Te choroby roślin wynikają z naszych błędów. Sprawdź, na co zwrócić uwagę

Jednym z grzechów głównych, jaki popełniamy w ogrodzie jest zbyt gęste sadzenie roślin. Dużo roślin upchanych na małej powierzchni początkowo wygląda efektownie, gdyż tworzą zwartą, okazałą kompozycję. Bardzo szybko przestają jednak zdobić ogród, gdyż ciasnota im nie służy. Muszą ze sobą konkurować o światło, wodę i pokarm, przez co stają się mniej atrakcyjne, słabsze i bardziej podatne na choroby. W gęstwinie liści i pędów nie ma odpowiedniej cyrkulacji powietrza, dlatego jest ciepło i wilgotno.

Takie warunki to idealne środowisko do rozwoju grzybów odpowiedzialnych za takie choroby jak np. mączniak czy szara pleśń. Patogeny rozmnażają się błyskawicznie i szybko infekują kolejne rośliny, gdyż mają do nich łatwy dostęp. Dlatego też rośliny należy sadzić w taki sposób, aby powietrze mogło między nimi łatwo się przemieszczać, wysuszając nadmiar wilgoci oraz obniżając zbyt wysoką temperaturę.

Jest to szczególnie ważne w przypadku gatunków podatnych na choroby grzybowe takie jak np. mączniak (np. floksy wiechowate, rudbekie) czy szara pleśń (np. piwonie).

Kolejny problem to sadzenie roślin w nieodpowiednich miejscach. Zanim je posadzimy, sprawdźmy podstawowe wymagania danego gatunku. Źle dobrane stanowisko uprawy może skutkować zarówno problemami z rozwojem roślin (np. karlenie, blaknięcie liści, słabe kwitnienie itp.), jak i pojawieniem się chorób fizjologicznych.

Przykładem choroby, której przyczyną są zwykle nasze błędy pielęgnacyjne jest chloroza liści objawiająca się m.in. żółtymi przebarwieniami na blaszce liściowej.

Na chlorozę zapadają najczęściej rośliny kwasolubne (np. różaneczniki), sadzone w podłożu o zbyt wysokim odczynie pH, gdyż w takiej glebie mają ograniczoną zdolność do pobierania składników odżywczych. Chloroza grozi też źle nawożonym roślinom, cierpiącym z powodu niedoboru lub nadmiaru niektórych pierwiastków (m.in. potasu, magnezu, azotu, manganu, żelaza).

Chlorozom łatwo można zapobiec, sadząc rośliny w podłożu dostosowanym do ich potrzeb oraz dokarmiając je nawozami wieloskładnikowymi, zawierającymi mikroelementy (najlepiej dedykowanymi danej grupie roślin np. iglakom, różom itp.).

Kolejną przyczyną pojawienia się na roślinach chorób jest wykorzystywanie do prac ogrodniczych niezdezynfekowanych narzędzi i pojemników. Wiele osób bagatelizuje problem uznając, że dezynfekowanie sprzętów ogrodniczych to niepotrzebna strata czasu, a to poważny błąd.

Na sekatorach czy nożycach, wykorzystanych do cięcia chorych roślin pozostają patogeny, które tylko czekają na sposobność przeniesienia się na kolejną roślinę. Kiedy więc przytniemy brudnym sekatorem zdrową roślinę, patogeny szybko wnikną w powstałą po cięciu ranę, powodując infekcję.

Podobnie wygląda sytuacja z brudnymi skrzynkami i pojemnikami. Jeśli wcześniej wykorzystaliśmy je do zbioru chorych roślin (np. opadłych z drzewa owoców), patogeny pozostaną na ściankach pojemnika i przeniosą się na następne rośliny (np. przechowywane w nich cebulki kwiatów) lub zainfekują zbiory (owoce, warzywa), które szybko zaczną się psuć.

Przez brudne narzędzia i pojemniki ogrodnicze mogą przenosić się zarówno choroby grzybowe jak i wirusowe czy bakteryjne.

Dużym błędem skutkującym rozwojem chorób jest też nie przestrzeganie zmianowania. Jeśli zlekceważymy zasadę, która mówi, że przez 3-4 lata nie wolno sadzić po sobie na danym stanowisku roślin z tej samej rodziny botanicznej i postanowimy uprawiać w następnym roku po kapuście np. kalarepkę czy brokuły, nasze warzywa szybko mogą zostać zaatakowane przez choroby lub szkodniki typowe dla tej grupy roślin. Dzieje się tak dlatego, że formy przetrwalnikowe patogenów mogą pozostać w glebie przez kilka lat, czekając z rozwojem na odpowiednią roślinę żywicielską.