Wisteria, glicynia, słodlin
Glicynia to wyjątkowo piękne i długowieczne pnącze, pochodzące z Dalekiego Wschodu (rośnie też w Ameryce Północnej). Warto sobie zdawać sprawę z tego, że ta roślina jest znana aż pod trzema nazwami, czyli:
- wisteria – to od jej oficjalnie przyjętej nazwy botanicznej,
- glicynia – to dawna nazwa botaniczna, ale zdążyła przyjąć się m.in. w Polsce,
- słodlin – to nazwa chyba najmniej popularna; oznacza tyle co "glicynia" - od greckiego "słodki" (γλυκóσ).
UWAGA: nie dajmy się zwieść "słodkiej" nazwie – glicynia jest trująca.
Glicynia kwitnie niezwykle bujnie w okresie od kwietnia do maja-czerwca i czasem powtarza kwitnienie pod koniec lata, ale jest już ono mniej intensywne. Kwiaty tego efektownego pnącza kwitną w odcieniach błękitu, granatu i fioletu, ale spotykane są też odmiany kwitnące na biało lub różowo.
Kwiatostany glicynii mogą być pełne i pojedyncze, a ich długość waha się od 20-40 cm. Rekordzistki osiągają długość 1,5 m. Po okresie kwitnienia zielone i pierzaste liście glicynii nadal pozostają efektowną dekoracją ścian budynków. Niektóre odmiany pnącza wytwarzają też dekoracyjne strąki nasienne.
Gdzie sadzić i jak uprawiać wisterię
Glicynia lubi stanowiska nasłonecznione i osłonięte od wiatru. Najlepsze dla niej są południowe ściany budynków. Odpowiada im średnio żyzne, wilgotne i przepuszczalne podłoże. Pnącza tego nie należy nadmiernie zasilać nawozami azotowymi, gdyż jego wzrost naturalnie jest bardzo intensywny, a nawozy azotowe mogą go jeszcze przyspieszyć.
Sadząc glicynie, należy od razu pomyśleć o mocnych i stabilnych podporach, wokół których będzie mogła owijać pędy. Wprawdzie przez pierwsze trzy lata krzew ten rośnie dość wolno, ale nie dajmy się zwieść, roczne przyrosty ukorzenionej glicynii mogą dochodzić do 10 m.
Wisteria jest wrażliwa na przesuszenie, zwłaszcza w okresie wiosenno-letnim oraz na niskie temperatury. W pierwszych latach po posadzeniu warto ją okrywać na zimę.
Rozmnażanie wisterii
Glicynie można rozmnażać z nasion i poprzez odkłady, czyli przysypanie warstwą ziemi nagiętego pędu, który odcina się od rośliny macierzystej, gdy wytworzy korzenie. Egzemplarze pozyskane w ten sposób kwitną po 2-7 latach od posadzenia. Te otrzymane z nasion zakwitają znacznie później.
Możemy oczywiście kupić też gotową sadzonkę wisterii w sklepie ogrodniczym. Są one popularne i dostępne w różnych odmianach.
Przycinanie wisterii - jak i kiedy
Przycinanie wisterii jest absolutnie konieczne. Zaczynamy ją przycinać od drugiego roku po posadzeniu, wtedy lepiej rozkrzewia się i kwitnie. Jeśli wisteria nie będzie przycinana, może w ogóle nie wytwarzać pąków kwiatowych lub kwiatostany jej mogą być drobniejsze. Poza tym glicynia naprawdę wyjątkowo rozrasta się. Bez systematycznego przycinania, nie opanujemy jej.
Wisteria zawiązuje pąki kwiatowe jesienią, więc jej pędy powinniśmy ciąć w lipcu. Jeśli jest to pierwsze cięcie od posadzenia, roślinie pozostawiamy tylko kilka pędów. Boczne odrosty przycinamy za czwartym liściem. Gdy roślina jest już dorosła, na wiosnę możemy przeprowadzić cięcie korygujące, usuwając pędy zbytnio zagęszczające roślinę, a latem skracamy pędy, o co najmniej 25 cm. Pamiętajmy, że roślinę tę możemy też formować w kształcie drzewka lub krzewu.
