Spis treści
- Jakie zalety mają rośliny ze „skalniakowej piątki”?
- Jakie wymagania mają rośliny na skalniak („skalniakowa piątka”)?
- Floks szydlasty. Białe i różowe „poduchy” kwiatów na skalniak
- Ubiorek wiecznie zielony. Posadź go na skalniaku
- Bylina na skalniak, czyli gęsiówka kaukaska
- Obrecja, czyli żagwin ogrodowy
- Smagliczka skalna o złocistych kwiatach
Planując założenie skalniaka mamy do dyspozycji całe mnóstwo roślin, ale kilka z nich nadaje się do tego celu szczególnie dobrze. Jest to tzw. skalniakowa piątka, do której należą wiosenne byliny takie jak:
- floks szydlasty,
- ubiorek wiecznie zielony,
- gęsiówka kaukaska,
- smagliczka skalna
- żagwin ogrodowy.
Jakie zalety mają rośliny ze „skalniakowej piątki”?
Wszystkie dobrze znoszą niedobory wody, są dostatecznie mrozoodporne, a do tego doskonale się krzewią i wspaniale kwitną, dzięki czemu pozostają ozdobne przez cały sezon. Latem tworzą gęste, zielone dywany lub poduchy, wiosną natomiast kaskady kwiatów. Doskonale nadają się do sadzenia na skalniakach, skarpach i murkach, z których malowniczo się zwieszają, ale mogą być też wykorzystane na obwódki rabat i ścieżek. Dobrze prezentują się w swoim własnym towarzystwie, ale też w towarzystwie innych wiosennych bylin (np. pierwiosnków) i roślin cebulowych (np. tulipany, szafirki, cebulice). Nadają się również do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach, ale pod warunkiem dobrego zabezpieczenia na zimę.
Skalniak na balkonie. Jak go założyć, pielęgnować i jakie rośliny posadzić
Skalniak to bardzo atrakcyjna ozdoba ogrodu, ale może być też wspaniałą dekoracją balkonu. Wprawdzie klasycznego skalniaka na tak małej powierzchni urządzić się nie da, ale nic nie stoi na przeszkodzi...
Jakie wymagania mają rośliny na skalniak („skalniakowa piątka”)?
Jeśli jednak mają pięknie się rozrastać i obficie kwitnąć, muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki. Wszystkie preferują słoneczne stanowiska i umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne podłoża. Źle znoszą zacienienie i podmokłą glebę (szczególnie zimą). Każdy gatunek ma jednak też swoje indywidualne wymagania.
Floks szydlasty. Białe i różowe „poduchy” kwiatów na skalniak
Jedno z pierwszych miejsc wśród roślin skalniakowych zajmuje floks szydlasty, którego największą ozdobą są pojawiające się wiosną nieduże, ale bardzo liczne kwiaty, zebrane na szczytach pędów w niewielkie baldachogrona (białe, różowe, filetowe lub dwukolorowe). Wiosną – w kwietniu-maju – kwiaty niemal całkowicie pokrywają roślinę, tworząc gęsty, barwny kobierzec. Kiedy przekwitają, ozdobą floksa pozostają pędy (10-15 cm wys.), gęsto pokryte szydlastymi, igiełkowatymi, zielonymi liśćmi.
Floks szydlasty najlepiej czuje się na słonecznym stanowisku i przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. W dobrym miejscu ładnie się rozrasta, tworząc gęste kobierce, jeśli jednak ma wyglądać naprawdę efektownie, co kilka lat należy go odmłodzić, gdyż z wiekiem zaczyna ogałacać się z liści i „łysieć” w środku kępy.
Ubiorek wiecznie zielony. Posadź go na skalniaku
Zupełnie inaczej prezentuje się natomiast ubiorek wiecznie zielony. Roślina ma gęsty, kępiasty pokrój i tworzy drewniejące u podstawy, rozkrzewione pędy (ok. 30 cm wys.), pokryte zielonymi, wąskolancetowatymi, skórzastymi liśćmi. Zakwita wiosną (maj-czerwiec), rozwijając na szczytach pędów drobne, białe kwiatki, zebrane w gęste, płaskie lub półkuliste baldachogrona.
Ubiorek preferuje słoneczne stanowiska i przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne podłoża o zasadowym odczynie pH, ale w stosunku do gleby jest dość tolerancyjna. Jeśli jednak ma obficie kwitnąć, oczekuje silnego przycięcia po kwitnieniu.
Bylina na skalniak, czyli gęsiówka kaukaska
Kolejna bylina skalniakowa to gęsiówka kaukaska. Roślina posiada ładny, poduszkowy pokrój (wys. ok. 10-15 cm) i tworzy liczne pędy, pokryte dość szerokimi, szarozielonymi, filcowato owłosionymi liśćmi. Wczesną wiosną (marzec-kwiecień) rozwija drobne, białe kwiaty, zebrane na szczytach pędów w luźne, groniaste kwiatostany. Lubi słoneczne stanowiska oraz przepuszczalne, dość suche, wapienne gleby. Po kwitnieniu oczekuje przycięcia.
Obrecja, czyli żagwin ogrodowy
Poduszkowym pokrojem może pochwalić się także żagwin ogrodowy, tworzący niewysokie pędy (ok. 10-15 cm), pokryte małymi, zielonoszarymi, owłosionymi liśćmi. Wiosną (w maju) na szczycie pędów rozwija nieduże, różowo-fioletowe kwiaty, zebrane w niewielkie grona. Żagwin oczekuje słonecznego, ciepłego stanowiska i przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej gleby o zasadowym odczynie pH. Po kwitnieniu warto go przyciąć, a kępę co kilka lat odmłodzić przez podział.
Smagliczka skalna o złocistych kwiatach
„Skalniakową piątkę” zamyka smagliczka skalna, która jest niewysoką byliną (ok. 20-30 cm wys.), rozrastającą się na szerokość za pomocą wzniesionych, drewniejących, łysiejących u podstawy pędów. Latem jej ozdobą są pokryte szarozielonym kutnerem liście, natomiast wiosną (kwiecień-maj) drobne, liczne, żółte kwiaty, zebrane na szczytach pędów w gęste baldachogrona. Smagliczka oczekuje słonecznego, ciepłego stanowiska i suchej, dobrze zdrenowanej, wapiennej gleby. Po kwitnieniu roślinę należy przyciąć.