Jabłoń ozdobna, czyli rajska. Jak ją uprawiać

Pewne odmiany jabłoni ozdobnych kwitną biało, choć najwięcej jest tych o kwiatach różowych, czerwonych i purpurowych. Pąki kwiatowe mogą się pojawić już pod koniec kwietnia, ale zazwyczaj rozwijają się na początku maja i zdobią drzewo co najmniej dwa tygodnie.

Długie i obfite kwitnienie jest tym cenniejsze, że jabłonie późno wypuszczają liście – jest ich na początku maja tak mało, że giną w gęstwinie kolorowych płatków. Za to gdy już się rozwiną, są niejednokrotnie równie piękne, jak kwiaty – u wielu odmian pochodzących od jabłoni purpurowej (Malus purpurea) liście mają barwę ciemnowiśniową (Royalty, Lemonei, Eleyi, Hopa i Ola).

Równie dekoracyjne są owoce, przypominające małe wisienki. Mogą być ciekawie wybarwione i długo utrzymują się na gałęziach, często do późnej jesieni, a nawet przez zimę. W dodatku rajskie jabłuszka świetnie nadają się na różne przetwory. Są bogate w witaminę C.

Aby się dobrze rozwijać, jabłonie ozdobne potrzebują dużo słońca i przestrzeni, ale niższe odmiany można sadzić nawet w małych ogródkach. Drzewa te urosną prawie na każdej glebie, nie lubią tylko bardzo gliniastego i zwięzłego podłoża, a na piaskach wymagają częstszego podlewania i nawożenia, zwłaszcza gdy są młode.

Zasilamy je dwa razy w roku – wczesną wiosną i na początku lata – rozsypując w pobliżu pnia azofoskę lub inny nawóz wieloskładnikowy. Drzew praktycznie się nie przycina, poza cięciami sanitarnymi – usuwaniem uschniętych i nadłamanych gałęzi. Uwaga! Jabłonie, szczególnie te sadzone po kilka egzemplarzy i rosnące w cieniu, są wrażliwe na parcha, chorobę pochodzenia grzybowego. Jej objawy to oliwkowe plamy na liściach, z czasem brązowiejące i zasychające. Rozprzestrzenianiu się grzyba sprzyjają częste wiosenne i letnie deszcze. Można go zwalczać takimi środkami, jak Miedzian 50WP.