Różowe kwiaty do ogrodu i na balkon. Zobacz, co warto mieć

Róż czasem kojarzy się z dość banalnym kolorem, którym fascynację przeżywają dziewczynki, a potem z niego wyrastają. Jednak kolory kwiatów rządzą się swoimi prawami i na różowe kwiaty zawsze może być czas i miejsce. Nawet jeśli nie wyobrażamy sobie pomalowania pokoju na różowo lub stroju w takim kolorze, różowe kwiaty mogą ozdobić nasz ogród i balkon.

Bardzo wiele roślin wytwarza różowe kwiaty. Są wśród nich drzewa (także owocowe, jak na przykład brzoskwinie), ale też wiele gatunków i odmian krzewów oraz drzew ozdobnych. Poza tym mamy duży wybór bylin oraz roślin jednorocznych o różowych kwiatach. Te ostatnie szczególnie dobrze nadają się do uprawy w doniczkach i skrzynkach balkonowych, choć oczywiście można je sadzić także w gruncie.

Pomimo że te rośliny kwitną na taki sam kolor, mają zróżnicowane wymagania, co trzeba wziąć pod uwagę, sadząc je. Wybraliśmy jednak rośliny, które są łatwe w uprawie i nie sprawią trudności nawet początkującym ogrodnikom. Pewnym wyjątkiem są hortensje, ale podpowiadamy, jakie wybrać i na co zwrócić uwagę, żeby cieszyć się ich kwiatami w intensywnie różowym kolorze.

Róż, jak większość kolorów, ma przeróżne odcienie. Od jasnych, graniczących z bielą, do ciemnych i intensywnych, wchodzących w fiolet lub amarant. Ich bogactwo i zróżnicowanie warto wykorzystać, tworząc ogrodowe i balkonowe kompozycje.

Odcienie różu pięknie łączą się z bielą, chłodnym fioletem oraz niebieskim, tworząc stonowane i eleganckie kompozycje. Dobrze kontrastują z żółtym kolorem, natomiast sąsiedztwo pomarańczu i czerwieni – to propozycja dla odważnych, lubiących niebanalne połączenia kolorów.

**Podpowiadamy:

**

Oto 21 roślin o różowych kwiatach, które można uprawiać w ogrodzie, a niektóre – także na balkonie. Przedstawiamy je w kolejności kwitnienia.

Mają zarówno drzewiaste, jak i krzewiaste formy. To jedne z najpiękniejszych ogrodowych roślin, które dość wczesną wiosną są obsypane wyjątkowo dużymi kwiatami. Magnolie mają sporo gatunków, które różnią się wielkością, terminem kwitnienia, a także odpornością na mróz. Do najładniejszych i dobrze przystosowanych do polskich warunków należą m.in. odmiany Susan i Betty. Mają intensywnie różowe kwiaty i dość kompaktowe rozmiary. Kwitną w kwietniu-maju. Piękna jest też magnolia gwiaździsta – różowe kwiaty ma np. odmiana Rosea. Kwitnie ona bardzo wcześnie, bo już w marcu-kwietniu, jest jednak nieco bardziej wrażliwa na mróz.

Te wiosenne magnolie kwitną zanim wytworzą liście, więc wyglądają tym bardziej spektakularnie. Potrzebują wilgotnej ziemi o lekko kwaśnym odczynie i jasnego, najlepiej osłoniętego i zacisznego miejsca. Uwaga: źle znoszą przesadzanie i nie należy ich przycinać (poza cięciem sanitarnym).

Porzeczka krwista to niezbyt duży krzew, który wiosną wygląda naprawdę spektakularnie. W kwietniu i maju jej pędy pokrywają niebyt duże, ale za to bardzo liczne kwiaty o intensywnie różowym kolorze. Tworzą one groniaste kwiatostany.

Porzeczki krwiste należy sadzić w słonecznych i zacisznych miejscach. Najlepiej rosną na żyznej, próchniczej i lekko wilgotnej ziemi. Niestety nie są w pełni odporne na mróz, więc nadają się do uprawy przede wszystkim w cieplejszych regionach Polski. Podobnie jak dobrze znane nam porzeczki czerwone, białe czy czarne, również porzeczki krwiste wytwarzają owoce, ale nie nadają się one do jedzenia (nie są trujące, ale niesmaczne). Jeśli chcemy ją przyciąć, robimy to tuż po kwitnieniu.

