Uprawa paproci doniczkowych
Paprocie doniczkowe nie są trudne w uprawie. Trzeba tylko pamiętać, żeby im zapewnić warunki zbliżone do naturalnych. Przede wszystkim jako rośliny leśne paprocie nie są przyzwyczajone do bezpośredniego działania promieni słonecznych. Dlatego trzeba zapewnić im miejsce jasne, o rozproszonym świetle lub półcieniste, natomiast nie można wystawiać ich bezpośrednio na słońce.
Kolejnym elementem jest wysoka wilgotność powietrza, niezbędna do prawidłowego wzrostu paproci. Dobrym pomysłem jest umieszczenie w pomieszczeniu nawilżacza lub spryskiwanie paproci wodą. Natomiast ziemia w doniczce nie powinna być mokra, ale stale wilgotna. Paprocie doniczkowe preferują próchniczą, lekko kwaśną glebą. W sprzedaży jest specjalna ziemia do paproci. Od wczesnej wiosny do jesieni paprocie należy zasilać sztucznym nawozem, ale trzeba uważać, by ich nie przenawozić. Niestety paprocie nie kwitną, natomiast wytwarzają zarodnie – wyglądające jak wypukłe kropki na spodniej części liści.
Przeczytaj: Paprocie jako ozdoba ogrodu
Gatunki paproci doniczkowych
Jedną z najbardziej popularnych gatunków paproci doniczkowych jest nefrolepis – występujący w kilku odmianach (np. wyniosły lub sercolistny). Jednak nie jest to jedyna paproć, które możemy uprawiać w domu. Poniżej przedstawiamy kilka ciekawych odmian:
- Microsorium musifolium – w literaturze anglojęzycznej zwana krokodylem – o jasnozielonych niepodzielonych liściach; inną odmianą jest Microsorium diversifolium o lśniących, ciemnozielonych liściach;
- adiantum klinowate (Adiantum raddianum) – bardzo efektowne, jednak wymaga starannego podlewania – nie znosi przesuszenia;
- Humata tyermanii – ma ciemnozielone, strzępiaste liście;
- płaskla łosioroga (Platycerium bifurcatum) - to paproć zwana popularnie „rogami łosia”;
- zanokcica gniazdowa (Asplenium nidus )– wyjątkowo dekoracyjna i okazała;
- orliczka kreteńska (Pteris cretica) – jej odmiany mogą mieć liście o różnych odcieniach zieleni oraz dwukolorowe.
