Pęcherznica kalinolistna – bardzo dekoracyjny krzew o minimalnych wymaganiach

Katarzyna Józefowicz
Pęcherznica kalinolistna to ładny krzew o minimalnych wymaganiach. Nie szkodzą jej miejskie zanieczyszczenia, mróz, wiatr i susza.
Pęcherznica kalinolistna to ładny krzew o minimalnych wymaganiach. Nie szkodzą jej miejskie zanieczyszczenia, mróz, wiatr i susza. Katarzyna Laszczak
Mało które krzewy ozdobne są tak atrakcyjne, a jednocześnie tak mało wymagające jak pęcherznice kalinolistne. Sprawdźcie, o co wystarczy zadbać, żeby dobrze rosły.

Spis treści

Ładny krzew o minimalnych wymaganiach, czyli pęcherznica kalinolistna

Pęcherznice kalinolistne to okazałe, rozłożyste krzewy o bardzo ładnych, dużych liściach i niewielkich, ale uroczych kwiatach, które mogą być uprawiane niemal w każdym ogrodzie, co jest ich wielką zaletą. Kwitną w maju i czerwcu.

Pęcherznica kalinolistna to roślina wyjątkowo łatwa w uprawie. Chociaż najlepiej czuje się na słonecznych stanowiskach i na żyznych, próchniczych, lekko wilgotnych glebach, poradzi sobie również w półcieniu i na znacznie słabszym podłożu.

Jest też tolerancyjna względem pH gleby (może rosnąć na podłożach zasadowych jak i lekko kwaśnych). Nie straszny jej również mróz, wiatr, susza i zanieczyszczenia miejskie. Krzewy nie wymagają także nawożenia i nie są podatne na ataki chorób oraz szkodników.

Jak przycinać pęcherznicę i dlaczego warto to robić

Pewną wadą pęcherznicy jest tendencja do zdrewniania starszych pędów, które z wiekiem pokrywają się pasami łuszczącej się kory i ogałacają od dołu z liści. Rozwiązaniem problemu może być systematyczne przycinanie krzewów latem, po kwitnieniu. Zabieg przeprowadza się od lipca do połowy sierpnia, skracając pędy o ok. 1/3 długości nad pączkiem skierowanym na zewnątrz krzewu, rośliny kwitną na pędach zeszłorocznych. Należy też usuwać najstarsze, zgrubiałe pędy (należy wyciąć je u samej podstawy).

Rośliny dobrze znoszą zabieg, ale nie należy ciąć ich wiosną, gdyż wtedy z uszkodzonych pędów wypływa sporo soku.

Poznaj też: Perukowiec podolski i dowiedz się, jak uprawiać to ciekawe drzewo

Jak rozmnażać te krzewy

Pęcherznice znakomicie rozmnażają się przez wysiew nasion i często dają samosiew, jednak uzyskane w ten sposób potomstwo nie zawsze zachowuje cechy rośliny matecznej, dlatego nie jest to metoda polecana do rozmnażania odmian.

Znacznie lepiej jest rozmnażać pęcherznice przez podział starszych egzemplarzy (pod koniec lata lub wczesną jesienią).

Można też pobrać z roślin półzdrewniałe sadzonki pędowe (powinny mieć ok. 3-4 pąki), które ukorzenia się w piaszczysto-torfowym podłożu. Takie sadzonki pobiera się drugiej połowie lata (sierpień/wrzesień). Na zimę doniczki z ukorzenionymi sadzonkami można zadołować w ogrodzie, solidnie okrywając je liśćmi lub torfem bądź przechować w chłodnym pomieszczeniu (ok. 5°C), wysadzając na miejsce stałe wiosną następnego roku.

Pęcherznica ma odmiany o różnie ubarwionych liściach. Ładnie wyglądają posadzone obok siebie.
Pęcherznica ma odmiany o różnie ubarwionych liściach. Ładnie wyglądają posadzone obok siebie. Katarzyna Laszczak

Pęcherznica – krzew o wielu zastosowaniach

Pęcherznice kalinolistne w ogrodzie mogą mieć wiele zastosowań. Duże odmiany bardzo ładnie prezentują się na trawniku jako solitery, ale mogą być też wykorzystane do tworzenia gęstych, sezonowych, strzyżonych lub nieformowanych żywopłotów (pięknie wygląda żywopłot z sadzonych na zmianę odmian o różnych kolorach np. „Luteus” i „Diabolo”). Niskie i karłowe odmiany znakomicie nadają się do tworzenia kompozycji rabatowych z innymi krzewami lub do uprawy w donicach na balkonach i tarasach.

Pęcherznice do wyboru, do koloru – polecamy atrakcyjne odmiany

Pęcherznice kalinoslistne do niedawna były mało znane i występowały głównie w postaci dwóch odmian:

  • „Luteus” o żółto-zielonych liściach i białych kwiatach (wys. ok. 2 m)
  • „Diabolo” o czerwono-brązowych liściach i białych kwiatach (wys. 2 m).

W ostatnich latach rośliny zostały jednak docenione za swoją urodę i uniwersalność, dlatego szybko zyskały spore grono miłośników i doczekały się wielu atrakcyjnych odmian, takich jak np.:

  • „Red Baron” - odmiana o silnie unerwionych, średniej wielkości, początkowo miedzianych, później czerwono-brązowych liściach, wys. ok. 2 m,
  • „LADY IN RED 'Tuilad'' - niska, zwarta, gęsta odmiana o czerwonych, młodych przyrostach, białoróżowych kwiatach i czerwono-brązowych, mocno unerwionych, błyszczących liściach, wys. ok. 1,3-1,5 m,
  • „Little Devil” - karłowa, gęsta odmiana o czerwono-brązowych pędach i bordowo-brązowo-zielonkawych liściach, wys. ok. 1m,
  • „Litte Angel” - karłowa, gęsta odmiana o czerwono-brązowych pędach, jasnoróżowych kwiatach i małych, czerwono-brązowych, mocno unerwionych liściach, które początkowo mają czerwono-pomarańczową barwę, wys. ok. 1 m,
  • „Nugget” - ciekawa odmiana o wyprostowanych, czerwono-brązowych pędach, białych kwiatach i dużych, początkowo żółtych, później zielono-żółtych liściach, wys. 1,8 m,
  • „Chameleon” - odmiana o zmiennym zabarwieniu liści, które początkowo są zielone z żółtym obrzeżem i czerwonymi końcówkami, a później bordowo-zielone z żółtawym obrzeżem, wys. ok. 1,8 m.
Młode pędy mają ładnie przebarwione liście. To nie kolory jesieni, ale wczesnego lata.
Młode pędy mają ładnie przebarwione liście. To nie kolory jesieni, ale wczesnego lata. Katarzyna Laszczak

 

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Dom i nieruchomości

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na e-ogrodek.pl e-ogrodek.pl