Petunie - jak uprawiać te piękne kwiaty i co trzeba o nich wiedzieć

Ale aby ich wspaniałe kwitnienie można było podziwiać przez cały sezon letni aż do późnej jesieni, nie można tych roślin pozostawić samych sobie. Są one zdecydowanie bardziej absorbujące, niż klasyczne pelargonie i wymagają regularnych zabiegów pielęgnacyjnych, w tym przede wszystkim podlewania i nawożenia.

Petunia (spokrewniona z tytoniem) to rodzaj liczący ok. 40 gatunków roślin z rodziny psiankowatych. Mimo to znaczenie uprawowe jako roślina ozdobna ma przede wszystkim mieszaniec ogrodowy określany jako petunia ogrodowa lub zwyczajna (Petunia × hybrida).

Z niej wyprowadzono całe mnóstwo odmian, które dla ułatwienia dzieli się na grupy ze względu na wielkość kwiatów bądź siłę wzrostu. Podziały te są jednak zmienne, gdyż coraz większa ilość odmian wymusza powstawanie kolejnych grup. Podstawowy podział oparty jest na wielkości kwiatów: małe nie przekraczające zwykle 3 cm średnicy to Milliflora, średnie, których średnica to ok. 5 cm należą do Multiflora oraz największe, osiągające nawet 10 cm średnicy zaliczane do grupy Grandiflora. Podobny podział stosuje się do długości pędów i tak przydomek Nana oznacza rośliny o pędach dorastających do 40 cm, Media to rośliny średnie, dochodzące do ok. 40-80 cm, a Pendula, to już odmiany długopędowe, osiągające nawet ponad 80 cm długości.

W zależności od odmiany, kielichowe kwiaty mogą mieć barwy białe, różowe, czerwone, bordowe, fioletowe lub żółte oraz mnóstwo zestawień kolorystycznych, z ozdobnymi brzegami, paskami czy żyłkowaniem. Przy okazji warto wspomnieć, że zarówno surfinia jak i posiadająca miniaturowe kwiatki calibrachoa (Million Bells Milion dzwonków), to również petunie i podobnie należy je traktować w uprawie. Ojczyzną tych roślin jest Ameryka Południowa, a więc ich wymagania klimatyczne sprawiają, że w naszym kraju mogą być uprawiane jedynie jako rośliny jednoroczne z rozsady.

Ponieważ z reguły tworzą dużą masę zieleni oraz ogromną ilość kwiatów, zużywają mnóstwo wody i składników pokarmowych. Dlatego podlewanie petunii powinno być wyjątkowo regularne, szczególnie w gorące, upalne dni. Każde nadmierne przesuszenie podłoża, powoduje niemal natychmiastowe więdniecie roślin, a trwające zbyt długo (już nawet 2-3 dni) może doprowadzić do całkowitego ich zamarcia.

Kolejnym ważnym elementem w uprawie tych kwiatów jest nawożenie. Ze względu na szczególne wymagania w stosunku do ilości poszczególnych składników pokarmowych (w tym np. potasu i żelaza), najlepszym wyborem będzie specjalny nawóz przeznaczony dla petunii lub surfinii. Dawkę i terminy ustalamy na podstawie danych zamieszczonych na opakowaniu preparatu, gdyż nadmiernym nawożeniem, możemy roślinom bardziej zaszkodzić niż pomóc. Takiego niebezpieczeństwa nie ma przy stosowaniu biohumusu, który jest nawozem organicznym. Jednak mimo iż to bardzo dobry środek, może nie być całkiem wystarczający dla obficie kwitnących okazów.

Petunie to rośliny nie tylko ciepłolubne, ale również światłożądne, dlatego należy dla nich przewidzieć stanowisko w pełni słoneczne, inaczej będą się wyciągać, blednąć i wydawać o wiele mniej kwiatów.

Przekwitające kwiatostany należy usuwać, co poprawia kwitnienie, utrzymuje walory dekoracyjne oraz zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób grzybowych. O ile mamy taką możliwość, roślin o największych kwiatach i długich pędach, nie umieszczajmy w miejscach, gdzie będą narażone na opady deszczu i podmuchy wiatru. Kwiaty po przejściu ulewy wyglądają mniej atrakcyjnie, a na delikatniejszych odmianach powstają nieestetyczne plamy.

Aby posiadać własne krzaczki petunii, musimy nabyć wiosna gotową rozsadę lub spróbować samodzielnie ja przygotować, co jest jednak nieco trudniejsze. Poza tym trzeba wiedzieć, że odmiany kaskadowe rozmnaża się głównie z sadzonek w specjalistycznych gospodarstwach hodowlanych. Ta metoda w uprawie amatorskiej jest nie tylko trudna do przeprowadzenia, ale też obarczona ryzykiem zainfekowania sadzonek patogenami chorobotwórczymi, w tym wirusami.

Przed podjęciem się rozmnażania roślin z własnych nasion, musimy pamiętać, że petunie ogrodowe to mieszańce, dlatego już sam ten fakt, może powodować różnice między wyhodowanymi roślinami, a egzemplarzem matecznym. Znacznie większą pewność co do wyglądu przyszłej rośliny, będziemy mieli kupując nasiona gotowe.

Nasiona petunii można wysiewać już styczniu-lutym (do przełomu lutego/marca), do wilgotnego podłoża złożonego z odkwaszonego torfu i piasku. Pojemnik stawiamy w widnym miejscu i regularnie zraszamy ziemię. Rośliny kiełkują zwykle w ciągu 1-1,5 tygodnia. Kiedy będą miały po dwa-trzy liście (ok. 2-3 tyg. od kiełkowaniu), pikujemy je do niewielkich pojemniczków i ustawiamy w miejscu bardzo widnym i ciepłym. Kiedy temperatury w ciągu dnia oscylują w granicy 10-15 °C, możemy siewki wystawiać na zewnątrz, pamiętając, że na stałe możemy je pozostawić na balkonie dopiero pod koniec maja. Wtedy wysadzamy rośliny do docelowych pojemników.

Najlepsza dla nich ziemia to podłoże próchnicze z dodatkiem piasku, o odczynie lekko kwaśnym (5,5-6,5), ale podobnie jak w przypadku nawozów, możemy również kupić podłoże, specjalnie przygotowane do uprawy petunii.

Rośliny te nie są w pełni odporne na choroby i szkodniki. Najczęściej atakują je mszyce, wirusy oraz choroby grzybowe, a ich występowaniu sprzyjają błędy uprawowe. W przypadku szkodników, możemy użyć doglebowych środków owadobójczych, natomiast przed wystąpieniem chorób grzybowych najlepiej stosować profilaktykę, gdyż opryski nie są zbyt skuteczne przy tak dużej masie kwiatów i liści.

Dlatego też ważne jest usuwanie przekwitłych kwiatostanów, wylewanie nadmiaru wody z podstawków, odpowiednie nawożenie oraz unikanie spryskiwania roślin podczas podlewania. Należy też zadbać, aby w bezpośrednim sąsiedztwie petunii, nie było innych, chorych roślin.