Asparagus pierzasty. Jak uprawiać i pielęgnować ten kwiat doniczkowy? Zadbaj o niego, a odwdzięczy się pięknym wyglądem

Asparagus pierzasty (Asparagus setaceus, Asparagus plumosus), podobnie jak inne asparagusy, często kojarzymy jako dekorację bukietów (choć nie jest to już tak obowiązkowy element jak kiedyś). Jednak tę roślinę możemy z powodzeniem uprawiać w doniczce w domu. Wygląda ona bardzo ładnie, nie ma też skomplikowanych wymagań, chociaż o kilka rzeczy trzeba zadbać.

Asparagus pierzasty bywa nazywany paprotką. Rzeczywiście jego pokrój może kojarzyć się z paprociami, jednak to zupełnie inna roślina. Należy do roślin szparagowatych, a jego polska nazwa to… szparag. Tak jak ten jadalny, czyli szparag lekarski. Jednak w odniesieniu do roślin ozdobnych z tej rodziny zwyczajowo używa się łacińskiej nazwy – czyli asparagus. Asparagus pierzasty nie dostarczy nam jadalnych pędów, ale na pewno ozdobi pokój.

Asparagus pierzasty ma bardzo delikatny wygląd. A to za sprawą drobniutkich, igiełkowatych tzw. gałęziaków, które gęsto pokrywają jego pędy. Te gałęziaki najczęściej bierzemy za liście, botanicznie są jednak innym tworem. Prawdziwe liście asparagusa są silnie zredukowane i łuskowate.

Ze wyprostowanych pędów wyrastają takie, które ułożone są poziomo, jeden nad drugim. Starsze często rozchodzą się na boki, a nawet zaczynają przewieszać. W doniczkach ten asparagus dorasta od 40 do 70 cm wysokości, ale ma też niższą i bardzo popularną odmianę karłową (zwaną Nanus), która osiąga kilkanaście centymetrów.

Latem asparagus pierzasty może kwitnąć, ale w warunkach domowych nie zawsze to robi. Jego kwiaty są białe, drobne i mają delikatny zapach. Potem pojawiają się kuliste owoce – początkowo zielone, a po dojrzeniu granatowoczarne. Uwaga: są one lekko toksyczne.

Asparagus pierzasty dobrze czuje się w pokojowej temperaturze, ale nie przepada za przegrzanymi pomieszczeniami, szczególnie zimą. Nie przechodzi on wprawdzie typowego okresu odpoczynku, ale jeśli to możliwe, to zimą warto zapewnić mu temperaturę około 15-18ºC. Uważajmy jednak na zimne przeciągi, bo te rośliny są na nie bardzo wrażliwe.

Ważne jest też światło. Ta roślina dobrze się czuje w miejscach jasnych, ale takich, gdzie słońce nie dociera bezpośrednio. Trzeba zwrócić na to uwagę szczególnie latem. Jeśli będzie miał za dużo słońca, jego pędy i „igiełki” stracą intensywny kolor. Można go także uprawiać w bardziej zacienionych miejscach.

Asparagusy pierzaste dobrze rosną w zwykłej ziemi kwiatowej. Można ją wzbogacić dodatkiem gliny, ale podłoże koniecznie musi pozostać przepuszczalne.

Pielęgnacja tego asparagusa nie jest skomplikowana. W praktyce sprowadza się do starannego podlewania. Należy to robić tak, żeby ziemia była wilgotna, ale nie może być mokra. W doniczce koniecznie musi być odpływ, bo woda nie może w niej stać. Latem asparagusy warto podlewać 2-3 razy w tygodniu, natomiast zimą (szczególnie jeśli jest wtedy niższa temperatura) – 1-2 razy w tygodniu, tak, żeby ziemia w doniczce nie przeschła całkiem.

Ta roślina lepiej zniesie czasowe przesuszenie niż przelewanie. Jednak na obydwa błędy może zareagować w ten sam sposób – zżółknie i straci „liście”. W takiej sytuacji niekoniecznie trzeba wyrzucać roślinę. Jeśli ją przesuszyliśmy, nawodnijmy ją dobrze, zetnijmy pędy i najlepiej ustawmy doniczkę w chłodnym, jasnym miejscu. Jest duża szansa, że roślina „odbije”. Podobnie postępujemy przy zalaniu, z tym, że warto wtedy przesadzić roślinę do suchej ziemi, a przy okazji obejrzeć korzenie, czy nie są zgniłe. Jeśli nie, również ścinamy pędy i dajemy czas na regenerację.

Asparagusy pierzaste lubią wilgotne powietrze. Żeby je zapewnić, warto roślinę regularnie zraszać. Jest to ważne szczególnie w sezonie grzewczym. Asparagus doceni też sąsiedztwo nawilżacza.

Miniaturowe asparagusy pierzaste można wykorzystać także jako element lasu w słoiku. Mają tam odpowiednio wilgotne powietrze i przy uważnym podlewaniu, czują się dobrze i są bardzo efektownym elementem kompozycji w słoju.

Asparagus pierzasty dobrze się czuje w przyciasnych doniczkach. Nie trzeba jej więc zmieniać co roku. Jednak ma on dość duże wymagania pokarmowe i wiosną warto wymienić choć część podłoża. Oczywiście robimy to na tyle, żeby nie uszkodzić korzeni. W sezonie warto go zasilać nawozami do roślin zielonych, ale stosując połowę dawek.

Przy okazji przesadzania, asparagus można rozmnożyć. Najłatwiej to zrobić, dzieląc bryłę korzeniową.