Kiedy i jak przycinać porzeczki czarne oraz czerwone i białe? Możesz to zrobić na przedwiośniu! Sprawdź terminy i zasady cięcia porzeczek

Cięcie porzeczek przeprowadza się zwykle na przedwiośniu (zanim rozpocznie się wegetacja) lub w drugiej połowie lata (po zbiorach). Zabiegu nie należy natomiast wykonywać wiosną, gdyż wtedy rośliny wydzielają z ran dużo soków, co mocno je osłabia.

Cięcie przeprowadza się za pomocą czystych, odkażonych i ostrych narzędzi, gdyż przez rany, szczególnie nieregularne i poszarpane tępym ostrzem, łatwo wnikają patogeny, prowadząc do rozwoju chorób grzybowych.

Właściwie przeprowadzony zabieg zapewnia im lepsze krzewienie się, bujniejsze kwitnienie i obfitsze owocowanie, a także pomaga skuteczniej walczyć z chorobami i szkodnikami.

W zależności od gatunku, zasadnicze cięcie porzeczek rozpoczyna się w 4 lub 5 roku po posadzeniu i prowadzi systematycznie przez kolejne lata. Wycinanie pędów zawsze należy rozpoczynać od zewnętrznej strony krzewu, przesuwając się stopniowo do jego środka.

Usunięcie pędów tylko po stronie zewnętrznej, spowoduje nadmierne zagęszczenie rośliny i utrudni dostęp światła do owoców znajdujących się w środku, natomiast wycinanie pędów jedynie z centralnej części porzeczki, może doprowadzić do zbyt silnego rozrastania się krzewu i pokładania pędów zewnętrznych.

Podczas zabiegu w pierwszej kolejności należy usunąć wszystkie pędy chore, uszkodzone, przemarznięte, pokładające się, stare i krzyżujące z innymi, a dopiero później pozostałe.

Sprawdź: Jakie drzewa i krzewy przyciąć w lutym?

Zanim jednak przystąpimy do przycinania porzeczek, musimy wiedzieć, jak i kiedy należy przeprowadzić zabieg, gdyż nie wszystkie porzeczki przycina się tak samo. W uprawie spotyka się trzy gatunki porzeczek owocowych: białe i czerwone, nazywane kolorowymi oraz czarne. Ze względu na specyfikę owocowania, porzeczki kolorowe prowadzi się jednak inaczej niż porzeczki czarne, dlatego należy wiedzieć, jak prawidłowo je przycinać.

Sprawdź: Jakie właściwości mają czarne porzeczki i jakie przetwory warto z nich zrobić

Pierwsze cięcie krzewów dla wszystkich gatunków porzeczek jest podobne. Zaraz po posadzeniu (zwykle jesienią) skraca się ich pędy nad 1-2 oczkiem znajdującym się ponad ziemią. Na pierwszą zimę przycięte porzeczki zabezpiecza się kopczykami ziemi, bo chociaż z natury są odporne na mróz, zanim się zaaklimatyzują w nowym miejscu mogą zostać uszkodzone przez niskie temperatury.

Przez kolejne 4-5 lat po posadzeniu i pierwszym cięciu, pozwalamy porzeczkom rosnąć całkiem swobodnie, wykonując w tym czasie jedynie cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu pędów uszkodzonych, przemarzniętych lub chorych.

W czwartym roku rozpoczynamy zasadnicze cięcie krzewów, które będziemy już powtarzać każdego roku. I właśnie na tym etapie sposób prowadzenia zabiegu zaczyna różnić się w zależności od tego, jakiej porzeczki dotyczy. Porzeczki czarne zaczynamy formować w czwartym roku po posadzeniu.

Zabieg rozpoczynamy od usunięcia wszystkich pędów chorych, połamanych, zdeformowanych, przemarzniętych i uszkodzonych, a następnie wycinamy tuż nad ziemią wszystkie pędy mające 4 i więcej lat (najstarsze), gdyż ten gatunek porzeczki najlepiej owocuje na pędach 1-3 letnich. Po prawidłowo przeprowadzonym cięciu na krzewie powinno pozostać ok. 5-6 pędów jednorocznych, 3-4 dwuletnie oraz 3-4 trzyletnie.

Nieco później, bo w piątym roku po posadzeniu rozpoczynamy cięcie formujące porzeczek kolorowych (białych i czerwonych). Oba gatunki dobrze owocują zarówno na pędach młodych (1-2 letnich), jak i 5-6 letnich, a także na krótkopędach, dlatego po cięciu na krzewie powinno pozostać ok. 3-5 najsilniejszych pędów z każdego roku (od jednorocznych po sześcioletnie).

U porzeczek kolorowych pędy jednoroczne dodatkowo skraca się o ½ długości (takie cięcie można przeprowadzić już od 3 roku po posadzeniu), co sprzyja tworzeniu się dużej ilości krótkopędów, na których również zawiążą się owoce.

Sposoby i zasady przycinania porzeczek dotyczą wszystkich krzewów zarówno prowadzonych w formie tradycyjnej jak i szczepionych na pniu. U porzeczek piennych trzeba jednak dodatkowo usuwać wszystkie dzikie pędy wyrastające poniżej szczepienia, a miejsce szczepienia przez pierwsze 1-2 lata zabezpieczać przed zimą np. włókniną.