Dzwonek w doniczce. Jak zadbać o ten kwiat i jakie warunki mu zapewnić?

Warto wiedzieć, że dzwonki naturalnie kwitną od późnej wiosny do jesieni. Jednak w profesjonalnej uprawie można tak pokierować ich rozwojem, że zakwitną zimą. Dlatego kwitnące dzwonki możemy kupić o każdej porze roku.

Dzwonki doniczkowe są niewysokie, dorastają maksymalnie do 15-20 cm. Ich pędy przewieszają się, dlatego dobrze nadają się również do wiszących doniczek. Mają kwiaty w odcieniach fioletu, różu, niebieskiego oraz białe. Liście są drobne, często lancetowate lub sercowate – ich kształt zależy od gatunku. Kwiaty mają ogólnie „dzwoneczkowaty” kształt, ale mogą być bardziej lub mniej smukłe i o różnie rozchylających się płatkach. Są także dzwonki o pełnych kwiatach.

Dzwonki często bywają nazywane łacińską nazwą, czyli campanula. Mają one bardzo wiele gatunków. Rośliny uprawiane w doniczkach najczęściej należą do jednego z trzech, czyli:

• dzwonek równolistny (Campanula isophylla)
• dzwonek dalmatyński (Campanula portenschlagiana)
• dzwonek haylodgensis (Campanula haylodgensis).

Niestety bywa, że są one opisane po prostu jako „dzwonek” lub „campanula”, albo tylko nazwą odmiany (np. „Get Mee”). Wizualnie trudno je rozróżnić, bo mają wiele odmian o zróżnicowanym kształcie kwiatów i kolorach. Jedynie kupując dzwonek o pełnych kwiatach, możemy zakładać, że mamy do czynienia z dzwonkiem haylodgensis.

Jest to o tyle ważne, że ich wymagania uprawowe nieco się różnią. Jest jednak kilka wspólnych zasad. Przestrzegając ich, długo będziemy się cieszyć kwitnącymi dzwonkami. Oto one.

Dzwonki w uprawie domowej potrzebują przede wszystkim dużo światła, ale musi być ono rozproszone. Najlepiej czują na oknach o wschodniej wystawie, tym bardziej, że nie służą im wysokie temperatury.

Dzwonki doniczkowe lubią mieć wilgotne podłoże, ale nie mokre. Woda absolutnie nie może stać w doniczce. Czasowe przesuszenie zniesie jedynie dzwonek dalmatyński. Podłoże dla tych roślin powinno być żyzne i przepuszczalne. Dobrze, żeby miało lekko zasadowy odczyn. Można do niego dodać drobnego marmurowego grysu lub drobno potłuczonych skorupek jaj.

W sezonie dzwonki zasilamy nawozami do roślin kwitnących. Warto też usuwać przekwitłe kwiaty, bo to wydłuża kwitnienie. Ale trzeba to robić ostrożnie, bo te rośliny mają kruche pędy i łatwo zerwać całą gałązkę (do usuwania kwiatów przydadzą się małe nożyczki, np. do paznokci). Rośliny docenią także zamgławianie.

Wszystkie te doniczkowe dzwonki w sezonie możemy uprawiać także w skrzynkach czy doniczkach balkonowych. Tu również chronimy je przed ostrym słońcem, regularnie podlewamy i nawozimy. Warto je sadzić w zacisznych miejscach, żeby wiatr nie łamał ich pędów. Dzwonki doniczkowe nie należą do wysokich gatunków, ale ich pędy bywają długie.

Pewnym wyzwaniem jest odpowiednie przezimowanie dzwonków. Wprawdzie często są sprzedawane zimą, w pełni rozkwitu, jednak to wynik różnych zabiegów. Jeśli kupimy je wtedy, ustawmy je w jasnym, ale możliwie chłodnym miejscu i podlewajmy. Natomiast jeśli kupimy je w sezonie (lub mamy je od poprzedniej zimy), to zimę trzeba im zapewnić odpowiednie warunki.

Zimą dzwonki potrzebują znacznie obniżonej temperatury. I tu zaznaczają się największe różnice między nimi. Dzwonek równolistny nie zniesie temperatury niższej niż 5ºC. Zimą powinien mieć około 12ºC. Natomiast dla dzwonka haylodgensis (tego o pełnych kwiatach) optymalna temperatura to 4ºC. Niską temperaturę w okresie zimowym doceni też dzwonek dalmatyński (jest on w odporny ma mróz i można go uprawiać również w gruncie). Wszystkie dzwonki zimą powinny mieć światło. W tym czasie ograniczamy podlewanie.

Wiosną pędy dzwonków doniczkowych warto przyciąć (o ok. 1/2, a nawet 2/3 długości). Dzięki temu lepiej rozkrzewią się i będą miały więcej kwiatów. Ścięte pędy możemy wykorzystać jako sadzonki, bo dobrze ukorzeniają się (nie można jednak pozwolić zaschnąć ich końcówkom, najlepiej od razu włożyć je do wody). Dzwonki można rozmnożyć także przez podział bryły korzeniowej.

Jeśli roślina „wyrosła” z doniczki, wiosną możemy ją przesadzić. Ale wybierzmy doniczkę niewiele większą od poprzedniej, bo inaczej rośliny zaczną pracować nad rozwojem korzeni, a nie pędów i kwiatów.

Z dzwonków doniczkowych wyróżnia się dzwonek dalmatyński. W uprawie domowej będzie zadowolony z wyżej opisanych warunków. Jednak tę roślinę można przesadzić do ogrodu. Na zewnątrz wytrzyma on także bezpośrednie słońce i bardziej suchą ziemię. Zniesie też zimę, choć bardziej ozdobne odmiany mogą wymagać okrycia w chłodniejszych regionach kraju. Ta roślina bardzo dobrze nadaje się do obsadzania skalniaków i murków.

Jeśli mieszkamy w najcieplejszych regionach Polski, możemy również zaryzykować uprawę gruntową dzwonka haylodgensis.