Rośliny kwitnące wczesną wiosną
Zanim do końca zejdzie śnieg, w lasach i ogrodach pojawiają się białe, delikatne i słodko pachnące przebiśniegi i śnieżyce, wkrótce po nich w ogrodach meldują się krokusy. Białe krokusy to już ostatnie wspomnienie śnieżnej bieli, bo poza tym kolorem, krokusy występują w wielu odcieniach fioletu i żółci, są także odmiany o żyłkowatych, dwubarwnych kwiatach. W przeciwieństwie do przebiśniegów, które lubią półcień, krokusy powinniśmy sadzić w pełnym słońcu. Warto pamiętać, że poza wiosennymi krokusami, występują także kwitnące jesienią, które dostarczają cennej przeprawy, jaką jest szafran.
W marcu pojawia się także cebulica syberyjska, a nieco później – cebulica dwulistna. Cebulica syberyjska jest niższa (10-20 cm) i wytwarza najczęściej niebieskie (rzadziej białe) kwiaty, natomiast cebulica dwulistna – osiąga wielkość 20-30 cm i kwitnie na biało. Rośliny te nie mają dużych wymagań, znoszą zarówno cień, jak i słońce, ale wymagają wilgotnej gleby, szczególnie w okresie kwitnienia.
Spokrewniony z cebulicą – i podobny do niej jest śnieżnik, którego liście pojawiają się w marcu, a niebieskie kwiaty – na początku kwietnia. W uprawie występuje kilka odmian, różniących się wielkości i odcieniem kwiatów. Są to: śnieżnik lśniący, śnieżnik olbrzymi, śnieżnik sardyński. Śnieżniki również wymagają wilgotnej gleby i preferują słoneczne stanowiska. Wprawdzie można je też sadzić w cieniu, ale wtedy gorzej kwitną. Przed nadejściem zimy, rośliny należy zabezpieczyć przez mrozem, okrywając je warstwą kory lub liści.
Wczesną wiosną w lasach, parkach i ogrodach kwitną także przylaszczki. Odmiany uprawne mogą mieć niebieskie, pojedyncze kwiaty lub pełne – białe, różowe lub purpurowe. Przylaszczki mają bardzo niewielkie wymagania – słońce lub cień, gleba próchnicza.
Wiosenne kwiaty – uprawa i rozmnażanie
Wymienione kwiaty, poza przylaszczką, to rośliny cebulowe. Z tym wiąże się sposób ich rozmnażania. Najskuteczniejszą i najszybszą metodą jest podział cebulek przybyszowych. Cebulki sadzimy we wrześniu-październiku, na głębokości równej trzem długościom cebulki.
Można również wysiewać nasiona, jednak nowe rośliny wyrosną z nich po roku-dwóch. Jak większość roślin cebulowych, wiosenne kwiaty co kilka lat powinniśmy wykopać (w czerwcu-lipcu) i ponownie zasadzić we wrześniu-październiku. Możemy wtedy pozyskać cebulki do rozsady, a wiosenne kwiaty, po „odpoczynku” cebulek będą lepiej kwitły.
Inne wymagania ma przylaszczka – rozmnaża się przez rozłogi, albo podział. Sama dobrze się rozrasta i nie toleruje przesadzania. Trzeba się więc zastanowić gdzie je sadzimy, a potem – zostawić w spokoju.
Gdzie sadzić wiosenne kwiaty
Największa zaleta wiosennych kwiatów – czyli wczesny okres kwitnienia – jest jednocześnie ich wadą. Wiosenne kwiaty cieszą nas w marcu, potem wyglądają znacznie gorzej, a liście roślin cebulowych – w ogóle zanikają latem. Dlatego warto je sadzić tak, żeby nasz ogród nie „świecił pustkami”.
Oczywiście możemy wiosenne rośliny cebulowe zasadzić na rabatach w połączeniu z później kwitnącymi gatunkami. Doskonałym pomysłem jest też zasadzenie wiosennych kwiatów na trawniku – wyglądają wtedy naturalnie i pięknie. Można również je sadzić wśród roślin zadarniających. Ponieważ wiosenne kwiaty są niskie – idealnie pasują też na skalniaki.
Nie zapominajmy też, że rośliny te pięknie wyglądają w pojemnikach, ustawionych na zewnętrznym parapecie, balkonie, czy przy wejściu do domu.
