Jak uprawiać gerbery w doniczce i co robić, żeby kwitły? Oto praktyczne porady, jak zadbać o te kwiaty

Piękne, duże i niezwykle kolorowe kwiaty gerber były do niedawna znane głównie z okien wystawowych kwiaciarni, gdyż rośliny uprawiano niemal wyłącznie w szklarniach na kwiat cięty. Obecnie jednak można znaleźć je już także w postaci roślin doniczkowych, możliwych do uprawy w mieszkaniach lub na balkonach i tarasach (gerbera Jamesona).

Wprawdzie na ogół są to odmiany karłowe (wys. ok. 20-40 cm), dlatego ich kwiaty nie są tak duże jak kwiaty z kwiaciarni, co jednak nie oznacza, że są prze to mniej atrakcyjne i urocze. Tym bardziej, że do wyboru mamy całą gamę niezwykle pięknych odmian, o kwiatach w wielu wspaniałych kolorach (m.in.: białe, różowe, kremowe, łososiowe, czerwone, fioletowe, pomarańczowe, żółte i dwukolorowe) i o różnej budowie kwiatostanu (m.in. pojedyncze, półpełne, pełne, igiełkowe).

Zielone, dość duże liście gerber to również znakomity, naturalny filtr powietrza, skutecznie oczyszczający je z toksyn oraz substancji chemicznych, pochodzących m.in.: z mebli, wykładzin, farb, dymu papierosowego czy środków czystości (m.in. benzen, formaldehyd, trójchloroetylen). Liście gerbery dobrze też nawilżają powietrze, gdyż mają wysoki wskaźnik transpiracji.

Niestety, mimo wielu zalet i niezwykle atrakcyjnego wyglądu, uprawa gerbery doniczkowej nie jest łatwa, gdyż rośliny są mają dość wysokie wymagania. Przede wszystkim oczekują bardzo jasnego i widnego stanowiska uprawy, osłoniętego jednak przed bezpośrednimi promieniami słońca, które mogłoby poparzyć ich delikatne liście i kwiaty. Absolutnie nie tolerują cienia, ani nawet większego półcienia, dlatego nie nadają się do uprawy na parapetach północnych okien.

Gerbery wymagają też żyznego, przepuszczalnego i stale lekko wilgotnego podłoża, które nigdy nie może być suche (nie tolerują przesuszenia) ani zbyt mokre (są bardzo wrażliwe na zalanie), gdyż w obu przypadkach szybko zaczynają tracić ładny wygląd, a ich liście więdną, żółkną, a nawet zamierają.

W uprawie gerbery doniczkowej ważna jest też odpowiednia temperatura, która w okresie wegetacyjnym powinna być umiarkowana i zbliżona do pokojowej (20-24ºC), natomiast zimą musi mieścić się w zakresie między 10 a 15ºC. Jeśli nie uda nam się spełnić tych warunków i w pomieszczeniu będzie zbyt ciepło lub zbyt zimno, roślina od razu zamanifestuje swoje niezadowolenie żółknięciem, więdnięciem lub blednięciem liści.

Jeśli sytuacja potrwa dłużej, młode liście lub kwiaty gerbery zaczną się deformować, a pąki kwiatowe przestaną się rozwijać. W podobny sposób roślina zareaguje również na przeciągi, których nie znosi i które bardzo źle wpływają na jej rozwój.

Pamiętacie je? Kultowe kwiaty z czasów PRL-u, czyli...

Ponieważ gerbery obficie kwitną i tworzą sporo liści, potrzebują też systematycznego zasilania. Ich dokarmianie nie jest jednak łatwe, gdyż rośliny są żarłoczne, a jednocześnie wrażliwe na zasolenie podłoża. Z tego względu dobrze stosować nawozy przeznaczone dla kwitnących roślin jednorocznych (głównie pelargonii lub petunii), zawierające komplet łatwo przyswajalnych składników odżywczych i podawać je w ilości 1/3 polecanej dawki.

Właściwie pielęgnowane i uprawiane gerbery kwitną przez całe lato (kwiecień-październik), a nawet znacznie dłużej (od bardzo wczesnej wiosny do późnej jesieni, a nawet zimą), dlatego rośliny mogą być bardzo wdzięczną i piękną ozdobą każdego wnętrza. Latem można je też z powodzeniem wystawiać na balkon, taras lub do ogrodu, wybierając dla nich miejsca bardzo jasne, ale osłonięte przed bezpośrednim słońcem i silnymi podmuchami wiatru.

Gerbera z natury jest byliną, ale w uprawie doniczkowej często traktowana jest jak roślina jednoroczna, którą po przekwitnieniu wyrzucamy. Jeśli jednak posiadamy możliwość zapewnienia jej okresu zimowego spoczynku w bardzo jasnym pomieszczeniu o temperaturze 10-15ºC, zaprzestaniemy nawożenia i będziemy ją bardzo umiarkowanie podlewać, roślina może znów rozkwitnąć i w pełni zaprezentować swoją urodę w kolejnym sezonie.

Co ciekawe, oprócz gerber doniczkowych, na rynku pojawiały się też odmiany nadające się do sezonowej uprawy w ogrodzie, co powinno ucieszyć każdego miłośnika tych pięknych kwiatów (znajdziemy je między innymi w grupie odmian o nazwie Durora).

.