Karagana syberyjska. Jak uprawiać ten kwitnący krzew

Karagana syberyjska to jeden z bardziej pożytecznych krzewów ogrodowych. Jest ładny, ma miododajne kwiaty, a nawet użyźnia ziemię. Ma przy tym minimalne, choć nieco specyficzne, wymagania. Podpowiadamy, jak uprawiać karaganę i jakie warunki trzeba jej zapewnić. Karagana syberyjska ma także ciekawe odmiany ozdobne, a w ogrodach można także uprawiać jej kuzynkę – karaganę podolską. Przedstawiamy te krzewy.

licencje: CC0 1.0; CC BY-SA 3.0; CC BY-SA 4.0

Karagana syberyjska (Caragana arborescens) jest też znana jako żółta akacja oraz akacja syberyjska. Najczęściej ma krzaczasty pokrój, ze wniesionymi, sztywnymi pędami. Liście karagany przypominają liście tzw. akacji (robinii), ale są drobniejsze. Mówiąc dokładniej – mają parzysto-pierzastą budowę, a składają się z od 2 do 8 listków. Młode są pokryte włoskami, dzięki czemu wiosną karagana ma szarozielony odcień.

W maju-czerwcu karagana kwitnie. Jej kwiaty mają budowę charakterystyczną dla roślin bobowatych (motylkowatych), do których należy. Kształtem przypominają kwiaty np. „akacji” (robinii), ale są inaczej ułożone i zebrane po 2-4 sztuki. Mają przyjemny zapach. Owoce karagany to szarozielone strączki, które z czasem brązowieją, skręcają się i „wystrzeliwują” nasiona.

Uwaga: karagana jest bardzo podobna nie tylko do tzw. akacji (robinii), ale również do złotokapu. Trzeba jednak rozróżniać te krzewy, bo złotokap jest śmiertelnie trujący. Wystarczy przypadkowe spożycie kilku nasion, ale toksyczne są wszystkie jego części, trujący może być nawet miód uzyskany z jego kwiatów.

Zobacz: Jak wygląda złotokap, jak go uprawiać i na co uważać

Te krzewy mają sporo zalet, m.in.:.

• ich kwiaty są bardzo miododajne, przyciągają m.in. pszczoły i trzmiele,
• nasiona i młode strąki są jadalne po ugotowaniu; uwaga: nie pomylmy karagany ze złotokapem,
• karagana zasila glebę w azot, który pobiera z powietrza,
• ponieważ pochodzi z regionów o surowym klimacie (południowa Syberia i Azja Środkowa), jest odporna niemal na wszystko.

Karagana syberyjska należy do najmniej wymagających krzewów. Potrzebuje przede wszystkim słońca, ewentualnie można ją też sadzić w lekkim cieniu. Dobrze rośnie na ubogich ziemiach, również na piaszczystym, żwirowym, a nawet kamienistym podłożu. Gleba koniecznie musi być przepuszczalna i sucha.

Karagana doskonale radzi sobie z mrozem (strefa mrozowa 2) oraz przejściową suszą, a także zanieczyszczeniami powietrza i lekkim zasoleniem podłoża. Nie znosi jedynie braku słońca i mokrych, a także ciężkich gleb (np. gliniastych).

Nie wymaga zabiegów pielęgnacyjnych, ani nawożenia. Uwaga: starszych karagan nie należy przesadzać, bo mają rozrośnięte, ale dość kruche korzenie i źle znoszą ten zabieg.

Te krzewy bardzo dobrze znoszą cięcie, nawet radykalne. Wprawdzie nie trzeba koniecznie ich przycinać, ale dzięki temu ładniej się zagęszczają. Karagany najlepiej przycinać tuż po kwitnieniu. Co kilka lat można usuwać najstarsze gałęzie, poza tym pędy można skracać na odpowiadającą nam długość. Najlepiej ciąć ok. 0,5- 1 cm nad pąkiem skierowanym na zewnątrz, na ukos do wewnątrz.

licencja CC BY-SA 4.0

Poza „zwykłą” karaganą, są też odmiany ozdobne. Najczęściej są one szczepione na pniu – warto wiedzieć, że ich pień nie urośnie bardziej do góry, rozrastać się będzie tylko ich korona. Należy uważać na odrosty wyrastające z podkładki i usuwać je. Wprawdzie karagany są bardzo wytrzymałe na mróz, jednak u form piennych (na pniu) ta odporność może być nieco niższa. Na przemarznięcie szczególnie narażone jest miejsce szczepienia u młodych drzewek. Kupując takie drzewko, upewnijmy się u sprzedawcy do co jego wymagań. Najczęściej na pniu spotyka się dwie odmiany:

• karagana syberyjska Pendula – odmiana o długich, wiszących pędach, które tworzą parasolowatą, ale niezupełnie regularną koronę
• karagana syberyjska Walker – odmiana o ładnej parasolowatej i regularnej koronie oraz bardzo smukłych listkach.

Polecamy: Wieloletnie kwiaty bardzo odporne na mróz

Poza karaganą syberyjską można spotkać także karaganę podolską (Caragana frutex). Jest ona nieco mniejsza, a najłatwiej obydwa krzewy odróżnić po liściach. U karagany podolskiej są one dłoniaste i składają się z czterech listków. Obydwa krzewy mają takie same wymagania.

Warto zwrócić uwagę na jej odmianę – karaganę podolską Globosa. Dorasta ona do 2 m wys. i ma gęstą, kulistą koronę, którą łatwo uformować w bardzo regularną kulę. Jest ona oferowana także w formie piennej (na pniu). Mniejsze okazy na pniu nadają się także do uprawy doniczkowej.

licencja CC BY-SA 4.0

Karagany można wykorzystać jako krzewy ozdobne – solitery. Do tego szczególnie dobrze nadają się odmiany o zwisających pędach. Ale karagany to też bardzo dobre krzewy na żywopłot, szczególnie taki, który ma chronić przed wiatrem.

Karagany wykorzystuje się także do umacniania skarp i innych niestabilnych gruntów. Są też wykorzystywane do rekultywacji terenów poprzemysłowych.