Wśród chorób trawnika niestety są i takie, które mogą występować przez cały rok, a stosunkowo niskie temperatury sprzyjają ich rozwojowi. Są też takie, które rozwijają się pod śniegiem, a objawiają się na naszym trawniku wiosną. Dlatego w okresie jesienno-zimowym również powinniśmy zadbać o trawnik. Trzeba przy tym pamiętać, że do rozwoju wszelkich chorób, przyczyniają się błędy w pielęgnacji.
Osłabiony trawnik staje się łatwym łupem różnych grzybów, bo to one właśnie są najczęściej sprawcami chorób trawnika. Dlatego przez cały sezon trzeba pamiętać o właściwym koszeniu (niezbyt niskim) i zasilaniu trawnika odpowiednimi nawozami.
Sprawdź: Jak dbać o trawnik późną jesienią i zimą
Do chorób trawnika, które mogą się rozwijać w okresie jesienno-zimowym, należą:
Zgorzel podstawy źdźbła
Choroba, która może występować od końca lata, przez jesień i zimę. Najczęściej atakuje nisko koszone trawniki, założone na zasadowych glebach. Do jej rozwoju przyczynia się także warstwa filcu, tworzącego się na trawnikach, a także powstawanie zastoisk wodnych. Szczególnie na tę chorobę jest podatna mietlnica, często występująca w mieszankach traw.
Objawem tej choroby są powiększające się plamy zamierającej trawy, które następnie zajmowane są przez chwasty. Plamy takie mogą mieć średnicę nawet 1 m. Aby zapobiec rozwojowi tej choroby trzeba wiosną przeprowadzić wertykulację trawnika (pomoże się pozbyć warstwy filcu), zastosować nawozy wieloskładnikowe i poprawić odczyn gleby – powinien być lekko kwaśny (pH 6-7).
Czerwona nitkowatość traw
To choroba całoroczna (może występować przy temperaturach od 5 do 30° C), często występuje razem z różową plamistością trawników. Zaatakowane trawniki tracą kolor i wolniej rosną, a w darni pojawiają się plamy o brązowo-żółtym, a potem czerwonawym zabarwieniu. Rozwojowi tej choroby sprzyja wilgoć i chłód, dlatego szczególnie narażone na nią są trawniki znajdujące się w cieniu. Ponadto do jej występowania przyczynia się brak azotu.
W zwalczaniu choroby pomoże odpowiednie nawożenie (azot, ale z zachowaniem udziału fosforu i potasu, szczególnie jesienią), usuwanie ściętej trawy z zainfekowanej powierzchni, wertykulacja oraz – w miarę możliwości – ograniczenie zacienienia.
Brunatna plamistość traw (Helmintosporioza traw)
W okresie chłodnej pogody tę chorobę powodują grzyby z gatunku Drechslera poae (jest też „letnia” odmiana tej choroby powodowana przez inny gatunek). Na liściach traw, pojawiają się brązowo-czerwone plamy, a choroba w dalszym stadium obejmuje także rozłogi i korzenie. Jej rozwojowi zapobiega zastosowanie azotu i potasu w nawozach, podwyższone koszenie (szczególnie w miejscach zacienionych), wertykulacja, usuwanie skoszonej trawy z chorych miejsc, a także ograniczenie zacienienia.
Pałecznica traw
objawia się wczesną wiosną – po okresie roztopów. Choroba rozwija się pod śniegiem, szczególnie kiedy na trawniku zalega jego gruba i ubita warstwa. Dlatego powinniśmy unikać chodzenia po trawniku pokrytym śniegiem. Na trawniku zaatakowanym przez pałecznicę pojawiają się szare plamy, a nawet zgnilizna, natomiast w zaawansowanym stadium występuje biało-szary osad.
Te objawy często same zanikają, kiedy robi się cieplej (choroba rozwija się w temperaturze 0-10° C), jednak by wspomóc regenerację trawnika, warto przeprowadzić wertykulację. Ponadto jesienią warto zasilić trawnik potasem, a w okresie sezonu wegetacyjnego – azotem.
Pleśń śniegowa
rozwojowi tej choroby sprzyja wilgotna pogoda i wahania temperatury występujące w okresie zimy i wczesnej wiosny, a także zaleganie pokrywy śnieżnej. Na trawnikach pojawiają się szare plamy zamarłych roślin. Mają one średnicę ok. 15-20 cm, lecz mogą zlewać się ze sobą, tworząc nieregularne obszary. W wilgotne poranki na trawie może też być widoczna biało-różowa grzybnia, a przy słonecznej pogodzie – może pojawiać się pomarańczowe zabarwienie.
Uszkodzone rośliny z trudem odrastają, może być konieczne nawet dosiewanie lub ponowne zakładanie trawnika. Aby zapobiec rozwojowi pleśni śniegowej, trawnik przed zimą należy skosić jesienią, usunąć pokos, a także zalegające na trawniku liście. Nie należy także deptać trawnika pokrytego śniegiem. Przez cały okres wzrostu trawnika, trzeba go odpowiednio nawozić.
Jak zapobiegać chorobom trawnika
Jak widzimy choroby trawnika mają różną postać i objawy, ale ich wspólną cechą jest to, że są powodowane przez różne odmiany grzybów. Wspólne też są ogólne zasady, jakich musimy przestrzegać, by nasz trawnik był odporny na choroby. Należą do nich:
- zróżnicowane nawożenie – latem z zastosowaniem azotu, jesienią – fosforu i potasu,
- zadbanie o właściwy odczyn gleby (pH 6-7),
- wertykulacja i aeracja trawnika, przeprowadzane przynajmniej raz w roku; zabiegi te pomogą usunąć obumarłe szczątki traw (filc) i zapewnią lepsze napowietrzenie trawnika,
- usuwanie zalegających na trawniku liści,
- unikanie zadeptywania śniegu, leżącego na trawniku.
