Wawrzynek ma piękne, mocno pachnące kwiaty i rozwija je jako jeden z pierwszych krzewów zakwitających wiosną. W zależności od odmiany mogą mieć one różne barwy np. różową, karminowopurpurową (np. odm. „Rubra”), fioletową lub białą (np. „Alba”, odmiana zawiązuje też żółte owoce). Rozwijają się na nagich gałązkach już pod koniec lutego oraz w marcu, czyli jeszcze przed pojawieniem się zielonych, podłużnych liści. Są wprawdzie niewielkie, ale układają się po trzy w pęczki, których na gałązce może być nawet kilka. Kwiaty wawrzynków są miododajne, gdyż zapylają je owady.
Cała roślina ma pokrój wyprostowany i dorasta zaledwie do ok. 1 m wysokości. Kiedy kwiaty przekwitają, w czerwcu-lipcu zaczynają pojawiać się na roślinie intensywnie zabarwione, okrągłe i najczęściej czerwone (czasem żółte) owoce pestkowe. I to właśnie one mogą stanowić największy problem dla posiadaczy wawrzynków wilczełyko.
Wawrzynek wilczełyko jest bowiem bardzo silnie trujący dla ludzi i innych ssaków, jedynie ptaki mogą bezkarnie spożywać jego owoce i dzięki temu rozsiewać nasiona.
Niebezpieczne piękno wawrzynka - silnie trującej rośliny
Wprawdzie wszystkie części wawrzynka posiadają groźne toksyny, ale to właśnie dojrzałe jagody stanowią największe zagrożenie. Przybierają zwykle intensywny kolor czerwony, który w naturze często oznacza niebezpieczeństwo, jednak w naszym świecie to ostrzeżenie straciło na znaczeniu. Ale w tym przypadku nierozwaga może skończyć się tragicznie, szczególnie jeśli owoce zostaną zjedzone przez dziecko.
Dla dorosłego człowieka krytyczne jest spożycie ok. 10 sztuk, natomiast w przypadku dziecka dramatycznie może skończyć się zjedzenie choćby jednej jagody. Wśród toksyn, jakie zwarte są w tkankach rośliny, znajdują się przede wszystkim dafnetoksyna i mezereina.
Po spożyciu owocu wawrzynka, może dojść do szeregu poważnych zaburzeń. Początkowo następuje obrzęk w obrębie jamy ustnej i przełyku, następnie zaczynają się ostre bóle głowy, brzucha oraz krwawe biegunki, po czym dość szybko dochodzi do uszkodzenia nerek, układu krążenia oraz centralnego układu nerwowego. Zatrucie tą rośliną nawet w ¼ przypadków może skończyć się śmiercią.
Środki ostrożności przy wawrzynku
Ale mimo swojej zjadliwej natury, wawrzynek nadal pozostaje piękną rośliną. Dlatego jeśli będziemy świadomi zagrożeń i nie dopuścimy w jego pobliże dzieci oraz zwierząt, możemy spróbować posadzić go w ogrodzie i podziwiać jego urodę. Oczywiście wszelkie prace pielęgnacyjne należy wykonywać przy nim w rękawiczkach ochronnych, z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa.
Natomiast jeśli w ogrodzie bawią się dzieci lepiej zrezygnować z uprawy wawrzynka (i innych trujących roślin). Można również usuwać jagody jeszcze w fazie zielonej (to dojrzałe są najbardziej trujące i kuszące dla dzieci).
Warto wiedzieć: wawrzynek wilczełyko występuje też w stanie naturalnym w naszych lasach, chociaż jest bardzo rzadki. Z tego powodu objęty jest tez całkowitą ochroną.
Jak uprawiać wawrzynek wilczełyko
Wawrzynek wilczełyko ma leśne pochodzenie, dlatego należy dla niego wybrać miejsce cieniste lub półcieniste oraz stosunkowo wilgotne. Nie toleruje przesuszania podłoża. Jednak inaczej niż wiele roślin poszycia leśnego, wawrzynek wilczełyko bardziej woli gleby wapienne niż kwaśne. Jest też dość żarłoczny i lepiej rośnie, jeśli w podłożu znajduje się dużo składników pokarmowych. Lubi też regularne dokarmianie, szczególnie nawozami organicznymi (np. kompost lub rozłożony obornik).
Wawrzynek wilczełyko bardzo źle znosi przycinanie i słabo odrasta po takim zabiegu. Nie lubi też przesadzania, więc lepiej wybrać dla niego od razu miejsce stałe. Jest krzewem całkowicie odpornym na mróz. Dobrze rozmnaża się z nasion. Można wysiać je do gruntu od razu po zbiorze i oczyszczeniu z miąższu lub przechować do wiosny. Jednak w tym drugim przypadku, nasiona należy przed wysiewem poddać kilkutygodniowej stratyfikacji w niskich temperaturach.
