Chabry to jednak nie tylko delikatne, niebieskie, łąkowe bławatki, ale też ok. 500 innych gatunków, z których kilka można z powodzeniem uprawiać w ogrodzie. Wprawdzie w naszym kraju nie są one jeszcze zbyt popularne, ale z pewnością warto się nimi zainteresować, gdyż są bardzo ciekawe i atrakcyjne.
Chabry w ogrodzie - wieloletnie i jednoroczne
Zanim jednak zdecydujemy się na ich uprawę, powinniśmy przyjrzeć się roślinom nieco bliżej, gdyż nie wszystkie mają takie same wymagania. Do grona najczęściej uprawianych w ogrodach chabrów należą między innymi: chaber wielkogłówkowy, chaber białawy, chaber górki i chaber piżmowy, a także mniej popularny chaber Centaurea cineraria.
Niektóre z nich są bylinami (chaber białawy, chaber wielkogłówkowy, chaber górski), inne roślinami jednorocznymi (chaber piżmowy), a jeszcze inne bylinami niezimującymi w gruncie i uprawianymi jako rośliny jednoroczne (Centaurea cineraria). Chabry wrażliwe na mróz to typowe rośliny jednoroczne, uprawiane zaledwie przez jeden sezon.
Chabry bylinowe to natomiast rośliny mrozoodporne, które można pozostawić na zimę w ogrodzie bez obaw (chaber białawy). Wśród nich są jednak pewne wyjątki, dlatego delikatniejsze gatunki późną jesienią warto okryć igliwiem lub włókniną, gdyż silniejszych mrozów mogą nie przetrwać (chaber wielkogłówkowy).
Podstawowe wymagania chabrów
Większość chabrów to kwiaty słońca, dlatego należy sadzić je na stanowiskach słonecznych, unikając miejsc pod drzewami i dużymi krzewami. Oprócz słońca, chabry oczekują też lekkiej, przepuszczalnej, piaszczystej i dość suchej gleby, a chaber białawy dodatkowo podłoża zasobnego w wapń. Uprawiając chabry musimy jednak pamiętać, że jeśli mają pozostać atrakcyjne przez cały sezon, zaraz po przekwitnieniu muszą mieć usuwane kwiatostany. Chabry różnią się między sobą nie tylko wymaganiami, ale także wyglądem.
Atrakcyjne gatunki chabrów
Najbardziej efektowne są chabry wielkogłówkowe, które dorastają do ok. 1-1,5 m i tworzą sztywne, wzniesione łodygi. Ich największą ozdobą są pojawiające się latem na szczytach pędów (lipiec-sierpień) duże, kuliste, żółte kwiatostany, przypominające puszyste pompony i osadzone na pękatej podstawie, ozdobionej sztywnymi, brązowymi łuskami.
Niemniej efektowne, choć nieco niższe są też (50-80 cm) chabry piżmowe, których puszyste kwiatostany mogą mieć różne kolory od białego przez kremowy i żółty, po różowy, czerwony i fioletowy.
Oba gatunki doskonale nadają się do uprawy na rabatach i na kwiat cięty, gdyż w wazonie utrzymują świeżość nawet do 2 tygodni.
Nieco mniejszymi, ale także bardzo atrakcyjnymi kwiatami mogą pochwalić się chabry białawe (kwitnienie czerwiec-lipiec, wys. ok. 60-100 cm) oraz chabry górskie (kwitnienie maj-czerwiec, wys. ok. 50-70 cm), posiadające kilka ciekawych odmian ozdobnych (np. „Gold Bullion” o żółtych liściach, „Alba” o białych kwiatach).
Oryginalnym chabrem jest także _Centaurea cineraria. _Jego wygląd znacznie różni się od wyglądu innych chabrów, dlatego zwraca na siebie uwagę. Roślina dorasta do ok. 20-30 cm wysokości i posiada zupełnie nietypowe, srebrzystoszare, mocno powcinane i silnie owłosione liście, bardziej przypominające liście starców popielnych, popularnie nazywanych „mrozami” niż chabrów.
Ozdoba ogrodu - chabry
Ze względu na tak zróżnicowany wygląd, chabry mają w ogrodzie wiele zastosowań. Te najokazalsze (chabry wielkogłówkowe i piżmowe) dobrze wyglądają w kompozycjach rabatowych z innymi wysokimi kwiatami (np. ostróżkami, liatrami kłosowyami, makami, szałwiami omszonymi), ale także w jednogatunkowych grupach. Ich kwiaty doskonale nadają się do wazonu, a niektóre również na suche bukiety (kwiaty chabra wielkogłówkowego).
Nieco niższe i silniej krzewiące się chabry to natomiast doskonałe rośliny do ogródków skalnych, gdyż dobrze znoszą warunki panujące na skarpach i wzniesieniach (np. chaber górski). Szczególną rolę pełni w ogrodzie chaber _Centaurea cineraria. _Ze względu na niski wzrost i bardzo dekoracyjne liście, jako jeden z nielicznych może być uprawiany w pojemnikach lub wykorzystywany na obwódki rabat.
