W naturze trzmielina Fortune’a zasiedla tereny leżące na obszarze Chin i Japonii, gdzie na ogół przybiera postać sporego krzewu lub pnącza o skórzastych, zimozielonych liściach. W naszym kraju jest zwykle niższa (ok. 20-100 cm) i ma bardziej zmienną postać, gdyż może być zarówno krzewem, rośliną płożącą jak i niewysokim pnączem.
Zmienne jest również jej ulistnienie, bo chociaż liście są z reguły sztywne i skórzaste, mogą być owalne, okrągłe lub wydłużone, błyszczące lub matowe, węższe lub szersze, a także gładkie lub ząbkowane na brzegach. W zależności od odmiany, mogą mieć też różną barwę lub kolorowe obrzeże (na zimę zwykle przybierają czerwono-brązowy odcień).
Niektóre odmiany trzmieliny latem zakwitają (w czerwcu i lipcu), ale ich kwiaty trudno uznać za atrakcyjne, gdyż są drobne, niepozorne, biało-zielone i mało wyraziste i dlatego to właśnie liście są największą ozdobą rośliny.
Jak uprawiać trzmielinę Fortune’a
Trzmielina Fortune’a jest nie tylko bardzo atrakcyjną, ale też stosunkowo łatwą w uprawie rośliną. Najlepiej czuje się na podłożach żyznych, próchniczych, lekko kwaśnych, dość ciężkich i stale lekko wilgotnych, ale poradzi siebie także na każdej, typowej glebie ogrodowej i zniesie przejściową suszę. Pamiętajmy tylko, że ze względu na zimozieloność liści, wskazane jest dobre nawodnienie przed zimą.
Trzmielina Fortune’a z reguły preferuje stanowiska słoneczne, ale może również rosnąć w półcieniu. Jedynie jej odmiany o barwnych liściach powinny być sadzone w większym słońcu, gdyż wtedy ich liście ładniej się wybarwiają. Roślina dobrze znosi również cięcie, dlatego może być dowolnie formowana i kształtowana.
Zabezpieczenie trzmieliny na zimę
Jedyną słabością trzmieliny jest jej niepełna mrozoodporność. W cieplejszych rejonach kraju, pod okrywą śnieżną zimuje wprawdzie bardzo dobrze i aż do wiosny zachowuje swoje liście, ale w miejscach chłodniejszych lub w bezśnieżne, mroźne zimy może częściowo przemarzać i tracić sporo liści. Wiosną jednak zwykle dość dobrze się regeneruje i latem wraca do pełnej formy.
Roślina o wszechstronnym zastosowaniu
Trzmielina Fortune’a to piękna i uniwersalna roślina, dlatego warto znaleźć dla niej miejsce w każdym ogrodzie. Odmiany krzewiaste, o barwnych liściach, pięknie prezentują się w kompozycjach z innymi krzewami ozdobnymi, bylinami lub iglakami.
Odmiany wyższe, o bardziej płożącym pokroju, można też poprowadzić przy podporach, uzyskując ciekawe efekty ozdobne (np. rodzaj parawanu na ażurowym ogrodzeniu, formę „choinki”, stworzonej wokół mocnego palika, żywopłot na kratownicy).
Niskie odmiany płożące, to z kolei doskonałe rośliny okrywowe, które można wykorzystać do osłonięcia pustych przestrzeni na rabacie. Niskie, krzaczaste odmiany, nadają się natomiast do uprawy zarówno w ogrodzie jak i w doniczkach na balkonach i tarasach.
Atrakcyjne odmiany trzmieliny Fortune’a
Ze względu na dużą popularność i wysokie walory ozdobne trzmieliny, hodowcy wyprowadzili od gatunku mnóstwo ciekawych i pięknych odmian, wśród których na uwagę zasługują m.in.:
- „Emerald Gold” - liście eliptyczne, zielone, z szeroką, żółtą obwódką, lekko ząbkowane na brzegach, wys. ok. 50 cm,
- „Emerald Gaiety” - liście jajowate, małe, szarozielone, z szerokim, białym obrzeżem, wys. ok. 50 cm,
- „Harlequin” - liście nieduże, zielone, pstre, biało nakrapiane, młode niemal całkiem białe, wys. ok. 50 cm,
- „Silver Carpet” - odmiana płożąca, wys. ok. 20 cm, liście małe, szerokie, zielone z białą obwódką,
- „Golden Harlequin” - odmiana płożąca, wys. ok. 20-30 cm, liście zielone, pokryte nieregularnymi, żółtymi smugami i cętkami,
- „Blondy” - liście owalne, zielone z dużą, biało-kremową plamą po środku, wys. ok. 50 cm,
- „Kewensis” - odmiana płożąca, wys. ok. 5-10 cm., liście małe, niemal okrągłe, zielone, z jaśniejszym unerwieniem,
- „Silver Queen” - liście duże, zielone, z szerokim, nieregularnym, białym obrzeżem, wys. ok. 60 cm,
- „Silverstone” - liście małe, zielone, biało nakrapiane, wys. 10 cm,
- „Sunshine” - liście duże, zielone, z szerokim, żółtym obrzeżem, wys. ok. 80 cm,
- „Sunspot” - liście duże, wydłużone, ciemnozielone, z szeroką, żółtą plama w środku, wys. ok. 50 cm.
