Rośliny doniczkowe na rabatach. Jak je sadzić i dlaczego warto

Wprawdzie wykorzystanie roślin doniczkowych na rabatach nie jest jeszcze w naszym kraju zbyt popularne, ale warto przełamać ten trend i spróbować choć raz posadzić w ogrodzie sezonowe kwiaty balkonowe, bo może się okazać, że sprawią nam niezwykle miłą i przyjemną niespodziankę.

Rośliny sezonowe uprawiane w skrzynkach balkonowych, wydają się co prawda zbyt delikatne na posadzenie ich w gruncie, jednak wbrew pozorom w ogrodzie mogą poradzić sobie nawet lepiej niż w doniczkach, uzyskując zaskakująco duże rozmiary i zawiązując niezwykle liczne kwiaty (np. uczep rózgowaty inaczej bidens, werbena, kocanka włochata). Aby jednak wyglądały naprawdę pięknie i zdobiły nasz ogród przez cały sezon, należy zadbać o nie tak samo troskliwie, jak na balkonie czy tarasie.

Większość z nich to rośliny ciepłolubne, dlatego do ogrodu możemy wysadzać je dopiero po minięciu wiosennych przymrozków (koniec maja), gdyż wiosną przy gruncie zawsze będzie chłodniej niż na osłoniętym balkonie czy wzniesionym tarasie.

Dla roślin trzeba też przeznaczyć w ogrodzie odpowiednie stanowisko, gdyż jedne gatunki będą preferowały miejsca słoneczne (bidens, werbena, petunia, koleus, nasturcja, lobelia, celozja pierzasta, lantana, heliotrop), inne natomiast półcień (begonie bulwiaste i stale kwitnące, niecierpki).

Rośliny sezonowe, ze względu na swój szczególny cykl rozwojowy, rosną zwykle bardzo szybko i tworzą mnóstwo kwiatów, dlatego przez cały sezon wymagają częstego dokarmiania (odpowiednimi mieszankami nawozowymi, przeznaczonymi dla roślin balkonowych, roślin kwitnących lub dla konkretnej grupy kwiatów np. pelargonii). Większość z nich będzie też oczekiwała systematycznego podlewania i chociaż w gruncie nieco łatwiej zniosą suszę niż w doniczkach, nie wszystkie poradzą sobie z brakiem wody tak dobrze jak begonie bulwiaste i stale kwitnące czy pelargonie rabatowe.

Wybierając dla kwiatów miejsce w ogrodzie, trzeba też wziąć pod uwagę ich rozmiary oraz pokrój. Gatunki niskie, zwarte i gęste, należy umieszczać z przodu rabaty, natomiast wyższe i bardziej krzaczaste sadzić bardziej z tyłu, traktując jako rośliny tła lub górne piętro kompozycji rabatowej.

Do gatunków niskich należą m.in.:

• lobelie, rabatowe odmiany werbeny, begonie stale kwitnące, niskie odmiany nasturcji, niecierpek Waleriana.

Do gatunków wyższych zaliczamy m.in. następujące rośliny:

• pelargonie rabatowe, heliotropy, osteospermum, niskie petunie, lantana, koleus Blumego, wysokie odmiany niecierpka nowogwinejskiego, wilczomlecz odm. „Diamond Frost”

Jeśli nie będziemy przestrzegać tej zasady, już po krótkim czasie od wysadzenia do gruntu, wysokie rośliny zasłonią lub zagłuszą niższe gatunki, całkowicie wypierając je z rabaty.

Odpowiednie miejsce trzeba znaleźć też dla kwiatów o długich lub zwisających pędach. Ze względu na swój pokrój będą znakomitymi roślinami wypełniającymi, dlatego warto wykorzystać je do uzupełniania wszystkich wolnych przestrzeni na rabacie (kocanka włochata odm. „Silver”, werbeny zwisające, surfinie, uczep rózgowaty, nasturcje zwisające). Idealnie będą się też nadawały do sadzenia na murkach i skarpach, z których ich pędy będą mogły malowniczo się zwieszać.

Bez względu jednak na to, czy rośliny balkonowe będziemy uprawiać w doniczkach czy w gruncie, musimy pamiętać, że są to zwykle gatunki ciepłolubne, dlatego już niewielki przymrozek może je całkowicie zniszczyć. Jeśli więc chcemy znów cieszyć się ich urodą w następnym sezonie, musimy zadbać o to jeszcze przed nastaniem chłodów.

Gatunki z natury wieloletnie (np. pelargonie rabatowe, heliotropy, wilczomlecz odm. „Diamond Frost”, kocanki włochate), możemy jesienią wykopać, przyciąć, umieścić w doniczce i przenieść do chłodnego, ale widnego pomieszczenia, w którym zimą temperatura nie będzie spadała poniżej 0°C (dla wielu gatunków optymalna temperatura do zimowania to ok. 5-10°C) lub pobrać z nich sadzonki i po ukorzenieniu przechować je do wiosny w podobnych warunkach, jak rośliny dorosłe (np. pelargonie, surfinie, koleusy, uczep).