Jak uprawiać strzałkowiec grzechotkowy: doniczkową roślinę na balkon i do pokoju

Mało która roślina doniczkowa może pochwalić się tak oryginalnym wyglądem i nietypowymi kwiatami jak strzałkowiec grzechotkowy. Ten szczególny gatunek pochodzi z Meksyku, gdzie w naturze przybiera postać niewielkiego, gęstego krzewu (dorasta do wys. ok. 0,9-1,2 m).

Największą ozdobą strzałkowca, oprócz niedużych, jajowatych, zielonych liści są pojawiające się przez całe lato liczne, niezwykle oryginalne kwiatostany. Wprawdzie białe lub kremowe, rurkowate kwiaty właściwe są niepozorne i mało widoczne, ale osłaniające je jasnoróżowe, różowo-pomarańczowe lub czerwonawe przylistki wyglądają już dużo bardziej atrakcyjnie. Okrywają kwiaty, zachodząc na siebie dachówkowo i tworząc okazałe, długie (ok. 10-15 cm długości), gęste, zwisające lub łukowato wygięte kłosy, dzięki czemu w czasie kwitnienia roślina wygląda wyjątkowo pięknie i oryginalnie.

Strzałkowiec może być rośliną pokojową, ale w sezonie znacznie lepiej czuje się na zewnątrz niż w mieszkaniu. Idealny pod jego uprawę będzie jasny, ale osłonięty przed bezpośrednim słońcem balkon lub taras (najlepsze dla strzałkowca jest jasne, ale rozproszone światło), dający roślinie optymalne warunki do rozwoju.

Oprócz odpowiedniego stanowiska, strzałkowiec oczekuje też właściwego podlewania i nawożenia. Od wiosny do jesieni powinien być systematycznie zasilany nawozami dla roślin kwitnących i regularnie podlewany. Ziemia w jego doniczce nigdy nie powinna być sucha, ale też nie może być mokra, gdyż roślina od namiaru wody łatwo gnije.

Tak pielęgnowany strzałkowiec kwitnie od wiosny do jesieni (czerwiec-październik).

Kiedy temperatury zaczynają powoli spadać i zbliżać się do poziomu 12-15ºC, roślinę musimy zabrać z balkonu i przenieść do pomieszczenia. Jeśli nie mamy gdzie przezimować strzałkowca, możemy pozostawić go w mieszkaniu, jednak wtedy musimy liczyć się z tym, że najprawdopodobniej zrzuci większość liści i straci ładny wygląd. Wtedy przestaje być atrakcyjny i nie bardzo wiadomo, co z nim zrobić, dlatego lepiej przechować go przez zimę w jasnym i chłodnym pomieszczeniu (temp. ok. 12-15ºC), w którym będzie mógł przejść okres spoczynku.

W czasie zimowania, rośliny nie nawozimy i bardzo oszczędnie podlewamy, zwiększając natomiast wilgotność powietrza w jej otoczeniu (np. za pomocą grubej warstwy wilgotnych kulek keramzytu, na których ustawimy doniczkę). Kiedy okres spoczynku dobiega końca, stopniowo podwyższamy temperaturę w pomieszczeniu zimowym i zaczynamy częściej roślinę podlewać.

W tym czasie możemy też przesadzić ją do nowej doniczki, wypełnionej świeżą, żyzną, przepuszczalną ziemią kwiatową dobrej jakości.

Wiosna to również odpowiedni moment na przycięcie strzałkowca. Zabieg jest niezbędny, jeśli chcemy, by roślina zachowała ładny, zwarty, gęsty pokrój i wydała dużo kwiatów.

Dlatego też kiedy tylko roślina wznowi wegetację (wczesna wiosna, najlepiej koniec lutego-marzec), przycinamy wszystkie jej pędy nawet o połowę.

Jeśli chcemy jeszcze bardziej zagęścić krzew i ograniczyć jego rozmiary, świeżo wypuszczone pędy możemy ponownie uszczyknąć, pamiętając jednak, że wtedy nieco później wydadzą kwiaty.

Polecamy: TOP 5 roślin doniczkowych, które kwitną zimą

Ścięte wiosną pędy z powodzeniem możemy potraktować jako sadzonki i wykorzystać do rozmnażania, umieszczając je w wodzie lub wilgotnym podłożu, gdzie szybko się ukorzenią.

Systematyczne pozyskiwanie młodych roślin w przypadku uprawy strzałkowca jest bardzo istotne, gdyż dorosłe egzemplarze zachowują swój ładny pokrój jedynie przez kilka pierwszych lat życia i później trudno jest nadać im efektowny wygląd nawet za pomocą cięcia, dlatego najlepiej zastąpić je nowymi, młodymi egzemplarzami.

Prawidłowo pielęgnowany i zadbany strzałkowiec zwykle nie sprawia problemów, przez całe lato bujnie kwitnie i jest wspaniałą ozdobą mieszkania, balkonu lub tarasu. Jeśli jednak powietrze w jej otoczeniu jest zbyt suche, może paść ofiarą uciążliwych przędziorków, co negatywnie odbija się na jego wyglądzie i kondycji.

Zaszkodzić mu może również nadmierne podlewanie od którego jego korzenie łatwo zgniją, susza, której nie znosi oraz ostre słońce, mogące spowodować u niego poparzenia.