Dracena wonna. Uprawa, pielęgnacja, rozmnażanie

Największą ozdobą draceny wonnej jest elegancki pokrój i piękny, gęsty pióropusz długich, szerokich, łukowato wygiętych liści, rozwijający się na szycie sztywnego, wzniesionego pędu (wys. roślin doniczkowych to ok. 50-80 cm). W zależności od odmiany, liście rośliny mogą być całkowicie zielone lub posiadać barwne pasy, smugi i wzory.

Do grona najpiękniejszych dracen wonnych należą miedzy innymi:

•  „Victoria” o zielonych liściach z żółtym, szerokim obrzeżem,
• „White Stripe” o zielonych liściach ozdobionych białymi, podłużnymi pasami i smugami,
• „Massangeana” wytwarzająca liście szerokie, zielone, ozdobione po środku żółtym, szerokim pasem
• „Warneckii” o ciemnozielonych, biało obrzeżonych liściach, ozdobionych białymi smugami.

Oprócz ładnego pokroju i pięknych liści, ozdobą rośliny są też ciekawe, biało-zielone, pachnące kwiaty, które pojawiają się zwykle u starszych, prawidłowo pielęgnowanych egzemplarzy. Kwiaty są wprawdzie małe i niepozorne, ale zebrane w gęste, wiechowate kwiatostany zwracają uwagę swoją oryginalnością i ładnym, intensywnym zapachem, od którego pochodzi nawet polska nazwa gatunkowa rośliny.

Draceny warto jednak uprawiać nie tylko ze względu na walory ozdobne, ale też dlatego, że należą do ścisłej czołówki kwiatów doskonale oczyszczających powietrze z toksyn (m.in. z benzenu, formaldehydu i trichloroetylenu).

Rośliny nie są też trudne w uprawie, choć mają swoje wymagania i jeżeli nie zapewnimy im odpowiednich warunków, szybko zaczną tracić walory ozdobne. Na skutek błędów pielęgnacyjnych ich liście stracą intensywną barwę lub zżółkną i zaschną, a pędy się wyciągną i zdeformują. Jeśli więc chcemy uniknąć podobnych problemów, musimy dobrze poznać potrzeby roślin i zapewnić im jak najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju.

Pochodząca z tropikalnych rejonów Afryki dracena przez cały rok oczekuje temperatury pokojowej (22-25°C) i tylko zimą może mieć nieco chłodniej (ok. 18-20°C, nie mniej jednak niż 15°C). Aby prawidłowo się rozwijać potrzebuje też dużo rozproszonego światła, dlatego najlepiej czuje się w miejscu bardzo jasnym, ale osłoniętym przed bezpośrednim słońcem.

Draceny muszą mieć też zapewnioną odpowiednią wilgotność podłoża, gdyż bardzo źle znoszą zarówno suszę jak zalanie. W okresie wegetacyjnym należy podlewać je często, lecz umiarkowanie, pilnując, aby ziemia w doniczce zawsze była lekko wilgotna, ale nigdy mokra.

Od wiosny do połowy sierpnia draceny warto też systematycznie zasilać, wybierając dla nich nawozy przeznaczone dla roślin pokojowych o ozdobnych liściach lub nawozy specjalnie przeznaczone dla palm, juk i dracen (np. Agrecol w żelu lub w płynie, Target, Florovit, Biopon).

Jesienią należy zaprzestać nawożenia i ograniczyć podlewanie, pozwalając roślinie trochę odpocząć. Wprawdzie dracena nie potrzebuje typowego okresu spoczynku i schłodzenia w niskich temperaturach, ale ze względu na niedostatek światła, zimą zwalnia swój rozwój i zużywa mniej wody oraz składników odżywczych. Wiosną, gdy znów rozpoczyna intensywną wegetację, ponownie zaczynamy ją nawozić i częściej podlewać.

Wiosną też możemy przesadzić dracenę wonną. Młode egzemplarze przesadzamy co roku, starsze co 2-3 lata. Rośliny umieszczamy w nowych, o numer większych doniczkach, zaopatrzonych w otwory odpływowe i wypełnionych żyznym, próchniczym, przepuszczalnym podłożem (najlepiej specjalną ziemia dla palm, juk i dracen).

Podczas przesadzania draceny można też rozmnożyć, odmłodzić lub skrócić (o ile są zbyt wysokie i wybujałe), pobierając z nich sadzonki wierzchołkowe i umieszczając je w wodzie lub w wilgotnym, torfowym podłożu dla rozsady.

Decydując się na samodzielne rozmnażanie roślin, należy jednak uzbroić się w cierpliwość, gdyż ukorzenianie sadzonek w warunkach domowych trwa zwykle dość długo bo od kilku tygodni nawet do 3-4 miesięcy. Chcąc przyspieszyć cały proces, końcówkę sadzonki można zanurzyć w specjalnym ukorzeniaczu i dopiero wtedy umieścić ją w wilgotnym podłożu.