Obiela wielkokwiatowa: kwitnący krzew do ogrodu. Uprawa, cięcie, pielęgnacja

Późną wiosną – w maju-czerwcu zwisające pędy obieli, obsypane mnóstwem śnieżnobiałych, dużych kwiatów, podobnych do kwiatów jabłoni lub gruszy, przypominają wielki, biały bukiet lub kwieciste, zwisające do ziemi girlandy i wyglądają naprawdę zjawiskowo. Przez resztę sezonu ozdobą rośliny są jej duże, lancetowate, zielone liście, przebarwiające się jesienią na żółto oraz płaczący, choć dość luźny pokrój.

Ciekawe i oryginalne są także zawiązujące się po kwitnieniu na pędach owoce, mające kształt szarozielonych, omszonych, z czasem brązowiejących, gwiaździstych, pięciogroniastych torebek. Po dojrzeniu torebki drewnieją i pękają, uwalniając spore, brązowe nasiona.

Obiela to duży, szybko rosnący i szeroko rozrastający się krzew (dorasta do 2-4 m wys.), mimo to można uprawiać go nawet w niewielkich ogrodach, gdyż doskonale znosi cięcie. Dzięki zabiegowi łatwo jest skorygować jego wysokość oraz pokrój, dostosowując rozmiar rośliny do wielkości przeznaczonego dla niej stanowiska.

Obiele powinniśmy jednak przycinać dopiero po kwitnieniu, gdyż zawiązują pąki kwiatowe na pędach jednorocznych i cięte przed kwitnieniem, w danym sezonie nie zakwitną lub będą kwitły słabo.

Bez względu na to, czy zamierzamy skorygować rozmiar krzewu czy planujemy pozostawić go w naturalnej formie, każdego roku powinniśmy skracać jego pędy o 1/3 długości, gdyż dzięki temu będzie lepiej się zagęszczać i ładniej krzewić. Co kilka lat jest też wskazane silniejsze cięcie odmładzające.

Obiela nie jest rośliną trudną w uprawie, ale ma dość wysokie wymagania i tylko na odpowiednim stanowisku będzie bujnie i obficie kwitła. Dlatego należy przeznaczyć dla niej żyzną, próchniczą, piaszczysto-gliniastą i stale lekko wilgotną glebę o lekko kwaśnym odczynie pH (nie toleruje podłoża wapiennego).

Sprawdź: Jakie inne rośliny lubią kwaśną glebę

Warto również zadbać o systematyczne nawożenie rośliny wieloskładnikowymi nawozami pozbawionymi związków wapnia. Przyda się też ściółkowanie podłoża wokół krzewów dobrze rozłożonym kompostem, który nie tylko ochroni podłoże przed rozwojem chwastów i utratą wilgoci, ale też użyźni glebę i wzbogaci ją w cenną próchnicę.

Obiela wielkokwiatowa jest dostatecznie mrozoodporna i w naszym kraju może przetrwać zimę bez okrycia. Jednak mróz nie będzie dla niej zagrożeniem wyłącznie na stanowisku osłoniętym od wiatru, ciepłym i słonecznym. W takim miejscu krzew będzie też lepiej rósł i bujniej kwitł.

Jeśli zapewnimy roślinie odpowiednie warunki uprawowe, nie powinna nam sprawiać większych problemów, tym bardziej, że z natury nie jest podatna na ataki chorób i szkodników.

Obielę możemy pozyskać do ogrodu kupując gotowe sadzonki w centrach ogrodniczych lub rozmnażając ją we własnym zakresie. Najlepszym sposobem na pozyskanie własnych sadzonek jest ukorzenianie półzdrewniałych pędów lub pobranie z krzewu już ukorzenionych odrostów. Nie warto natomiast rozmnażać obieli z nasion, gdyż potomstwo uzyskane ta drogą raczej nie zachowa cech odmianowych rośliny matecznej.

Ze względu na swoje wyjątkowo spektakularne kwitnienie i tolerancję na cięcie, obiela wielkokwiatowa może mieć w ogrodzie wiele zastosowań. Doskonale sprawdza się w kompozycjach z innymi krzewami ozdobnymi, szczególnie, jeśli kwitną o różnych porach roku.

Obiela jest też idealną rośliną do obsadzania ażurowych ogrodzeń oraz dużych pergoli i nadaje się do tworzenia formowanych lub luźnych żywopłotów. Jej gęsto ukwiecone pędy wspaniale też wyglądają zwieszając się z murków i skarp. Bardzo dobrze prezentują się też w pobliżu altan, schodów lub tarasów.

Polecamy: Nie tylko barszcz Sosnowskiego jest niebezpieczny. Na co uważać i czym grozi spotkanie z barszczami kaukaskimi?

Karłowe odmiany obieli nadają się natomiast do uprawy w pojemnikach i dekoracji tarasów, balkonów czy schodów ogrodowych. Warto zwrócić uwagę na takie odmiany jak np.:

• „Snow Mountain” - nowa, bardzo obficie kwitnąca odmiana, osiągająca ok. 1,5 m wysokości i podobną szerokość,
• „The Bride” czyli Panna Młoda - odmiana mieszańcowa, wolno rosnąca i bardzo obficie kwitnąca, dorastająca do ok. 1,5-2 m).