Uprawa łubinu. Nie tylko do wiejskiego ogródka

Łubin w ogrodzie wygląda bardzo dekoracyjnie. Jego wysokie pędy, ozdobione są różnokolorowymi kwiatami, atrakcyjne są również ciemnozielone, palczaste liście. Łubiny doskonale wyglądają w tradycyjnych, czy wiejskich ogrodach, a duży wybór kolorów sprawia, że ożywiają każdą rabatę. Obecnie występuje około 200 gatunków tych roślin, wśród których można wyróżnić: łubiny ozdobne oraz łubiny uprawne.

Roślina ta jest dość łatwa w uprawie i nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji.  Łubinowi odpowiada gleba piaszczysta, gliniasta lub próchnicza. Roślina ta bardzo nie lubi przesadzania, dlatego raz usytuowana na danej przestrzeni, powinna w niej pozostać. Odpowiednim miejscem są tereny dobrze nasłonecznione lub lekko zacienione, o średniej wilgotności podłoża.

Wysiew nasion powinien odbywać się pomiędzy drugą połową marca, a majem. W jednym miejscu należy umieszczać po 2-3 nasiona. Młode łubiny można poddać selekcji i usunąć pędy najmniej estetyczne, należy przy tym pamiętać, że roślina tworzy swój kwiatostan pomiędzy czerwcem a lipcem, ale dopiero w drugim roku po wysianiu.

Aby łubin ponowił swoje kwitnienie na jesień, należy systematycznie odrywać jego przekwitnięte kwiaty w okresie letnim. Można jednak zostawić kilka roślin, z który jesienią pozyskamy nasiona. Warto pamiętać, że łubin, jako roślina motylkowa, użyźnia glebę, w której rośnie – wzbogaca ją w azot.

Niestety łubin jest bardzo chętnie jedzony przez ślimaki.

Podpowiadamy: Jakich roślin ślimaki nie jedzą

• Łubin ogrodowy (Lupinus hybrydus) – został stworzony w wyniku skrzyżowania dziko rosnących gatunków łubinu. Osiąga wysokość do 150 centymetrów, ma masywne i sztywne pędy, na których usytuowane są motylkowate kwiaty. W zależności od rodzaju, kwiaty łubinu ogrodowego mogą przybierać barwę: fioletową, czerwoną, niebieską, pomarańczową, żółtą, białą lub różową. Ich cechą charakterystyczną jest intensywny zapach.

• Łubin trwały (Lupinus polyphyllus) – to bardzo trwała, wieloletnia odmiana, która jest stosowana, jako roślina ozdoba oraz uprawna.  Najczęściej osiąga wysokość do 120 centymetrów, ma sztywne pręty, na których osadzone są kwiaty o wielu różnorodnych odcieniach, najczęściej niebieskim oraz fioletowym. Niektóre odmiany łubinu trwałego zawierają dużą liczbę alkaloidów, co czyni z nich rośliny trujące.

• Łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius) – jest odmianą uprawną, stosowaną najczęściej, jako pasza dla zwierząt. Charakteryzuje się sztywnymi pędami, pokrytymi drobnymi włoskami, które wznoszą się na wysokość około 60 centymetrów. Kwiaty łubinu wąskolistnego przybierają odcienie błękitu oraz fioletu.

Uwaga - nasiona łubinu są trujące, więc trzeba zastanowić się, czy go wysiewać, jeśli w naszym ogrodzie bawią się dzieci.