Pomelo czyli pomarańcza olbrzymia. Właściwości odżywcze i domowa uprawa pomelo

Cieszące się od kilku lat dużą popularnością pomelo czyli pomarańcza olbrzymia to bliski kuzyn grejpfruta i pomarańczy chińskiej. Jego miąższ jest soczysty, smaczny i słodko-kwaśny, a do tego mało kaloryczny i bogaty w wiele składników odżywczych.

W pomelo znajdziemy między innymi sporo potasu, wapnia i fosforu oraz dużo witaminy C, pektyny i błonnik, dzięki czemu jego systematyczne spożywanie może wspomóc nasz organizm w walce z różnymi dolegliwościami. Duża ilość potasu korzystnie wpłynie na serce i układ krwionośny, wspomoże walkę z nadciśnieniem, a wraz z pektynami ograniczy ryzyko wystąpienia miażdżycy.

Z kolei bogactwo witaminy C wzmocni nasz układ odpornościowy i uchroni nas przed infekcjami, co jest szczególnie ważne w okresie jesienno-zimowym, kiedy przeziębiamy się najczęściej. Co ciekawe, to właśnie późna jesień i zima są najlepszym czasem dla pomelo, gdyż wtedy trafiają do sklepów najlepsze i najbardziej dojrzałe owoce.

Jeśli jednak chcemy liczyć na smaczne, soczyste wnętrze pomelo, musimy dobrze wybierać owoce, gdyż niektóre mogą nas rozczarować. Najgorsze są te lekkie lub pokryte pomarszczoną bądź zielonkawą skórką, gdyż w ich wnętrzu często znajduje się mało soczysty, kwaskowaty, wiórowaty i daleki od ideału miąższ. Na ryzyko zakupu takich owoców narażeni jesteśmy głównie poza sezonem „cytrusowym” czyli od wiosny do jesieni.

Mimo to również zimą powinniśmy dobrze przyjrzeć się owocom i wybierać te najcięższe o ładnie wybarwionej, jędrnej skórce.

Z dostaniem się do ich soczystego, kremowo-żółtego lub czerwono-różowego miąższu może być jednak pewien problem, bo pomelo w przeciwieństwie do mandarynek czy pomarańczy, ma wyjątkowo grubą skórę. Wprawdzie sama skórka nie jest grubsza niż u innych cytrusów, ale pod nią znajduje się kilkucentymetrowe albedo (biała, gorzka, gąbczasta błonka), które również trzeba usunąć.

W tym celu skórkę owocu najlepiej jest naciąć ostrym nożem wzdłuż w kilku miejscach i podważając palcem odrywać stopniowo wraz z albedo od miąższu owocu. Dopiero wtedy ukaże nam się okrągły, zwarty miąższ, podobnie jak u innych cytrusów, zamknięty w cząstkach oddzielonych od siebie cienkimi, ale sztywnymi błonkami.

Zachęceni smakiem niezwykłych „pomarańczy”, możemy nabrać ochoty na ich uprawę w domu. Jest to możliwe i niezbyt trudne, a jeśli zapewnimy roślinom odpowiednie warunki, mogą nawet zakwitnąć i wydać owoce. Wprawdzie nie będą one tak duże, smaczne i soczyste, jak te ze sklepu (w naszych warunkach trudno im dojrzeć), ale ich pojawienie się na krzaczku z pewnością da nam mnóstwo satysfakcji, a kwiaty zachwycą nas swoim zapachem.

Jeśli jednak chcemy doczekać się kwitnienia pomelo, powinniśmy kupić jego sadzonkę u sprawdzonego hodowcy lub w renomowanym centrum ogrodniczym, gdyż wtedy będziemy mieć pewność, że roślina została rozmnożona za pomocą sadzonek lub szczepienia. Jest to ważne dlatego, że kwiaty, a tym bardziej owoce na pomelo uprawianym z nasion, mogą pojawić się dopiero po wielu latach lub nawet wcale.

Kiedy już nabędziemy odpowiednią sadzonkę, powinniśmy zająć się nią podobnie, jak innymi cytrusami. Od wiosny do jesieni musimy roślinie zapewnić bardzo dużo ciepła i światła, ustawiając ją w pobliżu południowego okna (cieniowanego w południe firanką) lub na słonecznym balkonie.

W uprawie doniczkowej pomelo nie osiąga takich dużych rozmiarów jak w naturze, gdzie dorasta do ok. 15 m wys., ale też jest bardzo okazałe, dlatego trzeba przeznaczyć dla niego sporo miejsca.

W sezonie roślinę należy systematycznie, lecz umiarkowanie podlewać, gdyż nie toleruje zalania ani suszy (ziemia powinna być stale lekko wilgotna). W tym czasie przyda się też nawożenie jej nawozami przeznaczonymi dla cytrusów.

Jesienią zaprzestajemy nawożenia, ograniczamy podlewanie do minimum i przenosimy pomelo do jasnego, ale chłodnego pomieszczenia (ok. 10-12°C), gdzie będzie mogło przejść okres spoczynku.

Wiosną, gdy wznowi wegetację, możemy je przesadzić, wybierając podłoże dla cytrusów. W tym czasie możemy je również przyciąć, jeśli zbytnio się rozrosło. Na zewnątrz pomelo wystawiamy dopiero po minięciu ryzyka wiosennych przymrozków (po 15 maja).