Przycinanie drzew owocowych – co trzeba zrobić latem

Cięcie drzew owocowych to zabieg konieczny, jeśli chcemy mieć zdrowe rośliny i obfite zbiory. Większość drzew i krzewów przycina się zwykle w okresie spoczynku czyli zimą lub na przedwiośniu, ale są też gatunki, dla których znacznie lepszym terminem do przeprowadzenia zabiegu jest lato.

Do drzew, które lepiej przycinać latem należą przede wszystkim wiśnie, czereśnie i brzoskwinie. Drzewa te są wrażliwe na przemarznięcia i bardzo podatne na choroby kory (rak bakteryjny, zgorzel kory) oraz ataki grzybów (m.in. wywołujących srebrzystość liści), dlatego zimowe cięcie może w ich przypadku skończyć się poważną infekcją, zagrażającą całemu drzewu i powodującą znaczny spadek plonowania. Latem ryzyko zachorowania drzew znacznie spada, a rany po cięciu goją się szybciej i łatwiej (zawsze należy posmarować je maścią ogrodniczą).

Ale latem trzeba też przeprowadzić pewne zabiegi na jabłoniach i gruszach.

Letnie ciecie podstawowe rozpoczyna się u tych gatunków po zakończeniu formowania koron czyli po ok. 3 latach od posadzenia (cięcie formujące przeprowadza się wiosną). W ogrodach naszych babć królowały głównie wysokie drzewa, które wymagały silnego, corocznego cięcia, dla zachowania zwartego pokroju i mniejszych rozmiarów.

Obecnie jednak najbardziej popularne są drzewa szczepione na podkładkach karłowych, dlatego nie rosną już tak silnie i nie wymagają mocnego cięcia.

Z tego względu letnie cięcie czereśni polega głównie na prześwietleniu drzewa i wycięciu z korony najstarszych gałęzi (czereśnia najlepiej owocuje na pędach 2-3 letnich) oraz skróceniu zbyt rozrośniętych pędów bocznych.

Z pozostawionego po cięciu starych gałęzi kilkunastocentymetrowego czopu, wyrosną młode pędy, na których zawiąże się sporo owoców.

Cięcie czereśni przeprowadzamy po owocowaniu, zwykle w lipcu lub sierpniu. W czerwcu możemy natomiast usunąć z drzewa bardzo długie (powyżej 50 cm), pozbawione kwiatów przyrosty, które w danym roku nie zaowocują, a przyczynią się do niepotrzebnego zagęszczenia korony.

Na drzewie powinny pozostać głównie krótsze przyrosty (do 50 cm), które owocują już po roku wzrostu.

Nieco inaczej wygląda cięcie wiśni, która w przeciwieństwie do czereśni najlepiej owocuje na pędach rocznych. Drzewo pozostawione bez ciecia mocno się zagęszcza, zawiązując owoce jedynie na obwodzie i wierzchołku korony. Dlatego też każdego roku po owocowaniu (zwykle w sierpniu), wiśnie należy mocno prześwietlić, wycinając z wnętrza korony najstarsze gałęzie i skracając zbyt długie pędy oraz usuwając pędy chore, złamane lub pokładające się na ziemi.

Jeśli drzewko jest wiekowe lub zbyt wysokie, latem można też skrócić jego wierzchołek, obniżając w ten sposób całą koronę i pobudzając roślinę do tworzenia większej ilości pędów owoconośnych.

Brzoskwinie tak jak wiśnie najlepiej owocują na pędach rocznych, dlatego to właśnie na takie pędy są najcenniejsze. Drzewo rośnie jednak szybko i wymaga regularnego i nawet dwukrotnego cięcia w sezonie, gdyż inaczej szybko się zagęszcza i zaczyna tworzyć owoce głównie w górnej części korony.

Aby tego uniknąć, wiosną należy usunąć z drzewa wszystkie najsłabsze i najcieńsze pędy, a grubsze skrócić tak, aby pozostało na nich ok. 10 pąków kwiatowych. Wczesnym latem (czerwiec-lipiec) oraz w sierpniu należy też usunąć najsilniejsze przyrosty w górnej części korony, co pobudzi drzewo do rozwijania pędów w niższych partiach.

Czerwiec, lipiec i sierpień to także odpowiedni czas na usuwanie tzw. „wilków” czyli młodych, silnych, długich, pionowych przyrostów tegorocznych. Wilki najobficiej tworzą się na przyciętych wczesną wiosną gruszach i jabłoniach, mocno zagęszczając koronę i uniemożliwiając dostęp światła do jej wnętrza.

Większość z tych pędów jest bezwartościowa, dlatego usuwa się ok. 90 % z nich (głównie te najsilniejsze, pionowe i mające powyżej 40 cm), pozostawiając jedynie te najkrótsze, rosnące pod kątem lub poziomo, gdyż na nich mogą zawiązać się owoce

Kilka dłuższych można też skrócić, pobudzając je do wydania owoconośnych krótkopędów.

Jeśli zabieg przeprowadzamy latem (lipiec-sierpień), „wilki” powinniśmy wyciąć sekatorem tuż przy gałęzi, kiedy natomiast wykonujemy go w czerwcu, młode pędy możemy po prostu wyłamywać lub wyrywać ręcznie.