Czas przyciąć porzeczki! Ale nie wszystkie tnie się tak samo. Sprawdź, jak to zrobić

Cięcie porzeczek przeprowadza się zwykle na przedwiośniu (zanim rozpocznie się wegetacja) lub w drugiej połowie lata (po zbiorach). Zabiegu nie należy natomiast wykonywać wiosną, gdyż wtedy rośliny wydzielają z ran dużo soków, co mocno je osłabia.

Cięcie przeprowadza się za pomocą czystych, odkażonych i ostrych narzędzi, gdyż przez rany, szczególnie nieregularne i poszarpane tępym ostrzem, łatwo wnikają patogeny, prowadząc do rozwoju chorób grzybowych.
Właściwie przeprowadzony zabieg zapewnia im lepsze krzewienie się, bujniejsze kwitnienie i obfitsze owocowanie, a także pomaga skuteczniej walczyć z chorobami i szkodnikami.

W zależności od gatunku, zasadnicze cięcie porzeczek rozpoczyna się w 4 lub 5 roku po posadzeniu i prowadzi systematycznie przez kolejne lata. Wycinanie pędów zawsze należy rozpoczynać od zewnętrznej strony krzewu, przesuwając się stopniowo do jego środka.

Usunięcie pędów tylko po stronie zewnętrznej, spowoduje nadmierne zagęszczenie rośliny i utrudni dostęp światła do owoców znajdujących się w środku, natomiast wycinanie pędów jedynie z centralnej części porzeczki, może doprowadzić do zbyt silnego rozrastania się krzewu i pokładania pędów zewnętrznych.

Podczas zabiegu w pierwszej kolejności należy usunąć wszystkie pędy chore, uszkodzone, przemarznięte, pokładające się, stare i krzyżujące z innymi, a dopiero później pozostałe.

Sprawdź: Jakie drzewa i krzewy przyciąć w lutym?

Zanim jednak przystąpimy do przycinania porzeczek, musimy wiedzieć, jak i kiedy należy przeprowadzić zabieg, gdyż nie wszystkie porzeczki przycina się tak samo. W uprawie spotyka się trzy gatunki porzeczek owocowych: białe i czerwone, nazywane kolorowymi oraz czarne. Ze względu na specyfikę owocowania, porzeczki kolorowe prowadzi się jednak inaczej niż porzeczki czarne, dlatego należy wiedzieć, jak prawidłowo je przycinać.

Pierwsze cięcie krzewów dla wszystkich gatunków porzeczek jest podobne. Zaraz po posadzeniu (zwykle jesienią) skraca się ich pędy nad 1-2 oczkiem znajdującym się ponad ziemią. Na pierwszą zimę przycięte porzeczki zabezpiecza się kopczykami ziemi, bo chociaż z natury są odporne na mróz, zanim się zaaklimatyzują w nowym miejscu, mogą zostać uszkodzone przez niskie temperatury.

Przez kolejne 4-5 lat po posadzeniu i pierwszym cięciu, pozwalamy porzeczkom rosnąć całkiem swobodnie, wykonując w tym czasie jedynie cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu pędów uszkodzonych, przemarzniętych lub chorych.

Sprawdź: Jak rozmnożyć porzeczki? Polecamy trzy łatwe sposoby

W czwartym roku rozpoczynamy zasadnicze cięcie krzewów, które będziemy już powtarzać każdego roku. I właśnie na tym etapie sposób prowadzenia zabiegu zaczyna różnić się w zależności od tego, jakiej porzeczki dotyczy. Porzeczki czarne zaczynamy formować w czwartym roku po posadzeniu.

Zabieg rozpoczynamy od usunięcia wszystkich pędów chorych, połamanych, zdeformowanych, przemarzniętych i uszkodzonych, a następnie wycinamy tuż nad ziemią wszystkie pędy mające 4 i więcej lat (najstarsze), gdyż ten gatunek porzeczki najlepiej owocuje na pędach 1-3 letnich. Po prawidłowo przeprowadzonym cięciu na krzewie powinno pozostać ok. 5-6 pędów jednorocznych, 3-4 dwuletnie oraz 3-4 trzyletnie.

Nieco później, bo w piątym roku po posadzeniu rozpoczynamy cięcie formujące porzeczek kolorowych (białych i czerwonych). Oba gatunki dobrze owocują zarówno na pędach młodych (1 czy 2-letnich), jak i 5 czy 6-letnich, a także na krótkopędach, dlatego po cięciu na krzewie powinno pozostać ok. 3-5 najsilniejszych pędów z każdego roku (od jednorocznych po sześcioletnie).

U porzeczek kolorowych pędy jednoroczne dodatkowo skraca się o ½ długości (takie cięcie można przeprowadzić już od 3 roku po posadzeniu), co sprzyja tworzeniu się dużej ilości krótkopędów, na których również zawiążą się owoce.

Sposoby i zasady przycinania porzeczek dotyczą wszystkich krzewów zarówno prowadzonych w formie tradycyjnej jak i szczepionych na pniu. U porzeczek piennych trzeba jednak dodatkowo usuwać wszystkie dzikie pędy wyrastające poniżej szczepienia, a miejsce szczepienia przez pierwsze 1-2 lata zabezpieczać przed zimą np. włókniną.