Opuncja drobnokolczasta. Jak uprawiać ten kaktus i na co zwrócić uwagę?

Kaktusy to bardzo szczególna grupa roślin doniczkowych. Ich oryginalny wygląd i groźne kolce mogą zniechęcać do uprawy, mimo to rośliny mają rzeszę oddanych wielbicieli, dla których są najpiękniejszymi roślinami pokojowymi. Fascynację kaktusami można zrozumieć, gdy rośliny zaczynają kwitnąć, gdyż ich kwiaty bywają naprawdę piękne, niezwykłe i zjawiskowe. Zanim jednak będzie można je podziwiać, o rośliny trzeba najpierw odpowiednio się zatroszczyć.

W uprawie doniczkowej spotyka się wiele gatunków kaktusów, ale jednym z najpopularniejszych jest opuncja drobnokolczasta. W naturze zasiedla tereny leżące między innymi na obszarze Meksyku, gdzie przybiera postać niewysokiego (ok. 40-60 cm wys.), gęstego krzewu, zakwitającego latem dużymi, żółtymi kwiatami.

Na pierwszy rzut oka roślina nie bardzo przypomina typowy kaktus, gdyż jej spłaszczone, mięsiste, jajowate, członowate, szerokie pędy nie są pokryte ostrymi kolcami ani cieniami. Nie znaczy to jednak, że roślina w ogóle ich nie posiada.

Pomimo że ten gatunek opuncji nie jeży się kolcami, trzeba zachować ostrożność. Powierzchnia jej członowatych pędów pokryta jest bowiem drobnymi, jasnymi skupiskami licznych, krótkich włosków (tzw. glochidów), zakończonych mikroskopijnymi harpunami. Z tego względu niepozorne, delikatnie wyglądające włoski bywają nawet bardziej niebezpieczne niż typowe ciernie.

Wydają się niewinne, więc nie uznajemy ich za zagrożenie, ale kiedy zaczepiają się o gołą skórę swoimi mikrohaczykami, spowodują silne i dotkliwe podrażnienie. Wbite w skórę włoski trudno jest usunąć (przyda się pęseta i szkło powiększające), gdyż są cienkie i słabo  widoczne, trzeba jednak się ich pozbyć, bo inaczej będą powodować coraz bardziej dotkliwy ból i stany zapalne.

Chcąc uniknąć przykrego pokłucia, należy obchodzić się z opuncją drobnokolczastą tak samo ostrożnie, jak z każdym innym kaktusem.

Uprawa rośliny nie jest szczególnie trudna, ale jeśli opuncjama się prawidłowo rozwijać i obficie kwitnąc, musi mieć zapewnione optymalne warunki. Przez cały rok oczekuje bardzo dużo światła, a nawet pełnego słońca. Nie toleruje nawet niewielkiego cienia, dlatego nie może być uprawiana w ciemnych wnętrzach lub na północnych oknach.

W okresie wegetacji lubi mieć ciepło i toleruje wysoki zakres temperatur (od 21 do nawet 35°C), zimą jednak bezwzględnie musi przejść okres spoczynku w znacznie niższych temperaturach. Od października do marca opuncja powinna stać w jasnym pomieszczeniu o temperaturze ok. 8-14° C. Inaczej nie tylko nie zakwitnie, ale może nawet obumrzeć, nie doczekawszy kolejnej wiosny.

W uprawie opuncji oprócz świata i temperatury ważne jest również odpowiednie podlewanie i nawożenie. W okresie wegetacyjnym (marzec-wrzesień), roślinę podlewamy systematycznie, ale bardzo umiarkowanie, pilnując, aby ziemia w jej doniczce była tylko lekko wilgotna, ale nigdy mokra (opuncja nie znosi przelania i od nadmiaru wody łatwo gnije). W tym czasie stosujemy też niewielkie dawki nawozów przeznaczonych dla kaktusów.

Kiedy sezon dobiega końca, zaprzestajemy nawożenia, a podlewanie rośliny ograniczamy do absolutnego minimum, zimą nie podlewając opuncji prawie wcale (raz na miesiąc lub rzadziej).

Wiosną stopniowo podwyższamy temperaturę oraz wznawiamy nawadnianie i nawożenie.

Wiosną możemy też przesadzić mocno rozrośnięte egzemplarze w większą doniczkę, wyłożoną na dnie warstwą drenażu i wypełnioną lekkim, specjalnym podłożem dla kaktusów. Wiosna to także dobry moment na rozmnażanie opuncji, tym bardziej, że zabieg nie jest trudny. Wystarczy odłamać z rośliny matecznej jeden z członów i umieścić go w wilgotnym podłożu dla kaktusów. Po pewnym czasie sadzonka powinna wypuścić korzenie i wydać nowe pędy.

UWAGA: Zanim jednak przystąpimy do przesadzania lub rozmnażania opuncji, musimy koniecznie zabezpieczyć dłonie grubymi, gumowymi rękawicami ochronnymi i użyć odpowiednich narzędzi (np. silikonowych szczypiec), inaczej możemy narazić się na bardzo przykre pokłucia i podrażnienia spowodowane przez drobne, ale niebezpieczne włoski. Do przesadzania większych egzemplarzy przyda się też gruby papier, którym owiniemy roślinę przed jej wyjęciem z doniczki i przeniesieniem do nowego pojemnika.