Krzewy na żywopłot, które szybko rosną i są łatwe w uprawie. Zobacz, co posadzić

Żywopłot to niezastąpiony element każdego ogrodu, chroniący go przed kurzem, hałasem i wzrokiem sąsiadów. Niestety, zwykle nie zjawia się na działce z dnia na dzień, wiec zanim zaczniemy się nim cieszyć, musimy uzbroić się w cierpliwość. Często też musimy troskliwie o niego zadbać, aby był naprawdę piękny.

Są jednak krzewy, które nie oczekują nadmiernej troski by dobrze wyglądać. Rosną też szybko i w stosunkowo krótkim czasie zapewniają nam upragniony efekt.

Jednym z mało kłopotliwych krzewów na żywopłot jest m.in. tuja zachodnia odm. „Brabant”. Krzew rośnie bardzo szybko (nawet do 30 cm w roku) i może osiągać nawet kilkanaście metrów wysokości, dlatego dobrze nadaje się na wysokie, formowane żywopłoty. Jest też bardziej odporny na niekorzystne warunki klimatyczne i choroby od innych odmian tego gatunku (np. pięknej, ale delikatnej tui „Smaragd”), więc po zimie rzadko sprawia przykre niespodzianki np. w postaci zamierających pędów. Ma też mniejsze wymagania glebowe.

Niestety, ta tuja posiada również wady. Jej pokrój jest dość luźny, a początkowo nawet nieporządny, dlatego jeśli ma ładnie się zagęścić, musi być systematycznie cięta (zwykle 2 razy w sezonie, wiosną na przełomie kwietnia i maja oraz latem w końcu lipca).

Kolejnym mankamentem „Brabantów” jest ich tendencja do obfitego „szyszkowania”, co nie każdemu odpowiada (problem rozwiąże systematyczne cięcie).

Bardzo ciekawy, choć sezonowy żywopłot możemy też uzyskać z szybko rosnących i mało wymagających

. Krzewy mają luźny pokrój i dorastają do ok. 2-3 m wysokości. Doskonale nadają się zarówno na luźne jak i formowane żywopłoty, w obu przypadkach tworząc piękną, gęstą zasłonę.

Krzewy pozostawione bez cięcia, przybierają malowniczy, lekko przewieszający się pokrój i tworzą wysoki parawan, który prezentuje się szczególnie atrakcyjnie, gdy jest skomponowany z odmian o różnej barwie liści (np. „Luteus” i „Diablo”).

Natomiast krzewy systematycznie przycinane dobrze się zagęszczają i tworzą żywopłot pożądanej wysokości. Należy jednak pamiętać, aby nie ciąć roślin wiosną, bo wtedy tracą dużo soków (cięcie prowadzi się po kwitnieniu). W przypadku pęcherznicy to właściwie jedyna rzecz, której należy pilnować, gdyż roślina nie wymaga żadnych innych zabiegów. Jest dostatecznie mrozoodporna i mało wymagająca w stosunku do stanowiska (wystarczy jej typowa gleba ogrodowa i widne stanowisko). Dobrze znosi też zanieczyszczone powietrze i suszę.

Bardzo ładny, a do tego obronny żywopłot otrzymamy też z berberysu Thunberga. Roślina dobrze znosi cięcie, więc nadaje się zarówno na żywopłoty formowane (krzewy tnie się po kwitnieniu i latem na przełomie lipca i sierpnia) jak i nieformowane.

Berberys dość szybko rośnie, nie ma wysokich wymagań uprawowych i jest odporna na mróz, suszę oraz zanieczyszczone powietrze. Posiada też sporo odmian i to zarówno wysokich, dorastających do ok. 2 m (np. „Carmen”, „Golden Ring”, „Kelleris”), jak i niewielkich (ok. 1-1,5 m), odpowiednich na niskie żywopłoty (np. „Erecta”, „Maria”, „Orange Sunrise”).

Berberys ładnie kwitnie, a jesienią i zimą zdobią go owoce. Jego pędy są pokryte kolcami, dlatego stworzy trudną do sforsowania barierę.

Piękny i do tego wspaniale kwitnący żywopłot możemy otrzymać też z tawuły Van Houtte'a. Ten silnie rosnący, gęsty, duży krzew (wys. ok. 2-2,5 m) o malowniczym, przewieszającym się pokroju jest idealną propozycją na nieformowane żywopłoty.

Cięcie znosi wprawdzie dobrze (zabieg wykonuje się po kwitnieniu), jednak najpiękniej prezentuje się w naturalnej formie, szczególnie wiosną (maj-czerwiec), kiedy obsypuje się licznymi, białymi kwiatami. Jest też mrozoodporny i niezbyt wymagający (wystarczy mu typowa gleba ogrodowa i słoneczne lub półcieniste stanowisko).

Ciekawą propozycją na szybki, mało wymagający i efektowny żywopłot mogą być też derenie: biały lub rozłogowy (inwazyjny, wiec odpowiedni do większych ogrodów). Krzewy dorastają do ok. 2-3 m i mają ładny, rozłożysty pokrój.

Dobrze znoszą cięcie, ale najpiękniej prezentują się w naturalnej formie, dlatego są odpowiednie na nieformowane żywopłoty. Preferują żyzne gleby i słoneczne stanowiska, ale są tolerancyjne. Dobrze znoszą mróz, suszę i zanieczyszczone powietrze. Zimą ich dodatkową ozdobą stają się kolorowe pędy (np. u dom. „Flaviramea”, „Elegantissima”, „Sibirica”).