich delikatną urodę podkreśla przyjemny, słodki zapach, który unosi się nad krzewem jak aromatyczna mgiełka (szczególnie u roślin męskich).

Podpowiadamy: Co posadzić z różanecznikami? Polecamy krzewy, kwiaty i trawy

Skimmia ma dla nas jeszcze jedną niespodziankę, w postaci bardzo atrakcyjnych, czerwonych, kulistych owoców, pojawiających się na pędach jesienią (wrzesień-październik).

Jeśli jednak chcemy się ich doczekać, musimy posadzić w ogrodzie co najmniej dwa egzemplarze krzewu (jeden żeński, drugi męski), gdyż jest to roślina dwupienna i czerwone jagody pojawiają się tylko na egzemplarzach żeńskich po zapyleniu kwiatów przez kwiaty roślin męskich. Do skimmii żeńskich należą m.in.: „Nymans”, „‚Veitchii”, znana też jako „Foremannii”, natomiast męskie są m.in. Rubella”, „Rubinetta”, „Emerald King”.

Jeśli chcemy doczekać się owoców posiadając tylko jedną roślinę, musimy poszukać skimmi japońskiej ssp. Reevesiana, która jest obupłciowym podgatunkiem skimmii (roślina bardziej wymagająca od gatunku).

UWAGA: owoce skimmii (tak jak inne części rośliny) są trujące, mają jednak walory dekoracyjne.

Skimmia to piękny i bardzo ozdobny, ale też delikatny i wymagający krzew. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje ciepłego, półcienistego, osłoniętego od wiatru stanowiska oraz próchniczej, przepuszczalnej, żyznej, lekko wilgotnej gleby o kwaśnym odczynie pH (3,5-4,0).

Skimmia nie znosi pełnego słońca, które może poparzyć jej liście i nie toleruje wapiennej gleby, na której grozi jej chloroza. Nie radzi sobie też z suszą, dlatego jej podłoże powinno być stale lekko wilgotne (roślinę należy też delikatnie nawadniać w czasie zimowych odwilży).

W utrzymaniu wilgotności gleby na odpowiednim poziomie, może pomóc gruba warstwa ściółki (np. kory sosnowej), która dodatkowo ochroni korzenie krzewu przed zimowym chłodem.

Nie jest to bez znaczenia, gdyż skimmia słabo znosi mrozy (zagrożeniem mogą być już dla niej temperatury spadające poniżej -15°C) i zimą łatwo przemarza. Z tego względu najlepiej uprawiać ją w najcieplejszych rejonach kraju, okrywając dodatkowo na zimę włókniną.

Jeśli mimo okrycia, pędy krzewu przemarzną, wiosną można przyciąć je do zdrowej tkanki. Nie należy jednak ciąć całego krzewu, gdyż tego zabiegu roślina nie lubi.

W przypadku skimmii dość trudne jest także rozmnażanie. Można wprawdzie pobrać z rośliny sadzonki półzdrewniałe i spróbować je ukorzenić, ale w warunkach amatorskich trwa to bardzo długo i rzadko kończy się powodzeniem. Dlatego też najlepiej kupić gotowe sadzonki w centrum ogrodniczym lub u producenta i wczesną wiosną lub wczesną jesienią posadzić je w ogrodzie.

Poznaj też: Wiecznie zieloną laurowiśnię i zasady jej uprawy

Pamiętajmy, że młode rośliny przez pierwszych kilka lat wymagają szczególnej troski, w tym podlewania i ochrony przed mrozem. Jeśli jednak zadbamy o roślinę bardzo troskliwie i zapewnimy jej odpowiednie warunki, odwdzięczy się nam atrakcyjnymi pąkami kwiatowymi zimą, uroczymi kwiatami wiosną, dekoracyjnymi owocami jesienią i pięknym pokrojem przez cały rok.

Skimmia będzie znakomitą towarzyszką dla roślin wrzosowatych oraz innych gatunków kwasolubnych (m.in. azalii, różaneczników, wrzosów, pierisów, kiścieni, paproci) i doskonale zaprezentuje się w ogrodzie japońskim. Dobrze będzie czuła się pod wysokimi drzewami lub w otoczeniu wyższych krzewów ozdobnych.

Jeśli bardzo chcielibyśmy posiadać skimmię, ale warunki panujące w naszym ogrodzie (chłodne rejony kraju, zastoiska mrozowe) wykluczają jej gruntową uprawę, możemy posadzić roślinę w donicy i chować ją na zimę do jasnego, ale chłodnego pomieszczenia. Musimy wtedy tylko pamiętać, że jest ona zimozielonym krzewem, dlatego podczas zimowania potrzebuje delikatnego nawadniania.