Cissus rombolistny. Jak uprawiać to pnącze doniczkowe

Pnącza doniczkowe to dokonały pomysł na oryginalną i atrakcyjną ozdobę wnętrza, gdyż zajmują mało miejsca i zwykle są niezbyt wymagające. Jednym z ciekawszych i bardziej dekoracyjnych pnączy doniczkowych jest między innymi cissus rombolistny, którego największą ozdobą są zielone, gęste, dłoniaste liście o ciekawym, romboidalnym kształcie, szczególnie atrakcyjne u odmiany „Ellen danica” (od nich pochodzi nazwa gatunkowa rośliny).

Liście składają się z trzech mniejszych listków o gładkich, błyszczących blaszkach i są osadzone na sztywnych ogonkach, wyrastających z długiego, rozgałęzionego, wiotkiego, lekko owłosionego pędu.

Cissus rombolistny był dawniej obowiązkowym kwiatem pokojowym, ale na pewien czas odszedł w zapomnienie, wyparty przez ciekawsze i modniejsze, ale też często kapryśne nowinki. Zniechęceni niepowodzeniami w ich uprawię, znów zaczęliśmy poszukiwać sprawdzonych i niekłopotliwych roślin, dając drugą szansę takim gatunkom jak właśnie bardzo dekoracyjny, mało wymagający i niezwykle uniwersalny cissus rombolistny.

Pnącze idealnie nadaje się do uprawy zarówno w dużych jak i w małych wnętrzach, a jego pędy można rozpinać na kratkach i drabinkach lub rozwieszać na linkach nad drzwiami i oknami. Pnącze można też traktować jako roślinę zwisającą, uprawianą w podwieszanych doniczkach lub wykorzystywać do uprawy hydroponicznej.

Cissus rombolistny jest jednak nie tylko uniwersalny i ozdobny, ale też mało wymagający i stosunkowo odporny na błędy uprawowe. Najlepiej czuje się w miejscach półcienistych, osłoniętych przed bezpośrednim słońcem, dlatego idealnie nadaje się do słabo oświetlonych mieszkań.

Cissus rzez cały rok preferuje też temperaturę pokojową (choć znosi tez spadki temperatury do ok. 10-15°C), dlatego nie wymaga specjalnego, chłodnego pomieszczenia na okres zimowego spoczynku. Roślina toleruje też suche powietrze, choć oczywiście będzie nam bardzo wdzięczna, jeśli od czasu do czasu zwilżymy jej liście za pomocą spryskiwacza.

Jedyne czego cissus rombolistny nie znosi to zbyt suche lub nadmiernie mokre podłoże. Susza powoduje u niego więdniecie i utratę liści, natomiast przelanie prowadzi do żółknięcia i opadania liści, a nawet gnicia i śmierci rośliny, dlatego pnącze należy podlewać często, ale umiarkowanie.

Cissuss uprawiany w odpowiednich warunkach nie jest szczególnie podatny na choroby i szkodniki, ale kiedy go mocno zaniedbamy, może paść ofiarą tarczników, wełnowców i przędziorków lub zachorować (roślinie mogą zagrażać choroby grzybowe). Aby cissus rósł bujnie i tworzył dużo liści, w okresie wegetacyjnym warto zasilać go co 2-3 tygodnie wieloskładnikowymi nawozami, najlepiej przeznaczonymi dla pnączy doniczkowych.

Wiosną można też uszczykiwać mu wierzchołki pędów, dzięki czemu będzie lepiej się rozkrzewiał i zagęszczał.

Cissus rombolistny nie wymaga częstego przesadzania, ale kiedy jego doniczka stanie się zbyt ciasna, wiosną można przenieść roślinę do większego pojemnika, wyposażonego w drenaż i wypełnionego dobrej jakości uniwersalnym podłożem dla kwiatów doniczkowych.

Wtedy też pnącze można rozmnożyć, co w jego przypadku jest bardzo proste. Chcąc otrzymać nowe sadzonki, wystarczy podczas wiosennego przesadzania pobrać z pnącza kawałek pędu z co najmniej jednym węzłem i umieścić go w wodzie. Kiedy sadzonka wypuści korzenie, przenosimy ją do nowej doniczki wypełnionej podłożem i umieszczamy na docelowym stanowisku.

W dobrych warunkach cissus rombolistny rośnie szybko i krótkim czasie tworzy dużą masę zieloną oraz długie, rozgałęzione, drewniejące u podstawy pędy, dlatego z wiekiem jego pędy zaczynają się stopniowo ogałacać z liści od dołu, a roślina traci ładny pokrój. Wtedy przychodzi czas, żeby odmłodzić pnącze. Nie musimy jednak czekać, aż mała sadzonka znów stanie się okazałą rośliną, gdyż możemy pobrać z cissusa dłuższe odcinki pędu i po ukorzenieniu posadzić kilka z nich razem w jednej doniczce. W ten sposób nie tylko odmłodzimy pnącze, ale też szybko otrzymamy ładną i dekoracyjną, ale zupełnie nowa i młodą roślinę.