Migdałki i wiśnie piłowane

Te rośliny należą do dwóch różnych gatunków, ale mają niemal identyczne, przepiękne kwiaty. Wyglądają one jak jasnoróżowe pompony, które gęsto pokrywają pędy tych roślin. Migdałki to nieduże krzewy (są dostępne także jako drzewka szczepione na pniu), które świetnie sprawdzą się również w małych ogrodach. Natomiast wiśnie piłkowane to drzewa, które potrzebują więcej przestrzeni. Szczególnie pięknie wyglądają wiśnie piłkowane odmiany Kanzan i Amanogawa o pełnych kwiatach (Amonagawa jest wprawdzie wysoka, ale na bardzo smukłą koronę, więc potrzebuje mniej miejsca niż Kanzan).

I migdałki, i wiśnie kwitną w kwietniu i maju. Najlepiej rosną w słonecznych, zacisznych miejscach, na żyznej i przepuszczalnej ziemi.

Hiacynty to jedne z najbardziej spektakularnych wiosennych kwiatów. Nie są zbyt wysokie, ale ich pędy są bardzo gęsto pokryte kwiatami, które w dodatku intensywnie pachną. Hiacynty mają kwiaty w różnych kolorach, ale różowy jest jednym z podstawowych. W ogrodach kwitną w kwietniu i maju.

Hiacynty to rośliny cebulowe, które sadzi się we wrześniu. Najlepiej w miejscach słonecznych, z żyzną ziemią (warto je nawozić). Co kilka lat cebule warto wykopać na początku lata i posadzić ponownie jesienią.

Hiacynty to też idealne rośliny doniczkowe – można je uprawiać na balkonach i w domach. Już zimą można je kupić gotowe do kwitnięcia. Są sprzedawane nawet w marketach. Warto wybierać rośliny, które mają jeszcze kwiaty w pąkach i zdrowe, mocne liście. W domach, poza podlewaniem, nie wymagają innych zabiegów. Kiedy przekwitną, ich cebule można przechować do jesieni i posadzić w ogrodzie.

Te krzewy mają przepiękne, duże kwiaty, zebrane w większe kwiatostany. Azalie zrzucają na zimę liście, a ich kwiaty pojawiają się najczęściej na jeszcze częściowo nagich pędach. Natomiast rododendrony, które nie zrzucają liści, mają jednocześnie liście i kwiaty.

Obydwa gatunki mają mnóstwo odmian o przeróżnych kolorach, a różowe są jednymi z bardziej popularnych. Mają różne odcienie, od ciepłych i delikatnych, po jasnofioletowe. Azalie i rododendrony kwitną w maju-czerwcu.

Azalie i rododendrony nie są trudne w uprawie, ale koniecznie muszą mieć kwaśną ziemię oraz nieco zacienione miejsce. Niektóre odmiany (szczególnie zimozielonych rododendronów) nie są w pełni odporne na mróz, ale znajdziemy sporo takich, które dobrze sobie z nim radzą (zwróćmy uwagę na tę cechę, wybierając rośliny, szczególnie jeśli mieszkamy w chłodniejszych regionach Polski).

Skalnica Arendsa to roślina idealna na skalniak, ale można ją także sadzić na rabatach kwiatowych. Jej liście są zielone przez cały rok i tworzą niziutką poduszkę. Na początku maja wyrastają z niej smukłe łodyżki, zwieńczone m.in. różowymi kwiatkami.

Te rośliny najlepiej czują się w lekkim cieniu, docenią też żyzną i lekko wilgotną ziemię (nie lubią ani braku wody, ani jej nadmiaru). Te skalnice są wieloletnie i niekłopotliwe w uprawie, ale co kilka lat warto je odmłodzić, bo z czasem ich kępy zaczynają się nieco ogałacać (skalnice ładnie, ale niezbyt szybko rozrastają się, żeby je odmłodzić, wystarczy porozsadzać te młode przyrosty).

