Spis treści
Oliwniki mają sporo gatunków, a jednym z najbardziej godnych uwagi i najczęściej spotykanym jest oliwnik wąskolistny zwany też oliwnikiem zwyczajnym (Elaeagnus angustifolia). To nieduże drzewo, które może być ozdobą niemal każdego ogrodu.
Jak wygląda oliwnik wąskolistny?
Oliwniki wąskolistne dorastają do 5-8 metrów. Mają raczej luźną, rozłożystą koronę i dość często – przekrzywiony pień. Zdarzają się także rośliny o krzaczastym pokroju (bez jednego wyraźnego pnia). Z daleka rzeczywiście przypominają egzotyczną oliwkę, do której nawiązuje ich nazwa lub rodzimą wierzbę. Na starszych pędach oliwnik miewa ciernie, a jego kora jest dość mocno podłużnie spękana.
Charakterystyczną cechą tego oliwnika są wąskie, lancetowate liście o pięknym, srebrzystym kolorze. Jest to widoczne szczególnie wiosną. Z czasem górne powierzchnie liści nabierają bardziej zielonego zabarwienia, dolne pozostają jasne. Kiedy poruszają się na wietrze, pięknie mienią się zielenią i srebrem. Jesienią liście opadają, ale nie zmieniają koloru. Srebrzyste są także młode pędy.
W połowie czerwca oliwnik zakwita. Jego kwiaty są niezbyt okazałe – drobne i pozbawione płatków korony (to, co widzimy to tzw. działki kielicha), jednak mają intensywnie żółty kolor. Ale ich największą zaletą jest zapach – przyjemny i mocny, wyczuwalny nawet kilka metrów wokół drzewa. Są one też bardzo miododajne. Latem na pędach pojawią się owalne owoce, które niekiedy utrzymują się jeszcze po tym, gdy opadną liście.
Czy oliwnik wąskolistny ma jadalne owoce?
Wspomniane owoce oliwnika wąskolistnego z wyglądu przypominają oliwki, ale są najczęściej żółtawe i pokryte srebrzystym kutnerem. Są one teoretycznie jadalne, jednak w praktyce – pozbawione walorów smakowych. Nie zaszkodzą nam, jednak wyglądają lepiej niż smakują i warto je pozostawiać jako ozdobę.
Znacznie bardziej nadające się do konsumpcji owoce ma oliwnik baldaszkowaty (Elaeagnus umbellata), jednak to inny gatunek, różniący się wyglądem i wymaganiami.
Jak uprawiać oliwnik wąskolistny?
Oliwnik wąskolistny w naturze rośnie m.in. w środkowej Azji – na terenach stepowych, a nawet półpustynnych, gdzie latem panują upały, a zimą mrozy. To roślina świetnie przystosowana do trudnych warunków. Nie ma problemu z niską (ani wysoką temperaturą), różnej jakości ziemią, zanieczyszczeniami, a nawet zasoleniem. Doskonale znosi suszę. Najlepiej rośnie na żyznych, przepuszczalnych ziemiach, ale radzi sobie również na słabszych. Dobrze się czuje na glebach piaszczystych, żwirowych, kamienistych.
Oliwnik wąskolistny nie znosi jednak kilku rzeczy: braku słońca, nadmiaru wody, ciężkich, nieprzepuszczalnych ziem, a także gleb kwaśnych. Trzeba go więc sadzić w jak najbardziej nasłonecznionych miejscach, gdzie nie stoi woda.
Przycinanie oliwnika i pielęgnacja
Oliwnik nie wymaga zabiegów pielęgnacyjnych. Wiosną można przeprowadzić cięcie sanitarne (usunąć uszkodzone pędy). Poza tym przycinanie nie jest konieczne, ale roślina bardzo dobrze je znosi. Jeśli chcemy, zagęścić koronę lub wykorzystać oliwniki na żywopłot – można je przycinać 2-3 razy w roku (wiosną, na początku i pod koniec lata).
Inne oliwniki do ogrodu
Poza oliwnikiem wąskolistnym w uprawie pojawia się też m.in. wspomniany oliwnik baldaszkowaty (Elaeagnus umbellata) oraz oliwnik wielkokwiatowy (Elaeagnus multiflora). Mają one bardziej zielone liście i owoce nadające się do jedzenia, bywają uprawiane jako drzewka owocowo-ozdobne.
Do mniejszych ogrodów można polecić oliwnik srebrzysty (Elaeagnus commutata), który jest niedużym krzewem, przypominającym oliwnik wąskolistny (ma nieco szersze liście i dorasta do 2 m).
