Psianka jaśminowa. Jak uprawiać i pielęgnować to pnącze

Psianka jaśminowa bywa nazywana jaśminkiem, ale to krewna ziemniaka i pomidora, a nie jaśminu. Jednak tak jak jaśmin jest pnączem i ma ładne, białe kwiaty. Można ją uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i na tarasie lub balkonie.

Psianka jaśminowa (Solanum laxum, dawniej Solanum jasminoides) w naturze dorasta do 8 metrów, jednak w naszym klimacie jej pędy osiągają do 2 m długości.

Roślina szybko rośnie. Ma ładne, wydłużone, sercowate liście, jednak uprawia się ją przede wszystkim ze względu na urodę kwiatów. Są one dość duże i mają gwiazdkowaty kształt. Płatki najczęściej są białe, ale bywają też bladoniebieskie. W centrum kwiatu znajdują się pręciki z intensywnie żółtymi pylnikami, spośród których wystaje długi słupek. Kwiaty zebrane są po kilkanaście, tworząc luźny kwiatostan. Są one pozbawione zapachu. Psianka jaśminowa kwitnie od czerwca/lipca do sierpnia/września. Później pojawiają się dekoracyjne kuliste owoce, w pomarańczowym lub czerwonym kolorze.

Uwaga: wszystkie części psianki jaśminowej są lekko toksyczne. Należy uważać na dzieci, które mogą kusić przede wszystkim owoce tej rośliny. Roślina jest w szczególności szkodliwa dla psów, kotów oraz koni.

Psiankę jaśminową można posadzić do gruntu lub uprawiać w doniczce. Można ją prowadzić jako pnącze. Trzeba je zapewnić podpórki, najlepiej w postaci kratki, ewentualnie palika. Nie wytwarza ona wąsów czepnych, ale jej pędy są giętkie i łatwo je owijać wokół podpory.

Uprawiając psiankę jaśminową w doniczce, mamy dodatkową możliwość, bo równie dobrze jej pędy mogą zwisać. Oczywiście jeśli tak chcemy prowadzić roślinę, doniczka powinna być umieszczona dość wysoko.

Psianka jaśminowa nie jest szczególnie wymagająca. Dobrze rośnie w słonecznych, jasnych miejscach, dobrze też znosi lekki cień. W przypadku balkonów lub tarasów południowa wystawa może być dla niej zbyt ekstremalna (pamiętajmy, że jeśli słońce „opiera” się o ścianę, to działa na rośliny mocniej). Jeśli psianka ma za dużo słońca, jej pędy i liście nabierają fioletowego zabarwienia.

Miejsce dla psianki powinno też być zaciszne i osłonięte od wiatru. W szczególności dotyczy to roślin uprawianych w wiszących pojemnikach.

Psianka jaśminowa dobrze rośnie w zwykłym, uniwersalnym podłożu, ale powinno ono być przepuszczalne. Od maja do sierpnia trzeba ją jednak regularnie zasilać nawozem do roślin kwitnących. Późnym latem przestajemy roślinę nawozić, żeby mogła przygotować się do zimy.

To pnącze wymaga regularnego podlewania, bo lubi mieć wilgotną ziemię. Jednak rośliny nie można zalewać, a w doniczce powinien być odpływ i drenaż.

Psianka jaśminowa pochodzi z cieplejszych regionów (południowa Brazylia, Paragwaj) i choć zniesie lekki przymrozek, to nie przetrwa zimy na zewnątrz (zaliczana jest do strefy mrozoodporności 9-11). Można ją oczywiście uprawiać jako roślinę jednoroczną, jednak dość łatwo ją przezimować. Jesienią roślinę wystarczy przenieść do widnego pomieszczenia z temperaturą od 5 do 10ºC.

Podczas zimowania psiankę podlewamy sporadycznie, tylko tak, żeby ziemia całkiem nie przeschła. Rośliny uprawiane w gruncie oczywiście przesadzamy do doniczek.

Psianka jaśminowa dobrze reaguje na przycinanie. Jej pędy można przyciąć nawet o połowę. Jeśli przytniemy je jesienią, roślina będzie oczywiście potrzebowała mniej miejsca i będzie to wygodniejsze, natomiast trzeba liczyć się z tym, że będzie próbowała puszczać pędy, co w okresie odpoczynku nie jest całkiem korzystne. Alternatywą jest przycięcie jej wiosną (marzec), z tym że wiosenne cięcie nieco opóźnia kwitnienie. Termin cięcia warto dopasować do naszych możliwości zimowania i oczekiwań wobec rośliny.

Psianka dobrze rozmnaża się z sadzonek zielnych (wierzchołkowych) lub półzdrewniałych. Wystarczy umieścić je w przepuszczalnym i lekko wilgotnym podłożu, w którym szybko ukorzenią się (dodatkowo można zastosować ukorzeniarz, odpowiedni do sadzonki). Stawiamy je w jasnym, ale nie nasłonecznionym bezpośrednio miejscu.