Serduszka to jedne z najwdzięczniejszych roślin ogrodowych. Są wieloletnie i długowieczne – raz posadzone mogą rosnąć nawet kilkadziesiąt lat. A do tego mają niewygórowane wymagania i bardzo oryginalne kwiaty, w intensywnie różowym kolorze (bywają też białe). Ich kwiaty wyglądają dokładnie jak serduszka zawieszone jedno obok drugiego na łodydze.

Serduszka najlepiej posadzić w lekko zacienionym miejscu (urosną też w większym cieniu), na żyznej ziemi. Podłoże musi być wilgotne, więc jeśli nie pada, serduszka trzeba podlewać. Serduszka to byliny, które zamierają latem. Kiedy znikną z rabaty nie martwmy się – wiosną odrosną (miejsce warto oznaczyć, żeby nie uszkodzić ich korzeni podczas prac w ogrodzie). Serduszka kwitną w maju-czerwcu.

Piwonie, zwane też peoniami, mają wyjątkowo piękne kwiaty, m.in. w różnych odcieniach różu. Najczęściej mają pełne kwiaty, które wyglądają wspaniale na rabatach, ale świetnie nadają się również na kwiat cięty. Mają też przyjemny, delikatny zapach.

Piwonie są długowieczne i nie lubią przesadzania, dlatego trzeba dobrze wybrać miejsce dla nich. Powinno być słoneczne, ale znacznie lepiej będą się czuły od strony zachodniej niż południowej. Poza tym potrzebują bardzo żyznej i wilgotnej ziemi. Nie lubią ani przesuszenia, ani nadmiaru wody. Trzeba też wiedzieć, że piwonie sadzi się bardzo płytko (posadzone zbyt głęboko będą miały liście, ale nie kwiaty). Poza piwoniami bylinowymi są także piwonie drzewiaste – znacznie większe i o drewniejących pędach.

Floksy do stosunkowo niedawna kojarzyły się z wiejskimi ogródkami. Ale te kwiaty w każdym ogrodzie wyglądają wspaniale. Mają też coraz więcej odmian o zróżnicowanej wielkości (od ok. 40 cm do ponad 1 m wys.). Różnią się też kolorami kwiatów – do wyboru mamy m.in. dużo odcieni różu. Niektóre odmiany mają też wzorzyste płatki, np. z paskami, obwódkami. Kwiaty floksów mają bardzo ładny zapach. Kwitną od czerwca/lipca do sierpnia.

Żeby floksy pięknie kwitły, koniecznie muszą mieć słońce i bardzo żyzną, regularnie nawożoną ziemię. Trzeba też zadbać o to, żeby była stale wilgotna (ale nie może być mokra). Floksy są wieloletnie.

To Cię zainteresuje: Rekordziści i twardziele. Poznaj najbardziej niezwykłe rośliny

Niecierpki są ładne, kwitną obficie i długo. Nadają się i na rabaty, i do wszelkiego rodzaju donic oraz skrzynek. Mają dość duże kwiaty w różnych kolorach, m.in. całej gamie odcieni różu. Mogą one być pojedyncze, ale też półpełne i pełne, a także z różnymi wzorami. Miewają również kolorowe i wzorzyste liście.

Niecierpki świetnie rosną w półcieniu, a nawet cieniu. Wymagają regularnego podlewania, bo muszą mieć stale wilgotną ziemię. Są wrażliwe na mróz, więc najlepiej je sadzić po 15 maja, kiedy minie ryzyko przymrozków. Ale posadzone w maju będą kwitły nieprzerwanie aż do jesiennych przymrozków. Najczęściej uprawia się niecierpki sułtańskie oraz nowogwinejskie. To kwiaty jednoroczne.

Pelargonie są nazywane „królowymi balkonów” i rzeczywiście najczęściej uprawia się je w doniczkach i skrzynkach, warto jednak wiedzieć, że pelargonie o wzniesionych pędach (tzw. pelargonie rabatowe), można także sadzić do gruntu.

Pelargonie mają kwiaty w bardzo wielu odcieniach różowego, a ich płatki mogą dodatkowo być pokryte wzorami. Kwitną bardzo długo, bo od maja do późnej jesieni.

