Mocznik to nawóz azotowy, który zasili glebę i rośliny. Sprawdź, kiedy nawozić mocznikiem i na co zwrócić uwagę

Piękne rośliny to duma każdego ogrodnika, ale żeby naprawdę były atrakcyjne, muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki uprawowe i dostateczną ilość pożywienia. Ponieważ jednak w ogrodzie uprawiamy zwykle wiele gatunków roślin, warunki nie zawsze są idealne, a zasoby składników pokarmowych w glebie szybko się wyczerpują, dlatego trzeba uzupełniać ich ilość za pomocą nawozów.

Do tego celu najlepiej wykorzystać nawozy organiczne (np. kompost), które są bezpieczne dla roślin i dostarczają do gleby dużo materii organicznej, wspomagającej tworzenie się próchnicy. Niestety, nie zawsze to jednak wystarczy, gdyż nawozy organiczne nie zawierają w swoim składzie dostatecznie dużej ilości podstawowych substancji odżywczych, dlatego trzeba je uzupełniać innymi nawozami.

Rośliny do prawidłowego rozwoju potrzebują wielu pierwiastków, ale najważniejszym z nich jest azot, który zapewnia szybki wzrost i prawidłowy rozwój roślin oraz odpowiada za właściwe wybarwienie ich części zielonych. Azot to jednak również jeden z najbardziej nietrwałych pierwiastków i użyty w nieodpowiedni sposób lub w niewłaściwym terminie, może szybko ulec wypłukaniu z gleby lub utlenieniu, dlatego należy wiedzieć jak i kiedy go stosować, aby osiągnąć najlepsze efekty.

Wśród licznych nawozów zawierających azot, najbardziej uniwersalny jest mocznik. Ma on postać białych, łatwo rozpuszczalnych w wodzie granulek i zawiera ok. 46% azotu (N) w formie amidowej. Taka postać azotu nie jest łatwo przyswajana przez korzenie roślin, gdyż w wyniku procesów chemicznych (m.in. hydrolizy) musi najpierw przekształcić się w postać amonową, a później w azotanową (w odpowiednich warunkach trwa to ok. 3 tygodni), ale jest za to doskonale przyswajalna przez liście, dlatego mocznik znakomicie sprawdza się jako nawóz dolistny.

Jego wielką zaletą jest również fakt, że w przeciwieństwie do innych nawozów azotowych, nie powoduje poparzenia liści i zastosowany w odpowiednim stężeniu jest dla nich stosunkowo bezpieczny.

Sprawdź też: Jak wykorzystać mocznik do oprysków drzew owocowych

Mocznik stosowany dolistnie przed użyciem należy rozpuścić w wodzie w ilości zalecanej przez producenta (stężenie roztworu wodnego zależy od gatunku rośliny, fazy rozwoju oraz terminu oprysku) i nanieść na wszystkie zielone części rośliny za pomocą spryskiwacza.

Dokarmianie dolistne to jednak nie jedyny sposób wykorzystania mocznika, gdyż w odpowiednich warunkach może być on również doskonałym nawozem doglebowym, wykorzystanym do nawożenia niemal wszystkich roślin uprawnych i to zarówno przedsiewnie jak i pogłównie. Podany do gleby wpływa korzystnie na rozwój roślin, gdyż wspomaga rozbudowę systemu korzeniowego, ułatwia pobieranie z gleby odpowiednich ilości fosforu i potasu, a także podnosi odporność roślin.

Po przekształceniu się w formę amonową, azot z mocznika pobierany jest przez rośliny stopniowo, dzięki czemu maleje ryzyko nadmiernego nagromadzenia się w ich tkankach niebezpiecznych azotanów, co jest szczególnie ważne w przypadku roślin użytkowych.

Mocznik można również mieszać z innymi nawozami jak np. siarczanem magnezu czy Polifoską (z wyjątkiem nawozów azotowych) oraz dodawać do pestycydów.

Jeśli jednak jego zastosowanie ma przynieść spodziewane efekty, mocznik musi zostać użyty we właściwy sposób. Przede wszystkim nie wolno go stosować pod koniec wegetacji roślin (jesienią), gdyż jest typowym nawozem azotowym i podany roślinom zbyt późno, utrudni im przygotowanie się do zimy i osłabi ich mrozoodporność. Nawóz najlepiej zastosować wiosną, rozsypując go na powierzchni gleby i przykrywając warstwą ziemi, która zabezpieczy azot przed utlenianiem. Z zastosowaniem mocznika nie należy się jednak spieszyć, gdyż wczesną wiosną, gdy temperatury są jeszcze stosunkowo niskie (nie przekraczają 5-8ºC), a wilgotność gleby niedostateczna, straty azotu mogą być dość znaczne, lepiej więc poczekać, aż temperatura podniesie się do ok. 10ºC i spadnie więcej deszczu.

Mocznik nie powinien być też stosowany na glebach kwaśnych, gdyż ma właściwości zakwaszające, ani na glebach wapiennych, ponieważ przekształca się wtedy w amoniak i łatwo utlenia (najlepiej sprawdza się na glebach obojętnych lub lekko kwaśnych).