Nachyłek do ogrodu. Jaki gatunek wybrać i jak go uprawiać? Poznaj piękne i różne nachyłki

Nachyłki to piękne kwiaty, które są ozdobą letnich rabat. Ich "słoneczne" kwiaty wyglądają zawsze pięknie, a do wyboru mamy sporo gatunków i odmian m.in. o zróżnicowanej wielkości. Można więc dobrać te kwiaty i do dużego, i do całkiem niewielkiego ogrodu. Niższe nachyłki dobrze prezentują się również na skalniakach, a wszystkie - na rabatach kwiatowych.

Te kwiaty nie mają wygórowanych wymagań uprawowych i udają się nawet początkującym ogrodnikom czy osobom, które nie mają zbyt dużo czasu na pracę w ogrodzie.

Nachyłki mają wiele gatunków i odmian, które różnią się wielkością całych roślin oraz kwiatów, a także ich kolorystyką. Jednak ich wymagania uprawowe nie różnią się. Oto popularne gatunki nachyłków, które warto mieć w ogrodzie i zasady ich uprawy.

Nachyłek wielkokwiatowy (Coreopsis grandiflora) jest najbardziej okazały. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Dorasta do 80 cm wysokości, jednak są też odmiany karłowe o znacznie mniejszych rozmiarach (np. Presto, Illico, które dorastają do ok. 30 cm). Nachyłek wielkokwiatowy rzeczywiście ma duże kwiaty (ok. 6 cm średnicy), które mogą być pojedyncze, półpełne i pełne (np. odmiana Sunray) oraz podwójne (np. odmiana Early Sunrise). Kwiaty są intensywnie żółte, ale są też odmiany dwubarwne, z brązowoczerwonymi plamami u nasady płatków. Końce płatków są powcinane. Ma dwa rodzaje liści – dolne mają lancetowaty kształt, a znajdujące się na łodydze są pierzastosieczne.

Ten nachyłek jest byliną, ale krótkowieczną (3-4 lata). Bywa, że uprawia się go jako roślinę jednoroczną.

licencja CC0 1.0

Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) ma krzaczasty pokrój i charakterystyczne delikatne pierzaste liście. Jego kwiaty są najczęściej żółte, ale bywają też dwubarwne lub z rumieńcem, a także czerwone. Płatki kwiatów są ostro zakończone i bardzo przypominają kwiaty bidensu (uczepu) rózgowatego (nachyłki i bidensy są dość blisko spokrewnione).

Nachyłek okółkowy najczęściej dorasta do ok. 50 cm wys., ale są także odmiany wyższe, np. Granfiflora (do 80 cm wys.), która wyróżnia się też dużymi kwiatami oraz niższe, np. odmiana Zagreb (do 30 cm wys.). Kwitnie od lipca do września. Jest byliną (wieloletni).

Nachyłek lancetowaty (Coreopsis lanceolaris) tworzy kępę lancetowatych liści. Ponad nią wyrastają łodyżki, zwieńczone intensywnie żółtymi kwiatami, które mogą mieć też brązowoczerwone przebarwienia (np. odmiana Sterntaler). Odmiany mają zróżnicowaną wysokość – od ok. 20 cm (Baby Gold) do ok. 50-60 cm. Może mieć kwiaty pojedyncze lub półpełne. Kwitnie od czerwca do sierpnia. To krótkowieczna bylina.

licencja CC BY-SA 3.0

Nachyłek dwubarwny, zwany też barwierskim (Coreopsis tinctoria) jest niewysoki (dorasta do 30 cm), ma pierzaste liście i krzaczasty pokrój. Jego kwiaty mogą być żółte, albo zgodnie z nazwą – dwubarwne – żółto-brązowe. Kwitnie od lipca do września/października. To roślina jednoroczna.

Nachyłek różowy (Coreopsis rosea) wyróżnia się wśród nachyłków kolorem kwiatów, który jest właśnie różowy lub czerwonawy (są też odmiany białe). Popularną odmianą jest długo kwitnąca American Dreams czy dwubarwna odmiana Sweet Dreams.

licencja CC BY-SA 4.0

Można też znaleźć czerwone nachyłki – jednak nie jest to osobny gatunek, a mieszańce. Do efektownych czerwonych nachyłków należy m.in. Limerock Ruby czy Ladybird.

Nachyłki nie są trudne w uprawie, jednak, żeby długo i obficie kwitły, warto im zapewnić kilka rzeczy. Do podstawowych należy słoneczne miejsce. Ważna też jest przepuszczalna ziemia, może być nawet piaszczysta i niezbyt żyzna, ale z zawartością próchnicy (bardzo dobrze sprawdza się kompostowanie). Jeśli podłoże jest zbyt bogate w składniki odżywcze, nachyłki tracą ładny pokrój i wytwarzają więcej liści masy zielonej niż kwiatów (szczególnie na ziemiach bogatych w azot). Jeśli wymieszamy ziemię z kompostem, to ich dodatkowe nawożenie nie jest konieczne.

Nachyłki nieźle radzą sobie z suszą, ale przesuszenie osłabia kwitnienie. Dlatego jeśli dłużej nie pada, warto je podlewać, bo najlepiej kwitną na lekko wilgotnej ziemi. Wyjątkiem jest nachyłek różowy, który musi mieć stale wilgotną ziemię i wymaga regularnego podlewania.
Na bieżąco warto usuwać przekwitłe kwiaty, bo to sprawia, że rośliny kwitną znacznie dłużej. Wysokim odmianom trzeba zapewnić podpory, najlepiej też je sadzić w zacisznych miejscach, żeby wiatr nie łamał ich pędów.
Warto wiedzieć, że nachyłki dobrze nadają się na kwiat cięty, a także wabią do ogrodu motyle i inne pożyteczne zapylacze (środek ich kwiatu tworzą drobne, ale liczne i bogate w nektar tzw. kwiaty rurkowe).

licencja CC BY-SA 4.0

Nachyłki dość często rozsiewają się same. Ale ponieważ są krótkowieczne (2-4) lata, warto tego przypilnować i jeśli nie pojawiają się same, wysiać je. Nachyłki można wysiać na rozsady w marcu (sadzimy do gruntu po połowie maja) lub wprost do gruntu, w maju. Ozdobne odmiany poleca się rozmnażać wegetatywnie, przez podział kępy. Najlepiej zrobić to wczesną wiosną.