Jaśminowce dorastają nawet do 3 m wysokości, ale za zwyczaj osiągają 2–2,5 m. Dzięki zwartej, rozłożystej koronie są świetnym materiałem na wysokie żywopłoty. W połowie czerwca na ich gałązkach pojawiają się kremowo białe kwiaty, pojedyncze lub zebrane w groniaste kwiatostany. Jeśli zależy nam na upajającym zapachu, posadźmy jaśminowiec wonny, drobnolistny lub którąś z odmian jaśminowca Lemoine’a (Erectus, Dame Blanche). Ciekawą rośliną jest jaśminowiec plamisty o karminowych plamach u nasady płatków kwiatowych i zapachu przypominającym owoce truskawki.
Uwaga! Systematycznie przycinane krzewy słabiej kwitną – weźmy to pod uwagę przy zakładaniu z nich żywopłotu. Krzewy jaśminowców potrzebują wilgotnego i żyznego stanowiska, najlepiej na glebie zasadowej (dlatego co 2–3 lata trzeba wapnować ziemię wokół nich). Można je sadzić zarówno w pełnym słońcu, jak i w półcieniu. Obficie kwitną nawet w cieniu, choć wtedy nieco słabiej rosną. Są odporne na suszę, ale jeśli trwa ona zbyt długo, gubią pąki kwiatowe. Świetnie znoszą strzyżenie, a co 4–5 lat wręcz go wymagają. Wiosną odmładzamy w ten sposób krzew, który dzięki temu obficiej kwitnie. Na żywopłot sadzimy jaśminowce w jednym rzędzie w odstępach co 50 cm. Zaraz po posadzeniu przycinamy je do połowy wysokości i nie nawozimy ich aż do następnego roku. W czasie kolejnych sezonów powinniśmy minimum trzy razy skracać nowe przyrosty – za każdym razem o połowę.
Żywopłot z jaśminowca
Izabella Sieńko-Holewa
Często nazywa się je błędnie jaśminami. Ich największym atutem jest przepiękny zapach, ale nie brakuje im też innych zalet: są łatwe w uprawie i wytrzymałe na niekorzystne warunki. I – o czym nie każdy wie – można z nich formawać żywopłoty.
Wideo
Materiały promocyjne partnera