Żywopłot z krzewów iglastych trzeba przycinać. Sprawdź, jak i kiedy to zrobić. Terminy cięcia żywopłotów igastych

Katarzyna Józefowicz
Żywopłoty z iglaków są zielone przez cały rok. Zadbajmy o ich odpowiednie cięcie, żeby pięknie wyglądały.
Żywopłoty z iglaków są zielone przez cały rok. Zadbajmy o ich odpowiednie cięcie, żeby pięknie wyglądały. SimonaR - pixabay.com
Żywopłoty iglaste są bardzo popularne. Ale żeby odpowiednio wyglądały i spełniały funkcję „zielonej ściany”, musimy odpowiednio je przycinać.

Przycinanie krzewów to sposób na piękny żywopłot

Ze względu na gęsty pokrój i zimozieloność igieł, rośliny iglaste stały się jednymi z najpopularniejszych roślin żywopłotowych. Dzięki nim można łatwo stworzyć zwartą, zieloną ścianę, która przez cały rok ochroni nas przed kurzem i wścibskimi spojrzeniami.

Aby jednak żywopłot iglasty mógł dobrze spełniać swoje zadanie, należy o niego odpowiednio zadbać. Jednym z podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, bez którego ciężko jest uzyskać ładny pokrój i właściwe zagęszczenie żywopłotu jest odpowiednie cięcie.

Przycinanie iglaków po posadzeniu

W przeciwieństwie do krzewów liściastych, iglaków z reguły nie przycina się zaraz po posadzeniu, pozwalając im dobrze ukorzenić się w nowym miejscu. Pierwsze cięcie formujące przeprowadza się zwykle dopiero w trzecim lub czwartym roku uprawy, kiedy rośliny są już na tyle silne, że bez problemu zniosą przycinanie. Wyjątkiem są świerki i sosny, które przycina się już w pierwszym roku.

Od tej chwili cięcie żywopłotu iglastego przeprowadza się każdego roku, co najmniej raz w sezonie. Najrzadziej przycina się gatunki wolno rosnące (np. cisy, krzewy starsze), a najczęściej krzewy o szybkim tempie wzrostu (np. żywotnik zachodni „Brabant”).

Sprawdź: Kiedy i jak przycinać iglaki wolno rosnące

Terminy przycinania żywopłotów iglastych

Pierwsze cięcie żywopłotów iglastych przeprowadza się wczesną wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji (w marcu), drugie wykonuje się natomiast wczesnym latem (koniec czerwca/początek lipca), skracając młode przyrosty o 1/3 lub 2/3 długości.

W razie potrzeby można też przeprowadzić latem dodatkowe cięcie uzupełniające (na przełomie lipca i sierpnia, np. u tui „Brabant”), korygujące kształt i pokrój roślin przyciętych późną wiosną.

Iglaków NIE należy natomiast ciąć późnym latem (po 15 sierpnia), gdyż wtedy nie zdążą się zregenerować przed zimą, a młode przyrosty ulegną przemarznięciu.

Krzewy iglaste łatwiejsze i trudniejsze do formowania

Najłatwiejszymi do cięcia i formowania gatunkami są cisy, tuje (żywotniki), jałowce, choiny kanadyjskie i cyprysiki, które tworzą pąki boczne równomiernie na całej długości pędów. Po przycięciu roślin, pąki podejmują wegetację, ładnie zagęszczając krzewy nawet w samym ich środku. Szczególnie dobrze znoszą zabieg cisy, które jako nieliczne potrafią tworzyć młode przyrosty nawet ze starego drewna.

Nieco trudniejszymi w pielęgnacji żywopłotami są żywopłoty utworzone z sosen i świerków, gdyż u tych gatunków najwięcej pąków znajduje się na końcach pędów. Z tego względu świerki i sosny należy zacząć przycinać już w pierwszym roku po posadzeniu, każdego roku wiosną, starannie skracając ubiegłoroczne przyrosty u podstawy, co pobudza roślinę do tworzenia wielu młodych pędów, zagęszczających krzewy.

Po kilku latach takiego formowania, oba gatunki można zacząć przycinać podobnie, jak pozostałe krzewy iglaste.

O tym pamiętaj przy przycinaniu żywopłotu

Przystępując do cięcia żywopłotów iglastych, musimy pamiętać, że tylko prawidłowo przeprowadzony zabieg zakończy się sukcesem. Źle przycinane rośliny mogą stracić ładny pokrój, przez co żywopłot będzie wyglądał na zaniedbany, dlatego zawsze należy przestrzegać właściwych terminów cięcia i wykonywać zabieg dobrze naostrzonymi narzędziami (sekatorami, nożycami elektrycznymi).

Cięcie wykonane tępym lub zardzewiałym sprzętem, może mocno uszkodzić pędy, narażając rośliny na choroby i deformacje.

Dlaczego warto wybrać żywopłotowe odmiany iglaków

Chcąc zminimalizować ryzyko uszkodzeń i ograniczyć ilość koniecznych do wykonania zabiegów, możemy zdecydować się na uprawę odmian typowo żywopłotowych, które nie wymagają tak częstego cięcia i formowania jak inne.

Dobrym wyborem będą między innymi żywotniki zachodnie, czyli tuje, odmian: „Szmaragd”, „Holmstrup”, „Elegantissima”, „Aurescens” czy „Maria”, których elegancki, stożkowy, gęsty pokrój jest na tyle dekoracyjny, że nie wymaga dodatkowego formowania.

Więcej pracy będzie nas natomiast kosztowało utrzymanie żywopłotu z odmian szybko rosnących lub takich, które mają luźny pokrój. Bez odpowiedniego cięcia po kilku latach stracą ładny kształt i zaczną wyglądać mało efektownie (np. żywotnik zachodni „Brabant”, „Aureospicata”, choina kanadyjska, cis „Hicksii”, „Hilli”).

Zadbaj o swój ogród przy pomocy niezbędnych narzędzi!

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Dom i nieruchomości

Wróć na e-ogrodek.pl e-ogrodek.pl