Nie ma chyba piękniejszej i bardziej okazałej rośliny do uprawy w wilgotnym cieniu niż języczka pomarańczowa (Ligularia dentata). Ta długowieczna bylina w czasie kwitnienia osiąga sporą wysokość (1-1,5 m) i mocno rozrasta się na boki, dlatego znakomicie nadaje się do uprawy w dużych ogrodach, przy brzegu zacienionego oczka wodnego lub stawu. Doskonale radzi sobie też w cieniu drzew i krzewów, pod warunkiem, że ma zapewnione stale lekko wilgotne podłoże.
Jak wygląda języczka pomarańczowa i jej odmiany
Języczka pomarańczowa ma wiele walorów dekoracyjnych, dlatego może być ozdobą każdego ogrodu. Przez cały sezon zachwyca dużymi, błyszczącymi liśćmi, które z wierzchu są zielone, a od spodu bordowo-zielone i osadzone na długich, sztywnych ogonkach. Natomiast latem zdobi rabatę swoimi niezwykłymi, dużymi, żółtopomarańczowymi, koszyczkowatymi kwiatami, zebranymi w gęste baldachy na szczytach sztywnych, wzniesionych pędów.
Choć gatunek sam w sobie jest bardzo ozdobny, jeszcze bardziej dekoracyjne bywają jego odmiany, które różnią się miedzy sobą barwą liści oraz wysokością, np.:
- „Britt-Marie Crawford” oraz „Midnight Lady” o bardzo ciemnych, bordowo-czekoladowych liściach, wys. ok. 1 m,
- „Desdemona” i „Othello” o pomarańczowych kwiatach oraz zielonych z wierzchu i czerwono-purpurowych od spodu liściach, wys. ok. 1 m,
- „Osiris Fantaisie” kwiaty pomarańczowe, liście zielone, mocno powcinane, wys. ok. 60-80 cm.
Jakie warunki uprawowe trzeba zapewnić języczce pomarańczowej
Języczka pomarańczowa to piękna i efektowna roślina, ale jeśli ma prezentować się naprawdę dobrze, musi mieć zapewnione odpowiednie warunki uprawy.
Języczka potrzebuje żyznej i próchniczej gleby. Przede wszystkim trzeba jej jednak zapewnić wilgotne i zacienione stanowisko, gdyż w tym względzie jest bezkompromisowa. Na słońcu lub na suchym podłożu niemal natychmiast więdnie i traci całą swoją urodę (w czasie upałów może lekko więdnąć nawet na stanowisku wilgotnym). Znacznie słabiej też kwitnie.
Jedynie odmiany o bordowym zabarwieniu liści potrzebują nieco więcej światła, a najlepiej jasnego półcienia (ale nie pełnego słońca), gdyż w cieniu tracą intensywny kolor.
Jeśli języczka nie rośnie na wilgotnym podłożu, przez cały sezon musi być często i obficie nawadniana, gdyż tylko wtedy będzie dobrze wyglądać i obficie kwitnąć.
Choroby i szkodniki języczki – uwaga na ślimaki!
Roślina zwykle nie choruje, ale jej liście są wielkim przysmakiem ślimaków, które mogą powygryzać ich blaszki do gołych nerwów, a nawet do zera, jeśli więc zauważymy w pobliżu języczki szkodniki lub efekty ich żerowania w postaci powygryzanych liści (ślimaki lubią chować się za dnia w zakamarkach, przez co są trudne do wytropienia), należy koniecznie ochronić przed nimi roślinę (istnieje sporo metod ochrony roślin przed ślimakami).
Języczka pomarańczowa jest natomiast w pełni mrozoodporna i nie wymaga zimowego okrycia, co znacznie ułatwia jej uprawę.
Jak rozmnażać języczkę pomarańczową
Bardzo łatwo się też rozmnaża. Jeśli nie zależy nam na konkretnych cechach odmianowych, młode rośliny możemy pozyskać z nasion (na odpowiednich stanowiskach języczka daje też samosiew).
Jednak pewniejszym sposobem na rozmnażanie języczki jest przeprowadzony wiosną podział dorosłych egzemplarzy. Pozyskane w ten sposób sadzonki, możemy sadzić wprost do gruntu na nowym stanowisku. Gotowe sadzonki możemy też kupić u producenta lub w centrum ogrodniczym.
Z czym sadzić języczkę i jak ją wykorzystać w ogrodzie
Ze względu na liczne walory ozdobne, języczka w ogrodzie ma wiele zastosowań. Najwspanialej prezentuje się na eksponowanych stanowiskach w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie rozrasta się w piękną, okazałą i wspaniale kwitnącą przez całe lato kępę.
Może być też jednak wykorzystywana do tworzenia kompozycji z innymi roślinami cieniolubnymi, gdyż znakomicie prezentuje się w towarzystwie dużych funkii, okazałych paproci, brunner wielkolistnych, hortensji, rodgersji, tawułek Arendsa i chińskich, serduszek okazałych, a także niektórych traw ozdobnych jak np. hakonecholi smukłej.
Języczka może być też traktowana jak duża roślina okrywowa, sadzona w wilgotnym cieniu pod wysokimi drzewami i krzewami. Jest też ciekawą rośliną na obwódki ścieżek, prowadzących przez cieniste i wilgotne zakątki ogrodu. Bywa również ozdobą tarasowych schodów, płotów i ogrodowych altan.
