Azalie – kuzynki różaneczników
Zanim jednak zdecydujemy się na uprawę azalii, powinniśmy koniecznie poznać ich wymagania, gdyż są one dość szczególne. Azalie to bliskie kuzynki różaneczników (należą do tego samego rodzaju Rhododendron), jednak różnią się od nich wyglądem i wymaganiami.
Zobacz zdjęcia
Azalie mają niezbyt duże, miękkie, sezonowe liście (z wyjątkiem odmian półzimozielonych). Ponieważ zrzucają je na zimę, lepiej niż różaneczniki znoszą zimowe warunki. Jesienią, przed przejściem w stan spoczynku, dają też dodatkowy, barwny spektakl, w postaci kolorowych liści.
Azalie potrzebują także więcej światła, gdyż w cieniu częściej chorują i słabiej kwitną. Poza widnym stanowiskiem, wymagają też miejsca osłoniętego i zacisznego, gdyż źle znoszą silne wiatry.
Ziemia pod azalie - warunek konieczny
Cechą wspólną azalii i różaneczników są natomiast wymagania glebowe. Azalie, podobnie jak wszystkie rośliny z rodziny wrzosowatych potrzebują szczególnego podłoża, które powinno być żyzne, próchnicze, przepuszczalne, stale lekko wilgotne (ale nie mokre) oraz kwaśne (pH ok. 4,5 – 5,5) i pozbawione związków wapnia.
Jeśli więc chcemy, aby azalie rozwijały się w naszym ogrodzie naprawdę dobrze, przed sadzeniem, powinniśmy przygotować dla nich odpowiednie stanowisko. W tym celu musimy wykopać w podłożu duży otwór (ok. 1–1,5 m szer. i ok. 1 m. gł.), wypełnić jego dno mieszanką kwaśnego torfu, ziemi liściowej i przekompostowanej kory sosnowej (ok. 2:1:0,5) lub gotową mieszanką dla roślin wrzosowatych, umieścić na nim korzenie roślin, obficie podlać je wodą, a następnie obsypać resztą przygotowanego podłoża.
Musimy jednak pamiętać, że nawet najlepiej przygotowane podłoże nie zachowa swojego odczynu na lata. Dlatego też każdego roku należy zasilać rośliny specjalnymi nawozami zakwaszającymi (zawierającymi siarkę np. siarczanem potasu) lub mieszankami nawozowymi przeznaczonymi dla różaneczników. Co jakiś czas warto też sprawdzać odczyn gleby.
Polecane odmiany azalii
Ze względu na niezwykłą popularność i wysokie walory ozdobne, azalie doczekały się obecnie ogromnej liczby odmian, różniących się między sobą wysokością, wielkością i barwą kwiatów oraz zimotrwałością liści. Dla ułatwienia, rośliny podzielono na kilka grup, z których najbardziej popularne są azalie wielkokwiatowe oraz azalie japońskie.
Azalie wielkokwiatowe mają wzniesiony, luźny pokrój i osiągają spore rozmiary (ok. 1,5- 2 m wys.) oraz rozwijają okazałe kwiaty w wielu ciekawych kolorach (kwitną w maju-czerwcu). Rośliny zrzucają liście na zimę i dzięki temu są mrozoodporne. Do najciekawszych odmian azalii wielkokwiatowych należą:
- „Klondyke” – duże, żółto-pomarańczowe kwiaty, wys. ok. 1,5 m,
- „Feuerwerk” – bardzo duże, czerwone kwiaty, wys. ok. 1,5 m,
- „Persil” – kwiaty duże, śnieżnobiałe, z żółtą plamą na górnym płatku, wys. ok. 1,5-2 m,
- „Golden Sunset” – kwiaty duże, żółte, z ciemniejszym rysunkiem na górnym płatku, wys. ok. 1,5 m,
- „Homebush” – kwiaty zebrane w kuliste kwiatostany, duże, różowe, wys. ok. 1,5 m,
- „Irene Koster” – kwiaty różowe, z żółtym rysunkiem na górnym płatku, pachnące, wys. ok. 1,5-2 m,
- Cannon's Double” – kwiaty duże, pełne, zmieniające barwy w miarę rozwoju, wys. ok. 1,5 m.
Azalie japońskie to nieduże, zwarte krzewy (osiągają do 1 m wys.) o małych, częściowo zimozielonych liściach (nie są w pełni mrozoodporne). Kwiaty azali japońskich są niewielkie, ale bardzo liczne i już w maju gęsto pokrywają krzewy. Wśród azalii japońskich na uwagę zasługują:
- „Geisha Orange” – kwiaty duże, pomarańczowo-czerwone, wys. ok. 0,5-1 m,
- „Hachmann's Rokoko” – kwiaty podwójne, różowe, wys. ok. 40 cm wys.,
- „Kermesina Rose” – kwiaty nieduże, liczne, różowe, z jasnym obrzeżem, wys. ok. 0,6 cm,
- „Ledikanense” – kwiaty liczne, fioletowe, z ciemniejszym rysunkiem na górnym płatku, wys. ok. 0,4-0,8 m,
- „Silver Queen” – kwiaty różowe, liście zielone z białą obwódką, wys. ok. 0,4-0,5 cm,
- „Schneeperle” – kwiaty białe, pełne, wys. ok. 0,4 cm.
