Jesienią jego igły przybierają żółty lub rudy odcień, a modrzewie w takiej szacie wyglądają bardzo efektownie. Igły mogą się utrzymywać na drzewach nawet do początku zimy. Modrzewie doskonale wyglądają w rozległych ogrodach, jednak sprawdzają się również w mniejszych – występują odmiany karłowate lub szczepione na pniu, ponadto modrzewie dobrze znoszą przycinanie i formowanie (można je przycinać nawet 2-3 razy w roku). Modrzewie, poza atrakcyjnym wyglądem charakteryzują się dobrym i odpornym na gnicie drewnem, kiedyś często wykorzystywanym jako materiał budowlany i stolarski. Pod modrzewiami chętnie rosną grzyby – maślaki żółte, które z korzeniami tych drzew wchodzą w mikoryzę. Choć uprawa grzybów mikoryzowych jest skomplikowana i trudna, pojawiają się w handlu żywe grzybnie leśnych grzybów jadalnych, które można zaaplikować pod drzewa w ogrodzie.
Najpopularniejsze gatunki modrzewia:
- Modrzew europejski (Larix decidua) – jest gatunkiem, charakteryzującym się silnym przyrostem rocznym, osiągającym nawet do 1, 5 metra. Dorosłe drzewo potrafi osiągnąć od 2 do 50 metrów wysokości, ze względu na okazałe rozmiary większości odmian, modrzewie europejskie są stosowane głównie w przestronnych aranżacjach ogrodowych. Gatunek ten dobrze sprawdza się do tworzenia żywopłotów oraz rzeźb. Podczas lata, igły modrzewia europejskiego posiadają zielonkawy kolor, który w czasie jesieni przebarwia się na żółto. Przed nastaniem zimy, igliwie całkowicie opada.
- Modrzew japoński (Larix koempferi) - cechuje się słabym przyrostem i osiąga wysokość od 3 do 35 metrów. W zależności od odmiany, pędy modrzewia japońskiego mogą silnie zwisać
w dół bądź piąć się ku górze. W trakcie lata mają intensywnie zielony, bądź sinozielony kolor, który z czasem żółknie. Modrzewie japońskie nadają się do nasadzeń pojedynczych, dobrze wyglądają przy zbiornikach wody, a także w nasłonecznionych częściach ogrodu.
Do nasadzeń w ogrodach stosuje się najczęściej różne odmiany tych gatunków, różniące się pokrojem (np. formy zwisłe), wysokością, tempem wzrostu i odcieniem koloru igieł.
Uprawa modrzewia
Modrzewie lubią żyzną i wilgotną glebę. Należy umieszczać je w przestronnych oraz słonecznych miejscach. Aby uniknąć gubienia dolnych gałęzi, drzewa muszą być umieszczone w większej odległości od siebie. Młode sadzonki wymagają podlewania, nawożenia oraz ochrony przed działaniem przymrozków. Po upływie roku od wsadzenia do gruntu, drzewka ukorzeniają się na tyle dobrze, że ich podlewanie oraz nawożenie przestaje być konieczne. Lepiej unikać sadzenia modrzewi w pobliżu świerków, ze względu na szkodnika – ochojnika świerkowo-modrzewiowego, któremu odpowiada takie usytuowanie drzew. Na kolejnych etapach rozwoju te owady bytują na zmianę na świerkach i modrzewiach, uszkadzając drzewa.