Pelargonie muszą mieć słoneczne miejsce i żyzną ziemię. Ze względu na obfite kwitnienie, warto je regularnie nawozić (szczególnie jeśli rosną w pojemnikach). Pelargonie nie przepadają za nadmiarem wody i lepiej znoszą czasowe przesuszenie niż ciągłe przelewanie. Pelargonie nie są odporne na mróz i dlatego uprawia się je jako jednoroczne. Ale można je przechować przez zimę w chłodnym pomieszczeniu i mieć z roku na rok.

Trudno wyobrazić sobie bez nich balkon, choć petunie można sadzić także na rabatach. To jedne z bardziej zróżnicowanych kolorystycznie roślin, więc mamy i spory wybór różu. Jedne i drugie mają duże, kielichowate kwiaty, ale oba gatunki różnią się pokrojem. Petunie są niezbyt wysokie (do 20-30 cm) i ich pędy rosną do góry. Natomiast surfinie są ich odmianą o długich, zwisających pędach. Obecnie pojawiają się coraz to nowe odmiany i dłuższych lub krótszych i częściowo przewieszających się pędach, a także wzorzystych kwiatach.

Petunie i surfinie muszą mieć słońce i wilgotną ziemię. Warto je też regularnie nawozić (najlepiej nawozami przeznaczonymi właśnie dla nich). Dobrze jest też usuwać przekwitłe kwiaty, dzięki temu będą pojawiać się ciągle nowe.

Fuksje to niewielkie krzewy, najczęściej uprawiane w doniczkach. Mają bardzo oryginalne kwiaty, które składają się z dwóch części w odmiennych kolorach (działki kielicha i korona kwiatu). To właśnie od tych kwiatów wzięła się nazwa koloru – fuksji – niezwykle intensywnego różowopurpurowego. Poza tym kwiaty mają różne kombinacje kolorów. Pędy fuksji mogą przewieszać się lub być wzniesione. Coraz popularniejsze i bardzo efektowne są fuksje w formie drzewek (szczepione na pniu).

Fuksje nie są wymagające - potrzebują ocienionego miejsca i lekko wilgotnej ziemi, warto je też zasilać nawozami do roślin kwitnących. A kwitną długo, bo od maja do późnej jesieni. Fuksje nie są odporne na mróz, ale podobnie jak pelargonie – można je przezimować.

Dowiedz się więcej: Jak przezimować fuksje

To wyjątkowo piękne i okazałe kwiaty. Ich pędy kwiatowe mogą osiągać nawet 3 m wysokości. Na nich gęsto są ułożone duże, kielichowate kwiaty, w przeróżnych kolorach, również różowe. Bardzo efektownie wyglądają malwy o pełnych kwiatach.

Malwy to rośliny dwuletnie. Oznacza to, że w pierwszym sezonie po posianiu pojawia się tylko kępa dużych liści, a kwiaty – w drugim sezonie. Malwy, żeby dobrze rosły i kwitły, potrzebują dobrych warunków – słonecznego miejsca i bardzo żyznej, wcześniej nawożonej ziemi. Ważne też, żeby podłoże było odpowiednio wilgotne – nie za mokre, ani za suche. Trzeba zapewnić im podpory, dobrze jest też je sadzić pod ścianami domów, przy płotach itp.

Najbardziej intensywnie różowe kwiaty mają hortensje ogrodowe. Są one zebrane w duże, kuliste kwiatostany i wyglądają przepięknie. Jednak kolor kwiatów tych roślin zależy od odczynu ziemi. Żeby otrzymać różowe kwiaty, podłoże powinno być tylko lekko kwaśne (przy bardziej kwaśnym – kwiaty nabiorą niebieskiego koloru). Hortensje ogrodowe są dość wymagające. Przede wszystkim wymagają osłon na zimę, a także podczas wiosennych przymrozków (tworzą pąki kwiatowe w poprzednim sezonie i to właśnie je trzeba chronić przed mrozem, bo jeśli zmarzną, to nie zakwitną). Poza tym powinny mieć półcień lub cień i stale wilgotną ziemię. Uwaga: tych hortensji się nie przycina (poza cięciem sanitarnym).

Znacznie mniej kłopotliwe są hortensje bukietowe. Wprawdzie zakwitają one na biało, jednak jest wiele odmian, których kwiaty z czasem przebarwiają się na intensywny róż (np. Vanilla Fraise, Pinky Winky, Ruby, Limelight i inne). Dobrze rosną w półcieniu i słońcu, trzeba im zapewnić żyzną, wilgotną ziemię o lekko kwaśnym odczynie. Ich pędy przycina się mocno każdej wiosny. Kwitną niezawodnie.

Wszystkie hortensje potrzebują dużo wody i trzeba je podlewać.

Tawułki to bardzo atrakcyjne byliny. Ich liście tworzą ładne kępy, z których wyrastają dość wysokie pędy kwiatowe, zwieńczone kwiatostanem, który może kojarzyć się z pióropuszem. Mają kwiaty w różnych kolorach, głównie odcieniach różu i fioletu. Kwitną od czerwca do jesieni.

Tawułki nie są trudne w uprawie, ale trzeba zapewnić im odpowiednie warunki. Koniecznie trzeba dbać o to, żeby ich podłoże było stale wilgotne. Na przesuszonym – będą słabo i krótko kwitły. Poza tym powinny mieć żyzną, próchniczą i przepuszczalną ziemię oraz ocienione miejsce.

Nie sposób pominąć różowych róż, bo kwiaty w tym kolorze ma wiele odmian tych pięknych krzewów. Różowe kwiaty znajdziemy wśród wszystkich typów róż. Najmniej wymagające i odporne są róże rabatowe i to właśnie od nich można zacząć przygodę z różami. Jeśli chodzi o różowe róże, warto zwrócić uwagę na róże damasceńskie. Mają one przepiękny zapach, który utrzymuje się również w płatkach. Są one cennym i aromatycznym dodatkiem do potraw i składnikiem kosmetyków oraz perfum.

Róże należy sadzić w słonecznych miejscach, na żyznej i przepuszczalnej ziemi. Jeśli nie pada, trzeba je podlewać. Róże nie przepadają za to za nadmiarem nawozów.

Dalie (georginie) są bardzo zróżnicowane – mają różne formy kwiatów i kolory, a także zróżnicowaną wielkość (i kwiatów, i całych roślin). Bez trudu znajdziemy spory wybór różowych dalii. Dalie są dość wymagające. Żeby pięknie kwitły, muszą mieć żyzną i przepuszczalną ziemię, która nie może się przesuszać. Wysokim odmianom trzeba zapewnić podpory. Poza tym trzeba pamiętać o wykopaniu dalii przed zimą, ponieważ w Polsce nie mogą zimować w gruncie (przemarzną). Sadzi się je ponownie w maju. Dalie kwitną bardzo długo, bo od lipca do przymrozków.

Jednym z podstawowych kolorów jeżówek jest różowopurpurowy. Jeżówki to bardzo wdzięczne kwiaty, które od kilkunastu lat są bardzo popularne w polskich ogrodach. Pojawiają się też coraz to nowe ich odmiany o różnych kolorach, a także o pełnych kwiatach.

Jeżówki nie są zbyt wymagające – potrzebują głównie słońca i przepuszczalnej ziemi. Dobrze znoszą suszę, ale znacznie lepiej i dłużej kwitną, jeśli mają wilgotną glebę. Jeżówki są wieloletnie, ale niezbyt długowieczne. Dlatego co kilka lat warto je rozsadzić i odmłodzić. Kwitną od lipca do października.

To piękne kwiaty, a ich dodatkową zaletą jest to, że kwitną późnym latem i jesienią. Są dość wysokie, ale wyglądają delikatnie i nie „przytłaczają” innych kwiatów w swoim sąsiedztwie. Mają kwiaty o płatkach w różnych odcieniach różu – od bardzo jasnego, po mocny i intensywny. Kwiaty są osadzone na długich, rozgałęziających się pędach, które wyrastają z kęp niższych liści.

Zawilce japońskie lubią lekko zasadową ziemię oraz półcień.

Jesienne astry – nowobelgijskie i nowoangielskie – mają kwiaty w różnych odcieniach różu i fioletu. W zależności od gatunku i odmiany mają bardzo zróżnicowaną wielkość (od ok. 40 cm do 1,5 m wys.). Kwitną bardzo obficie, od września do mrozów. Astry najlepiej rosną w słońcu, na żyznej i przepuszczalnej ziemi.